Bir babanın en acı yükü
Güncelleme Tarihi:
Kaybolduktan 29 saat sonra, komşunun havuzunda boğulmuş cansız bedeni bulunan küçük Pamir’in babası, oğlunu dün Adli Tıp’tan teslim aldı. Babasının kucağına son kez tabutunda aldığı küçük Pamir, dedesinin mezarı üstünde toprağa verildi.
ZEKERİYAKÖY’de, kaybolduktan 29 saat sonra komşu villanın havuzunda cansız bedeni bulunan 3.5 yaşındaki Pamir Dikdik, gözyaşları arasında, Zincirlikuyu Mezarlığı’nda yatan dedesi Aziz Dikdik’in koynuna verildi.
GÖZYAŞLARI SEL OLDU FOTO-GALERİ
‘ACIMIZLA BIRAKIN’
Yıkılmış baba Serdar Dikdik, oğlunun cenazesini almak için dün sabah 08.30’da Adli Tıp Kurumu’na geldi. Küçük Pamir’in cenazesini saat 12.00’de Adli Tıp Kurumu’ndan teslim alan baba Serdar Dikdik, Pamir’i önce Zincirlikuyu Mezarlığı Gasilhanesi’ne götürdü. Oğlunu son kez yıkayan Serdar Dikdik, Pamir’i buradan, Zekeriyaköy’e götürdü. Baba Serdar Dikdik’in tek başına kucağında taşıdığı tabutunda evine son kez gelen küçük Pamir, buradan da götürüldüğü Zincirlikuyu Mezarlığı’nda, dedesi Aziz Dikdik’in mezarında toprağa verildi. Baba Serdar Dikdik, Adli Tıp’ta oğlunun cenazesini beklerken, sosyal medyada, oğlunun kaybolmasının hemen sonrasında başlayan, “Gezi Parkı benzeri protestoları yapmak için bölgede keşif yapıyorlar. Çocuğu da planlı kaybettiler” şeklindeki yorumlar hakkında da konuştu. Dikdik, oldukça üzüldüğü görülen bu yorumlara şöyle yanıt verdi: “Bizim acımız var. Meleğim kaybolmuş, ben onu arıyordum. İnsanlar hakkımızda ne biçim yorumlar yapmışlar. 3. Köprü’yü protesto etmek için, yeniden isyan çıkartmak için yapılmış bunlar. Bunlar nasıl insanlar? Bizim acımız var. Evladımın ölüsünü bulduk, artık sussunlar. Benim babam, dedem öldü onları ben yıkayıp gömdüm. Şimdi de oğlumu ben yıkayıp gömeceğim. Benim acım bana yeter. Ben oğlumu iyi yetiştirmek için elimden gelen her şeyi yaptım. En güzel imkânları sundum ona. Bizim acımız yapılan yorumları okuyunca daha da arttı. Artık bizi acımızla baş başa bıraksınlar.”
O HAVUZA BAKMADIM
Baba Dikdik, hemen yanlarındaki evin havuzuna neden bakmadığı sorusuna da şöyle yanıtladı: “Pamir 1 Nisan’da kaybolduğu an, ilk o eve gittim. Havuzun dibine sopalarla baktım. O havuzdan çıkmayınca içim rahatladı. Sonra oğlumu sokakta buldum. Son kaybolduğunda da o eve bakmadım, çünkü oraya gitmeyeceğini düşündüm. Pamir’i daha önce bulduğum yere, yani sokağa çıkıp oğlumu aradım.”
Oğul, o çakmak gözlere baktı...
PAMİR’in babası Serdar Dikdik, dün sosyal paylaşım sitesi ‘Twitter’daki hesabından, “Oğlum için 1 sene önce eşe dosta gönderdiğim bir yazıydı. Böyle çocuk büyütmek istedik. Kaderde yokmuş” mesajı ve küçük Pamir’in üstteki fotoğrafı ile bir yazı paylaştı. Yazı özetle şöyle:
‘MERHABA ATAM’
“Daha dünyaya geleli 953 gün oldu ama; bugün kanı çekti dedi ‘Bu ne’, konuşabildiği 3-5 kelimeyle. Dedim, ‘Pamir, o Atatürk. Bu yaşadığımız ülkeye onun sayesinde sahibiz’. Sonra alnına bir öpücük kondurdum Ata’nın... Kaldırdığım gibi oturdu Gazi’nin önüne ve tam gözlerinin içine baktı. Diyemedim, ‘Oğul Atam yaşarken bakamazmış kimse o çakmak çakmak gözlere’ Ama oğul baktı o gözlere... Ama bakmak yetmedi ki o engin gözlere o asil surata, babası gibi kondurdu bir öpücük Atamın alnına. İşte bugün çektiğim bu fotoğrafların hikâyesi...”
