BENCE O SON SAHNEDE "TANRIM KURTAR BENİ"DEMEK İÇİN BEKLEDİ

O kadar genç olmasa; zamanlı bir ölüm olsa; perde inerken ayağa kalkacağım ve alkışlamaya başlayacağım.
"Bravo Senora..."
"Şahane bir final, Olağanüstü bir perde..."
Heyhat ölmek için çok genç... Çok güzel sanatının doruğunda..."
Evet, zamanlı bir ölüm olsa; bir soprano için, onu efsaneler katına taşıyacak böyle bir ölümden daha büyük hangi final olabilirdi ki...
Ağaçlar ayakta ölür... Sopranolar da sahnede...
Düşünün, Verdi söylüyorsunuz...
Hem de Requiem...
Efsane bir şairin, Allessandro Manzoni'nin ölümünün 140. yılında, onun için yazılmış.
Bir ağıt...
Sahnede beyin kanaması geçiren bir insan, o aryanın sonunu niye bekler ki...
Hayatı tehlikedeyken, ölüm kapıdayken... Neyi bekler...
Eğer sopranosanız..
Tarihinde Maria Callas'lar varsa...
Ve bir de Verdi'nin Requiem'ini söylüyorsanız, o olağanüstü aryanın sonunu beklersiniz.
Requiem'in son sahnesi "Libera me" diye kapanır.
Yani Tanrıya yakarıştır.
"Kurtar beni Tanrım...Özgür bırak"
O sahne soprano ve koro için yazılmıştır.
Eğer öleceğinizi hissetmişseniz.
Eğer sopranosanız.
Eğer mazinizde bir Maria Callas varsa;
Son sahneyi beklersiniz.
Sırf gökyüzüne bakıp o nidayı haykırmak için; "Allahım kurtar beni..Ruhumu özgür kıl..."
Florance Fabris bunu yaptı...
Sırf, "Sopranolar ayakta ölür" demek için...