Başını omuzuma yasladı, ‘4 gün’ dedi
Güncelleme Tarihi:
Soma’dayız facianın olduğu alana giriyoruz. Önce her tarafın ormanla kaplı olduğu bölgeleri sonra da çıplaklaştırılmış alanı görünce madene geldiğimizi anlıyoruz.
Polisler, jandarmalar, araçlar, kurtarma ekipleri, cenaze araçları, ambulanslar.. Büyük bir kalabalık…
Ve sonuçta bu kalabalığın arasından ocağın ağzına geliyoruz…
Sessizlik… Oysa yüzlerce kişi var…
‘Biri çıkarılacak’ diye bir ses geliyor.
Jandarma ve polis hemen yol açıyor. Bir kadının çığlığı duyuluyor
Bir jandarma hemen koştu sarıldı o anneye…
Her halinden gözleri kan çanağına dönmüş bir başka kadın gitti annenin yanına
Sarıldılar birbirlerine... Anne sakinledi.
Bekleyiş devam ediyor.
Tam bu sırada yanımda bir telefon çaldı.
Telefona cevap veren genç ağlamaklı bir sesle ‘Dur biri çıkıyor’ dedi.
Karşıdaki de belli ki ağlıyordu. ‘Sakin ol dediklerini anlayamıyorum’ diye sözlerini sürdürdü
Telefonu kapattı.
'Kimin var kardeşim?' dedim
Ağladı
Başını omzuma koydu. ‘Ağabeyim’ dedi.
'Ne kadardır burada çalışıyordu?' dedim
Yine ağlayarak '4 gün' dedi.
Adını sordum. Söyledi.
Not alacaktım ki ‘Ağabey yazma benim acım yetiyor’ dedi.
Ve ocağın ağzına doğru biraz daha yaklaşmak için yanımdan ayrıldı
Sonra asansörü çalıştıran gençlerin sesini duyduk.
Ardından derinden gelen bir alarm sireni çaldı
Ama bekleyiş hala devam ediyor.
Şu anda da kapının ağzında bekleyişimizi sürdürüyoruz.