Armani’nin sırrı ‘6. his’
Güncelleme Tarihi:
Oluşturulma Tarihi: Kasım 10, 2001 13:09
İtalyan modacı Giorgio Armani dünya moda sektörünün en büyük isimlerinden biri. Kıyafetten mücevhere, kozmetikten ev eşyasına bir çok ürün tasarlıyor. 1975'te 10 bin dolarlık bir bütçeyle kurduğu şirketin bu yıl 300 milyon dolar kár etmesi bekleniyor. Herkes kaybederken o kazanıyor. Ortaklık teklifleri alsa da tümünü reddediyor. Ekibinde 'dahiler' yerine 'akrabalarını' çalıştırıyor. Sektöre 50 yılını veren 'kentli' Armani başarısını köylülerin 'altıncı hissine' bağlıyor.
Armani dünya modası deyince akla gelen ilk isimlerden biri. 50 yıllık geçmişinin ardından mesleğinin zirvesinde. Gwyneth Paltrow ve Richard Gere gibi Hollywood starları kıyafetlerinin peşinden koşuyor. New York'daki Guggenheim Müzesi geçtiğimiz yıl onun desenlerinden oluşan retrospektif bir sergi açtı. 67 yaşındaki modacı Forbes dergisinin son sayısına kapak oldu.
Milano'da yayımlanan Luna adlı kadın dergisinin editörü Sara Forden Armani'nin her stili deneme gereği duymadan mesleğinde zirveye oturduğunu söylüyor. Kendi stilini koruması sonuç getirmiş. Şirketin 1990'da 306 milyon dolar olan yıllık geliri geçen yıl 963 milyon dolara yükselmiş. Buna karşılık Gucci ve Louis Vuitton Moet Hennessy (LVMH)'nin gelirlerinde önemli ölçüde düşüş görülmüş.
Burberry ve Chloe firmaları 11 Eylül saldırısından sonra satışlarında yüzde 15 düşüş görüldüğünü belirtirken, Armani'de durum farklı. Şirketin gelirleri bu yıl yüzde 20'den fazla artmış. Yüzde 34 pazar payına sahip ABD'de pazar payı gerilese de Japonya, İngiltere ve Almanya'da satışlar beklenenin çok üzerinde olmuş. Sonuç olarak şirketin bu yıl 300 milyon dolar kár etmesi bekleniyor.
Armani'nin başarısı diğer ünlü moda şirketlerini harekete geçirmiş. Gucci ve LVMH'den geçen yıl ortaklık teklifleri almış. Ancak reddetmiş. ‘‘Tabii ki beni göklere çıkardılar. Ama bağımsız olmayı tercih ettim. Sektörde tek başına ayakta duran tek isim benim‘‘ diyor.
Armani, şirketini Sergio Galeotti ile birlikte 1975'te 10 bin dolarlık bir bütçeyle kurmuş. Bu adımı atmadan önceki 18 yılını Rinascente mağazalarının vitrinlerini dizayn ederek, Nino Cerutti için dizaynlar yaparak ve son aşamada bağımsız bir stilist olarak geçirmiş. Galeotti'nin AIDS nedeniyle ölmesi Armani'yi işin hem yaratıcı hem de ticari kısmında yalnız bırakmış.
Armani başarısını ancak bir köylüde bulunabilecek ‘altıncı hisse‘ bağlıyor. 1934'te bir köyde değil İtalya'da endüstriyel bir kasaba olan Piacenza'da doğmuş. Babası küçük bir firmada müdürmüş. Büyükbabası tiyatroda kullanmak için peruklar yapıyormuş. Armani modayla ilgilenmeden önce iki yıl üniversitede tıp eğitimi almış.
Ortağı Galeotti'nin ölümünden sonra işinde hızla ilerlemeye başlamış. Markasını değişik kategorilere taşımış. Bugün şirket, gözlük, saat, kozmetik ürünleri, mobilya ve ev eşyaları gibi değişik ürünler dizayn ediyor. Geleneksel perakende reyonları dışında 34 ülkede 251 'outlet' mağazası var. Markasını genişleterek ismini mücevher tasarımı ve otelcilik sektörlerine taşımayı planlıyor.
‘DAHİ’ İSTEMİYOR
Armani 1990'da Antinea adlı giyim tedarikçisi firmayı bünyesine katmış. 1996'da jeanlerini diken Simint adlı firmanın hisselerinin yüzde 53'ünü almış. 1997'de ise kravat, iç çamaşırı ve aksesuar üreticisi Intai'yi satın almış.
Armani'nin üç bin 360 çalışanı var. Doğru personelle çalışmayı bildiğini söylüyor: ‘‘Personeli seçmek en zor işlerden biri. Gözünüzü dört açmanız gerek. Bir tek şeyden eminim. Yönetimde dahilerin bulunmasına karşıyım. Bazı patronlar için 'olmazsa olmaz' olan bu tip insanların diğer çalışanlara göre çok daha fazla talepleri oluyor‘‘.
TEK ADAM YÖNETİMİ
Armani şirketinde kendisi dışında dahi istemiyor ama şirketindeki 'tek adam yönetimi'nin geleceği çok aydınlık görünmüyor. Kendisinden sonra gelecek isim henüz belli değil. Baş danışmanı Giuseppe Brusone 2001 başında Armani'yi bırakarak Donna Karan International'ın Yönetim Kurulu Başkanı oldu. Koltuğu hala boş duruyor.
Armani işini geleneksel İtalyan aile şirketi gibi görüyor: ‘‘Burada aileyi ben, yakın dostlarım ve akrabalarım oluşturuyor‘‘.
En güvendiği çalışanlar akrabaları. En yakın olduğu kişi grubun reklam danışmanı olan kızkardeşi Rosanna. Kendi çocuğu olmadığı için yeğenlerine de çok yakın. Roberta, 30 yaşında, Basın ve Halkla İlişkiler'de çalışıyor. 30'lu yaşların ortasındaki Silvana ise Armani Collezioni'nin baş desinatörü. Gruptaki bazı kaynaklar Roberta'nın Armani'nin tahtının mirasçısı olduğuna inanıyor.
Armani yöneticilerine mesafeli davranıyor. Ancak yöneticilerinden villasını ziyaret etmelerini ve kendisiyle yat gezilerine çıkmalarını istiyor. Armani'ye göre yöneticileri onun hislerini, yaklaşımını tahmin edebilmeli. Aynı zamanda kendi bağımsız görüşlerini de taşımalı.
Milano'da yayımlanan Luna adlı kadın dergisinin editörü Sara Forden Armani'nin her stili deneme gereği duymadan mesleğinde zirveye oturduğunu söylüyor. Kendi stilini koruması sonuç getirmiş. Şirketin 1990'da 306 milyon dolar olan yıllık geliri geçen yıl 963 milyon dolara yükselmiş. Buna karşılık Gucci ve Louis Vuitton Moet Hennessy (LVMH)'nin gelirlerinde önemli ölçüde düşüş görülmüş.
Burberry ve Chloe firmaları 11 Eylül saldırısından sonra satışlarında yüzde 15 düşüş görüldüğünü belirtirken, Armani'de durum farklı. Şirketin gelirleri bu yıl yüzde 20'den fazla artmış. Yüzde 34 pazar payına sahip ABD'de pazar payı gerilese de Japonya, İngiltere ve Almanya'da satışlar beklenenin çok üzerinde olmuş. Sonuç olarak şirketin bu yıl 300 milyon dolar kár etmesi bekleniyor.
Armani'nin başarısı diğer ünlü moda şirketlerini harekete geçirmiş. Gucci ve LVMH'den geçen yıl ortaklık teklifleri almış. Ancak reddetmiş. ‘‘Tabii ki beni göklere çıkardılar. Ama bağımsız olmayı tercih ettim. Sektörde tek başına ayakta duran tek isim benim‘‘ diyor.
Armani, şirketini Sergio Galeotti ile birlikte 1975'te 10 bin dolarlık bir bütçeyle kurmuş. Bu adımı atmadan önceki 18 yılını Rinascente mağazalarının vitrinlerini dizayn ederek, Nino Cerutti için dizaynlar yaparak ve son aşamada bağımsız bir stilist olarak geçirmiş. Galeotti'nin AIDS nedeniyle ölmesi Armani'yi işin hem yaratıcı hem de ticari kısmında yalnız bırakmış.
Armani başarısını ancak bir köylüde bulunabilecek ‘altıncı hisse‘ bağlıyor. 1934'te bir köyde değil İtalya'da endüstriyel bir kasaba olan Piacenza'da doğmuş. Babası küçük bir firmada müdürmüş. Büyükbabası tiyatroda kullanmak için peruklar yapıyormuş. Armani modayla ilgilenmeden önce iki yıl üniversitede tıp eğitimi almış.
Ortağı Galeotti'nin ölümünden sonra işinde hızla ilerlemeye başlamış. Markasını değişik kategorilere taşımış. Bugün şirket, gözlük, saat, kozmetik ürünleri, mobilya ve ev eşyaları gibi değişik ürünler dizayn ediyor. Geleneksel perakende reyonları dışında 34 ülkede 251 'outlet' mağazası var. Markasını genişleterek ismini mücevher tasarımı ve otelcilik sektörlerine taşımayı planlıyor.
‘DAHİ’ İSTEMİYOR
Armani 1990'da Antinea adlı giyim tedarikçisi firmayı bünyesine katmış. 1996'da jeanlerini diken Simint adlı firmanın hisselerinin yüzde 53'ünü almış. 1997'de ise kravat, iç çamaşırı ve aksesuar üreticisi Intai'yi satın almış.
Armani'nin üç bin 360 çalışanı var. Doğru personelle çalışmayı bildiğini söylüyor: ‘‘Personeli seçmek en zor işlerden biri. Gözünüzü dört açmanız gerek. Bir tek şeyden eminim. Yönetimde dahilerin bulunmasına karşıyım. Bazı patronlar için 'olmazsa olmaz' olan bu tip insanların diğer çalışanlara göre çok daha fazla talepleri oluyor‘‘.
TEK ADAM YÖNETİMİ
Armani şirketinde kendisi dışında dahi istemiyor ama şirketindeki 'tek adam yönetimi'nin geleceği çok aydınlık görünmüyor. Kendisinden sonra gelecek isim henüz belli değil. Baş danışmanı Giuseppe Brusone 2001 başında Armani'yi bırakarak Donna Karan International'ın Yönetim Kurulu Başkanı oldu. Koltuğu hala boş duruyor.
Armani işini geleneksel İtalyan aile şirketi gibi görüyor: ‘‘Burada aileyi ben, yakın dostlarım ve akrabalarım oluşturuyor‘‘.
En güvendiği çalışanlar akrabaları. En yakın olduğu kişi grubun reklam danışmanı olan kızkardeşi Rosanna. Kendi çocuğu olmadığı için yeğenlerine de çok yakın. Roberta, 30 yaşında, Basın ve Halkla İlişkiler'de çalışıyor. 30'lu yaşların ortasındaki Silvana ise Armani Collezioni'nin baş desinatörü. Gruptaki bazı kaynaklar Roberta'nın Armani'nin tahtının mirasçısı olduğuna inanıyor.
Armani yöneticilerine mesafeli davranıyor. Ancak yöneticilerinden villasını ziyaret etmelerini ve kendisiyle yat gezilerine çıkmalarını istiyor. Armani'ye göre yöneticileri onun hislerini, yaklaşımını tahmin edebilmeli. Aynı zamanda kendi bağımsız görüşlerini de taşımalı.