Anne ve iki küçük oğlunun yaşam savaşı
Güncelleme Tarihi:
Aziz GüVENER/ADAPAZARI (Sakarya) (DHA)
Oluşturulma Tarihi: Mart 02, 2009 11:30
ADAPAZARI'nda, eşi, annesi ve babasının ölümünün ardından iki küçük oğluyla yalnız kalan 41 yaşındaki Mine Evin, 15 metrekarelik dükkandan bozma odada yaşam savaşı veriyor.
Alanya'da oturan Mine Evin'in yaşamı, diyabet hastası eşinin 2 yıl önce yaşamını yitirmesiyle değişti. 6 ve 11 yaşlarındaki iki oğlu ile birlikte kalan ve hiçbir geliri bulunmayan Mine Evin, eşinin borçlarını ödemek için tüm eşyalarını da satmak zorunda kaldı. Evin, iki çocuğunu da alarak, telli duvaklı gelin olarak ayrıldığı memleketi Adapazarı’na döndü.
TUVALETİ, BANYOSU YOK
Bir süre bir otelde kalan anne ve iki çocuğu, daha sonra Papuçcular Mahallesi’nde bir evin alt katındaki 15 metrekarelik dükkana taşındı.
Ölen annesinden bağlanan 300 TL'lik maaşın 100 TL'sini kira olarak verdiği dükkandan bozma odada, tuvalet ve banyo bulunmadığını söyleyen Mine Evin, “Tuvalet ihtiyacımızı gidermek için camiye gidiyoruz. Banyo olmadığı için yıkanamıyoruz. Fareler var, gece korkudan uyuyamıyoruz. Rutubetli odada çocuklarım hasta olacak diye korkuyorum. Bu tek gözde yaşam savaşı veriyoruz” dedi.
OKULA GİDEMİYOR
Mine Evin, 5'inci sınıfa gitmesi gereken oğlunu imkansızlıklar yüzünden okula gönderemediğini, küçük çocuğun eve üç beş kuruş getirebilmek için bir berberin yanında çalıştığını belirterek, şunları söyledi:
“Eşim şeker hastasıydı. İki yıl önce vefat etti. Geride de bir şey bırakmadı. Alanya'da kimsemiz kalmayınca, elimde tek bavulla memleketimiz Adapazarı'na döndüm. Annemi ve babamı da kaybettim. Alanya'da bir erkek kardeşim var ama onun da durumu çok iyi değil. 6 yaşındaki oğlum Ekrem'i tek başına bırakamadığım için çalışamıyorum. Komşuların yardımıyla ayakta kalmaya çalışıyoruz. Çocuklarımın geleceğinden endişe duyuyorum, bizlere yardım eli uzatılmasını bekliyoruz.”
TUVALETİ, BANYOSU YOK
Bir süre bir otelde kalan anne ve iki çocuğu, daha sonra Papuçcular Mahallesi’nde bir evin alt katındaki 15 metrekarelik dükkana taşındı.
Ölen annesinden bağlanan 300 TL'lik maaşın 100 TL'sini kira olarak verdiği dükkandan bozma odada, tuvalet ve banyo bulunmadığını söyleyen Mine Evin, “Tuvalet ihtiyacımızı gidermek için camiye gidiyoruz. Banyo olmadığı için yıkanamıyoruz. Fareler var, gece korkudan uyuyamıyoruz. Rutubetli odada çocuklarım hasta olacak diye korkuyorum. Bu tek gözde yaşam savaşı veriyoruz” dedi.
OKULA GİDEMİYOR
Mine Evin, 5'inci sınıfa gitmesi gereken oğlunu imkansızlıklar yüzünden okula gönderemediğini, küçük çocuğun eve üç beş kuruş getirebilmek için bir berberin yanında çalıştığını belirterek, şunları söyledi:
“Eşim şeker hastasıydı. İki yıl önce vefat etti. Geride de bir şey bırakmadı. Alanya'da kimsemiz kalmayınca, elimde tek bavulla memleketimiz Adapazarı'na döndüm. Annemi ve babamı da kaybettim. Alanya'da bir erkek kardeşim var ama onun da durumu çok iyi değil. 6 yaşındaki oğlum Ekrem'i tek başına bırakamadığım için çalışamıyorum. Komşuların yardımıyla ayakta kalmaya çalışıyoruz. Çocuklarımın geleceğinden endişe duyuyorum, bizlere yardım eli uzatılmasını bekliyoruz.”