Ali İsmail Korkmaz’ın annesi: Duruşmaya gideceğim

Eskişehir'de Gezi eylemleri sırasında dövülerek öldürülen Ali İsmail Korkmaz'ın evindeyiz. Antakya’ya bir iş için gelmişken ailesini ziyaret ediyoruz.Ağır yas havası devam ediyor.

3 Şubat’ta Kayseri’de yapılacak duruşma öncesi Anne Emel Korkmaz’la yaptığımız sohbetin satırbaşları şöyle:
- Bana, duruşmaya gitme dayanamazsın diyorlar. Gideceğim. Oğlumun katillerinin yüzüne bakacağım. Onlar da benim yüzüme baksınlar, bakabilirlerse…
- Oğlum geri gelmeyecek. Hiçbir şey onu geri getirmeyecek ama katilleri cezasını çeksin.
- Benim yavrumu neden öldürdüler? Aliş’im hep gülerdi. İyi bir çocuktu Aliş’im.
- Ara sokaklarda pusu kurup oğluma saldırdılar. İnsan hayvana yapmaz bunu. Ara sokakta… Karanlıkta…
- Herkes 'oğlun kahraman oldu' diyor. Olmasaydı keşke. Çok gençti oğlum. Genç bile değil çocuktu.
- Çok ananın yüreği yandı yazın. Bana diyorlar ki “Ali hepsinden farklı.” Aliş’imi dövdüler tekmelediler. Çok acı çekti yavrum. Keşke kurşunlasalardı oğlumu.
- Hâlâ Ali İsmail’in gittiğine inanamıyorum. Benim oğlum mücadeleciydi, pes etmezdi. 38 gün yoğun bakımda başında bekledik. Konuşunca bizi duyardı, nabzı yükselirdi. Elini, gözünü oynatırdı; biz umutlanırdık iyice.
- Eskişehir’de abisi okudu. Ona çok imrenirdi, örnek alırdı. Üniversiteyi Eskişehir’de okuyacak diye çok sevindi. Bir yıl bile kalamadı orada yavrum. Öldürdüler!
- Bir kız varmış beğendiği. Arkadaşlarına “Finaller bitince açılacağım” demiş. Finalleri bitiremedi yavrum. O kıza da açılamadı. Bazen merak ediyorum o kızı.
- Bazen hiç görmediğim yeni bir fotoğrafı çıkıyor Ali’nin. Yeniden görmüş gibi oluyorum.
- Çok arkadaşı vardı Ali’nin çok. Şimdi onun için gelen herkes benim evladım. Aileyi büyüttü Ali’m.

Ali'nin odası hala aynı şekilde duruyor.

Ali dövüldüğünde üzerinde İngilizce 'Dünya Barışı' yazan bu yeşil tişört vardı.