Albay Berna’yı unuttular

BERNA Dönmez, asker bir babanın kızı olarak 1960 darbesinden 25 gün önce dünyaya geldi. Rol modeli babasıydı. Hedefini çocukken koydu: Öğretmen olacağım, subayla evleneceğim! Annesiyle birlikte kaldığı günlerde subay eşlerini gülümseten bu çocukluk hayali yıllar sonra fazlasıyla gerçek oldu. İstanbul Üniversitesi Tarih Bölümü’nü bitirdi. İlk tayin: Çamlıca Kız Lisesi. 2-2.5 senelik öğretmenlikten sonra bir gazete ilanıyla hayatı değişti. “Ben asker olmasını pek istemedim ama o istiyordu; bunun için de karşı çıkmadım. Hava Harp Okulu tarih öğretmeni alacaktı. Alacağı 1 kişi... Annesiyle beraber Ankara’ya gittiler. 100-150 müracaat var; 1’inci oldu. Ve bu yol açıldı. Kader işte...” Emekli Albay Nihat Tansoy, kızının şu an cezaevinde olmasını kaderle açıklıyor. Cezaevindeki bir ziyareti ise aklından çıkmıyor: “Ayda bir gidiyoruz kızıma. Bana birinde dedi ki: ‘Baba ben niye buradayım?’ Orada yıkıldım. Bilmiyorum ki kızım, dedim. ‘Sen nasıl bilmezsin’ dedi. Tabii çocukluğundan beri asker olarak beni gördü, kışlaya dahi götürdüm ben onu. Şimdi ben de albayım, o da albay. Bir tek buna ağlıyorum; o da bilmiyor niye girdiğini, ben de. Eve geldim bir ay düşündüm. Aklıma şu geldi: Bizim kız Harp Okulu’na girdikten sonra hem öğretmenlik yaptı, hem de iki sene Atatürk Devrimleri masteri. Ondan olmuş olabilir mi?”

İLKER PAŞA’YA TEŞEKKÜR ETTİK

Kızının 25 yıllık öğretmenliği boyunca yüzlerce pilot yetiştirdiğini vurgulayan anne Melahat Tansoy devam ediyor: “Suriye’de şehit olan pilotlar da talebesiydi. Bilhassa sordum; o yüzbaşı için ‘O kadar efendi bir çocuktu ki anne’ dedi. Gittiğimiz kamplarda kocaman kocaman adamlar gelip sarılırlardı, ‘Genç irisi anne bunlar’ derdi öğrencileri için. Şimdi kızımdan hiç bahsedilmiyor. Berna diye biri yok sanki. İlker Paşa bir gün televizyonda bahsetmiş Berna’dan, arkadaşım telefon etti. Kızımı gündeme getirdiği için teşekkür etmek ve geçmiş olsun demek istedim. Evine kabul etti. ‘Üzülmeyin geçecek inşallah, ben son arkadaşım çıkıncaya kadar bu işin arkasındayım. Onlar nasıl olsa genç, alışıyorlar her şeye; siz kendinize dikkat edin’ dedi. Tam emekli oldu kızım, rahat edeceği zaman... Önceden sivil öğretmendi, keşke öyle kalsaydı, dedim. ‘Öyle demeyin, kader’ dedi. 19 ay oldu ne gecem gece, ne gündüzüm gündüz. Evden sadece alışveriş için çıkıyoruz. 1.5 senedir ablama dahi gitmedim. İçime sinmiyor. Her ayın ilk salısını bekliyoruz açık görüş için. Hapishanenin havası da çok ağır. Çıktıktan sonra iki gün hasta gibi oluyor babası. Televizyonların içine düşeceğiz yeni bir haber gelecek diye. Yeniden yargılama olmayacak mı? Bir çıksa hepsi geçecek, 20-30 yaş gençleşeceğim sanki!”

EVİMİZDE BİLGİSAYAR YOK

BERNA Dönmez 26 yıldır, Harp Okulu’nda tanıştığı yüksek mühendis emekli Albay Zeki Dönmez ile evli. Çocukları yok. Zeki Dönmez şöyle anlatıyor: “Berna 2010’da emekli olunca Türkiye’yi gezme hayaliyle kendi evimize taşındık. 3-4 ay sonra haberler çıktı. Çok ciddiye almadık. Çünkü işlenmemiş suçun delili olmaz, ispat edilemeyen şeyin de cezası. Ama hepsi oldu. ‘Yıldız Teknik Üniversitesi’nin kontrol altına alınması ile görevlendirildiği ve bu görevi kabul ettiğine ilişkin belge hazırladığı anlaşılmıştır’ deniyor. Dijital bir belgenin altında ismi yazıyor diye. İkimiz de internet kullanıcısı değiliz, evimizde bilgisayar bile yok. Eşimin işyerindeki bilgisayar operatörlüğü de gelen askeri yazılara okundu işareti koymakla sınırlı. Berna’nın ifadesini alan savcı ‘Gidebilirsiniz’ dedi. Sonra iddianamede adımız geçti. Tutuklanmamızı gerektiren ciddi bir şey görülmedi. Hatta duruşmalara bile gelmeyebilirsiniz, dediler. Sonra 16 yıl ceza. Ne değişti? İddianame mi değişti, ek bir şey mi ortaya çıktı? Niye 19 aydır eşimden ayrıyım, cevabını bilmiyorum.”