Güncelleme Tarihi:
BİZ kazıcıların, Patara'nın korunması için varolan tüm resmi kurumların ve sivil toplum örgütlerinin yerel halka on yılda veremediği mesajı, başlangıca ustalıkla eklenen karagüldürü bir önoyunla vermişlerdi. Gün, 9 Ağustos 1999; Oyun Atina'nın en büyük komedi yazarı Aristophanes'in Lysistrate'sinden yola çıkarak uyarlanan Aşk Grevi. Yönetmen Savaş Aykılıç; Oyuncular Antalya Büyükşehir Belediye Tiyatrosu (ABT) sanatçılarıydı ve yer Patara'ydı.
Erkeklerini barışa zorlamak için, Hellen kadınlarının koyduğu aşk yasağını içeren konu, yönetmenin ustalığıyla sanki yöre insanının yaşamından bir kesit olmuş; oyuncuların ustalığıyla sahne sanki seyirciyle bütünleşmiş ve mekanın gerçekliğiyle antik kent sanki sanki toprağıyla ete, taşıyla kemiğe bürünmüştü. Oyunun ve oyuncuların gücü ve seyircisinin şölene dönüşen coşkusuyla o gece Patara, antik dönemlerin o parlak başkentlik günlerine yeniden doğmuştu sanki ve antik görkeminden bu yana bu görkemde bir başka gece yaşamamıştı. S.Haynes'in bir yakıştırmasıyla, ‘‘Uyuyan güzel’’ o gece uyanmıştı.
Kentin simgesi utku takının güney önündeki sahnede Anadolu Anatanrıçası, erkeğe binlerce yıllık hükmün simgesi olarak taht kurmuş; tek başına bu resim, konuyu Ege'nin öte yakasından buraya taşımaya yetmişti. Dekor, antik dokuyla ve içerik, şimdiki yaşantıyla bütünleşince, o Patara gecesinde yüzyıllar sonrasi ilk olan, ayrıcalıklı olan ve seyri doyumsuz bir oyun çıkmıştı ortaya. Ertesi sabah usta tiyatrocu Kenan Işık'ı arayıp, ‘‘Tiyatronun gücünü dün gece bildim’’ diyecek denli büyüleyen bir oyundu ve ‘‘Bu gücü İstanbul'da izlemek gerek’’ diyecek denli de iddialı.
Konuk Yazar
Prof. Dr. Fahri Işık (Patara Kazı Başkanı)