55 saat, 23 dakika

Åžimdi şöyle bir düşünün... Bir sinema salonunun koltuklarına gömülüp, kaç saat boyunca, kaç tane film izleyebilirsiniz? Ãœstelik sadece altı saatte bir beÅŸ dakika mola vererek... Sizi bilemiyoruz, ama, 14 genç insan, tam 55 saat 23 dakika boyunca 30 tane film izledi. Böylece geçen yıl, 53 saat 22 dakikada 28 film izleyen bir grup ABD'li sinemaseverin rekorunu ele geçirdiler. Åžimdi bu rekorun Guinnes World Records tarafından onaylanmasını bekliyorlar. HerÅŸey, 1998 yılında mimar Levent Atış'ın gördüğü bir gazete haberiyle baÅŸladı. ArkadaÅŸları tarafından 'hayal adamı' olarak tanımlanan ve kelimenin tam anlamıyla bir sinema tutkunu olan Atış, bir grup Macar'ın 38 saat boyunca film izlemesini konu alan haberi okuyunca "neden olmasın" diye düşünüp bu gazete kupürünü kesip sakladı. Bu ilginç fikri de aklının bir köşesine..Aradan geçen zaman içinde bir grup Taylandlı'nın 50 saat 55 dakika, geçen yıl da ABD'lilerin 53 saat boyunca film izlemelerine iliÅŸkin haberleri okuyunca bu 'neden olmasın'ı gerçeÄŸe dönüştürmek için harekete geçmeye karar verdi Atış. "30'lu yaÅŸlarımıza geldiÄŸimizde, uçup giden hayallerin arkasından aÄŸlamak yerine, onları gerçekleÅŸtirmek için birlikte hareket etmenin önemini farkettik" diye düşünen arkadaşı mimar Baran Özaltın ve avukat Tomurcuk AÄŸaoÄŸlu'nun da desteÄŸiyle, bu 'hayali' gerçeÄŸe dönüştürmenin ilk adımlarını attılar. Her ne kadar projenin fikir babası olan Levent Atış ve Baran Özaltın rekor denemesine katılıp uyuyarak diskalifiye olsalar da 14 genç insan, Atış vö Özaltın'la paylaÅŸtıkları hayallerini gerçekleÅŸtirdi. Åžimdi, AFM Suadiye Sineması'nda toplanıp hayatlarının 55 saat 23 dakikasını film izleyerek geçiren ve yaÅŸları 37 ile 20 arasında deÄŸiÅŸen bu 14 kiÅŸi, hem böyle bir heyecanı yaÅŸamanın hem de hayallerini gerçekleÅŸtirmenin keyfini çıkarıyor. Bu ilginç rekor denemesine yaÅŸları ve meslekleri birbirinden farklı 67 kiÅŸi katıldı. Zaman içinde 9 tanesi devam edemeyeceklerini belirterek ayrıldı, bazıları da uyudukları için diskalifiye edildi. Geriye kalan 14 kiÅŸi, 55 saat 23 dakika boyunca 30 film izleyerek denemeyi tamamladı. " ÖLENE KADAR FÄ°LM Ä°ZLEMEK"Onlarla konuÅŸtuÄŸumuzda, her ne kadar birbirlerini daha önceden hiç tanımasalar da farklı yaÅŸam tarzlarına ve mesleklere sahip olsalar da ortak bir hayali paylaÅŸtıklarını gördük. Rekortmen sinemaseverlerden Zülal DalbaÅŸ'ın ÅŸu cümleleri, aslında hepsinin bu denemeye katılma nedenini açıklıyor: "Ä°lanı görünce, birileri benim hayalimi paylaşıyor diye düşündüm. Hep isterdim kendimi bir salonu hapsedip, ölene kadar film seyretmeyi."SÄ°NEMAYLA YAÅžADILARAFM Suadiye Sineması'nda 55 saat 23 dakika boyunca Crouching Tiger Hidden Dragon ile baÅŸlayıp 40 Gün 40 Gece ile sona eren maratonu tamamlayan 14 kiÅŸi: Aycan Çevik (22) ÖğrenciFaruk Oralbi (29) AntikacıUÄŸur Özdemir (32) Ä°nÅŸaat mühendisiAdem Koçal (21) ÖğrenciYamaç Hasin (30) BorsacıZülal DalbaÅŸ (29) Ä°nÅŸaat TeknikeriHüseyin Özgür DoÄŸan (26) Ä°nÅŸaat MühendisiErdal BektaÅŸ (20) ÖğrenciCeren Uysal (20) ÖğrenciMeriç Burçin Özer (28) Gemi MühendisiÖnol Taşöz (30) Endüstri Ãœrünleri TasarımcısıGürÅŸat Özdamar (37) Belgesel/kısa filmciEngin Yurdakul (27) Makina MühendisiAyça Bumin (23)Yönetmen Yardımcısı Hemen hemen hepsi de gazete de ya da internette ilanı görür görmez hatta ilanı baÅŸtan sona okumayı bitirmeden karar vermiÅŸler bu denemeye katılmaya. "Daha o ilanı okumayı bitirmeden 'benim de katılmam lazım' refleksine sahipseniz ancak o zaman böyle bir ÅŸeyi baÅŸarabilirsiniz" diyor Aycan Çevik. "SEN BU FÄ°LMDE OYNUYORDUN"Böyle bir denemeye katılmak, daha da önemlisi bunu baÅŸarmak hayatları boyunca unutamayacakları bir deneyim olmuÅŸ 14 genç insan için. Ama zaman zaman zorlu dakikalar yaÅŸadıkları da olmuÅŸ. Uyumamak için direnmek, ya da sadece altı saatte bir izin verilen tuvalet ihtiyaçlarını gidermek gibi. Bir de halüsinasyonlar tabi. Çünkü 14 kiÅŸinin hemen hemen hepsi halüsinasyon gördüklerini söylüyorlar. Hem uzun süre uykusuz kalmaktan hem de sürekli film izlemekten dolayı. Borsacı Yamaç Hasin,  denemeye katılan bayan arkadaÅŸlarından birini izlediÄŸi filmde oynarken gördüğünü söylüyor. "Aslında bunun gerçek olmadığını biliyordum. Ama Ayça'yı izlediÄŸim filmde oynarken gördüm" diye anlatıyor.Bu konuda en çok zorlananlardan biri de endüstri ürünleri tasarımcısı Mehmet Önol Taşöz olmuÅŸ. Bir ara gerçeklikle baÄŸlantısını yitirmiÅŸ çünkü. "Günlerce uykusuz kaldığım çok oluyordu" diye anlatıyor Taşöz. "Ama bu onlardan farklı bir deneyimdi. 55 saati tamamladıktan kısa bir süre sonra, gerçek hayatla baÄŸlantım kesildi. Bir ara insanların baÅŸka bir film seyrettiÄŸini benim perdede gördüğümü sandığım filmin ise gerçekte gösterilmediÄŸini düşündüm.  Åžu anda ekrandaki görüntüyü kendim kafamda kuruyorum diye düşündüm. Emin olamadığım için hakem arkadaÅŸlardan birine 'biz ÅŸu anda ne seyrediyoruz' diye sordum. ArkadaÅŸ biraz panikleyince bu kez ben 'Peki bi ÅŸu anda neredeyiz' diye sordum. Hakem arkadaÅŸ bana '10 dakika kaldı biraz daha sabret' deyince olup bitenlerin gerçek olduÄŸunu anladım ve rahatladım" diye anlatıyor. Halüsinasyon görenlerden biri de antikacı Faruk Oralbi. Hatta onun halüsinasyonları sadece sinema salonuyla sınırlı kalmamış eve kadar "takip etmiÅŸ" Oralbi'yi. " Tavanda bir takım böcekler yürüdü. Saati gösteren ışıklı panonun önünde çiçekler hareket etmeye baÅŸladı. Eve gittiÄŸimde bir kaç böceÄŸin evin tavanında da yürüdüğünü gördüm." Zülal DalbaÅŸ Nerdesin Be Birader'i izlerken yanında asılmış bir adam gördüğünü söylüyor. "Bir ara da önümde beyaz tüylü bir köpek gördüm. Sanki bana doÄŸru geliyordu" diye anlatıyor.Makine mühendisi Engin Yurdakul da sürekli sağından solundan hakemlerin geçtiÄŸini görmüş. "Bazen mesela saÄŸ taraftaki kör noktadan bir hakem bana doÄŸru geliyormuÅŸ gibi hissediyordum. Dönüp baktığımda orada kimseyi göremiyordum. Benim sık sık hissettiÄŸim bu oldu" diye anlatıyor."KEÅžKE BÄ°R 55 SAAT DAHA OLSA"Denemeciler,  baÅŸlangıçta birbirlerinin ismini bile bilmeseler de orada sıkı dostluklar kurulmuÅŸ. En son kalan 14 kiÅŸi "grubu bozmadan bu iÅŸi tamamlayalım" diye düşünmüşler. Birbirlerine destek olmaya çalışmışlar. Belgesel filmci GürÅŸat Özdamar "14 kiÅŸi kaldıktan sonra gerçekten bir ekip gibi olduk. Beraber olmak, o ekibin içinde yeralmak gibi duygular bizi çok motive etti" diye anlatıyor. Gemi mühendisi Meriç Burçin Özer de bu konuda "Bu kadar insan biraraya gelmiÅŸ, bir ÅŸeyler için emek harcıyor. Siz de o salonda bulunan insanlara karşı sorumluluk hissediyorsunuz. Bu da sonuna kadar dayanmak için sizi motiv ediyor" diyor. Özer denemede göz yorgunluÄŸundan musdarip olanlardan. "Akrep Kral'ı izlerken sanki oradaki dövüş sahneleri benim gözlerimde yapılıyormuÅŸ gibi hissettim." Denemndin en genç katılımcılarından 20 yaşındaki Ceren Uysal da hem gözlerinin yorulmasını önlemek hem de uyanık kalmak için pet ÅŸiÅŸelerle yüzünü yıkamış. En büyük desteÄŸi de kendisiyle birlikte denemeye katılan erkek arkadaşı Erdal BektaÅŸ'tan almış.  Ä°nÅŸaat mühendisi Özgür DoÄŸan bu denemeyi birarada eÄŸlenme çabası olarak yorumluyor. " Aslına bakarsanız çok önemli bir ÅŸey yapmadık. Ä°nsanlar buzullarda kalıyor. Bizde en fazla uyursan diskalifiye oluyorsun. Ama bir süre sonra gidebildiÄŸi yere kadar gitsin istedik. Bunu baÅŸarmak istedik" Bu 55 saatin sonunda yarışmacılar hem bir rekor denemesine katılıp baÅŸarmanın sevincini yaşıyorlar hem de birbirlerini tanımanın mutluluÄŸunu. Sinemayı yine her zamanki gibi seviyorlar. Hatta aralarında denemenin bitiminden bir gün sonra sinemaya gidip film izleyenler bile var. Bir ortak nokta denemenin sona ermesinin onları hüzünlendirmesi. "KeÅŸke" diyorlar "Bir 55 saat daha olsa"... Nazan MENGÃœ (Hürriyetim/ Kültür-Sanat)   Â