3 acil ihtiyaç

KAHRAMANMARAŞ- SAVAŞ ÖZBEY

PSİKOLOJİK DESTEK OYUNCAK, MOBİLYA

1- PSİKOLOJİK DESTEK:

Şu andaki genel tabloya göre yiyecek-içecek, aciliyetli barınma-çadır, giyinme-ısınma gibi temel ihtiyaçlar, ilgili kurumların çalışmaları ve halktan gelen yardımlarla büyük ölçüde karşılanmış durumda. İlk günlerdeki o aç-açık, aç-bilaç depremzede halleri yok. Benzin kuyrukları kalmadı. Hatta Gaziantep şehir merkezi gibi yerlerde enkaz kaldırma çalışmaları bile bitme aşamasına geldi. Bu aşamada yapılması gereken halkın yardım seferberliğinin canlı ve süreklilik içinde tutulması. Bence şu andaki en acil ihtiyaç psikolojik destek hizmetleri. Buna televizyonları başında travmatize olanlar ve afeti bölgede bizzat yaşayanlar da dahil elbette ama öncelik enkaz altından sağ kurtulanlar ve yakınlarını kaybedenlerde olmalı. Gaziantep Nurdağı’nda konuştuğum bakkal “Ölenler kurtuldu” demişti. 17 akrabasını kaybetmiş, biri de hâlâ enkaz altındaydı. Kahramanmaraş’ta enkaz başında 5 gündür 24 yaşındaki oğlundan haber bekleyen Esra Ustamatmaz, “Kurtarma ekipleri önceki gün geldiklerinde ‘Sana oğlunu 2 saat içinde vereceğiz’ demişlerdi. Hangi iki saat? Artık dayanamıyorum” diye anlatıyordu perişanlığını. Enkazla konuşan mı ararsınız, enkaz içindeki üşüyor diye dışarıda kendisi de kalın bir şey giymeyi reddeden mi? Acı, üzüntü belki zamanla başedilebilir şeyler. Ama o hiçbir şey yapamama ve çaresizlik hissi... Öyle yıpratıcı ki, yardımsız atlatmak imkânsız.

2- OYUNCAK:

Çocuklar bazı şeyleri anlıyor ama bir yere kadar. Zaten anlamak zorunda da değiller. Kahramanmaraş merkezde “sesimi duyan var mı”cılık oynayan çocuklar gördük. Bir çeşit sobe oyunu galiba. Çadır kentlerde ya da köylerde, mahallelerde evlerinin önünde, arabalarda yaşayan aileler var. Bu ailelerin çocukları alıştıkları düzenin dışında çok mutsuzlar. Onları sürekli birinin oyalaması gerekiyor, gözünüzü bir an üstünden kaydırsanız etraf enkaz, iş makinesi. Tehlikeli de bir ortam yani. O çocukları biraz olsun mutlu edecek, oyalayıp acılı ailelere nefes aldıracak her türlü oyuncağa çok ihtiyaç var.

3- MOBİLYA:

Çadırlar geliyor, yollarda konteyner taşıyan kamyonlar da gördük, insanlar başlarını sokacak bir dam bulabiliyorlar nihayet. Ama Kahramanmaraş 12 Şubat Stadyumu’nda kurulan çadır kenti gezdik, çadırlar yerle hemzemin. Ne üstünde yatacak bir yatak, ne oturabilecek bir sandalye var. Giysi, yiyecek saklayabilecek dolap, kova, kutu gibi eşyalar da yok. Her şeylerini ya göçük altında ya da asla girilemeyecek binalarda bırakmışlar.

ADIYAMAN-EMRE ESER/TAYLAN ÖZGÜR DİL

 

ÇADIR, ISITICI VE TUVALET

1- ÇADIR-KONTEYNER:

Adıyaman’da en büyük ihtiyaçlardan biri barınma problemi. Depremzedeler için hazırlanan çadırlar henüz herkese yetebilmiş değil. En büyük talepleri çadır ya da konteyner.

2- SOBA-ISITICI:

Depremzedeler çadır bulsalar bile gece saatlerinde sıfırın altına inen sıcaklığa karşı çok zorlandıklarını söylüyorlar. Bu noktada daha fazla soba/ısıtıcı talep ediyorlar.

3- MOBİL TUVALET:

Gün geçtikçe tuvalet ve temizlik ihtiyacı artıyor. Her bölgede enkaz var ve altyapı çöktüğü için su verilemiyor. Adıyaman halkı için en önemli yardım, mahallere getirilecek su tankerleri ve seyyar tuvaletler olacak.

HATAY- MUSA KESLER

MOBİL TUVALET, SOBA, TELEFON-İNTERNET

1- MOBİL TUVALET:

Hatay’ın en önemli ihtiyaçlardan biri mobil tuvaletler. Özellikle kadınlar için şartlar daha zor. Mobil tuvalet sayısı ne kadar çok olursa o kadar iyi. Sabun, kolonya ve diğer hijyen maddeleri de çok önemli.

2- SOBA:

Elektrikli ısıtıcılar geliyor ama henüz elektrik yok. Doğalgaz da yok. O yüzden küçük teneke sobalar da çok faydalı olur. Elektrikli ısıtıcılar için jeneratörler çok önemli. Hatay’da gündüz hava iyi ama akşam ve gece hızla eksiye iniyor.

3- TELEFON-İNTERNET:

Bölgede iletişim sorunu devam ediyor. Telefon hatları ve internet hâlâ yeterince güçlü değil. Özellikle Antakya merkezde internet ve telefon hatları neredeyse hiç çalışmıyor. Depremde zarar gören baz istasyonlarının tamiri veya yenilenmesinin hızlandırılması çok önemli.