Albümün tanıtım partisinde “Tam vazgeçmek üzereyken, umut olsun diye yaptım bu albümü” dediniz... Neden vazgeçecektiniz ve ne umut ediyorsunuz?
-Her güne yeni bir kötü haberle uyanır olduk. Çok net biliyorum ve hissediyorum ki ateş düştüğü yeri yakıyor. Çok aile, çok anne acılar yaşıyor. Bu topraklarda yaşayan birinin bunlardan etkilenmemesi, bu acılara sessiz kalması mümkün değil. Hepimizin kalbi kırık... Dedim ki ne yapıyorsun? Dinleyecekler mi? Kalpleri, ruhları hazır mı duymaya söyleyeceklerini? Karamsarlığa kapıldım, yarım bırakmak istedim, “Erteleyeyim” dedim. “Aman çıkarma şimdi, hiç satmaz” diyenlere gitti hep aklım. Benim işim bu, beni hayatta en mutlu eden şey bu. Yarım bırakamadım, içim el vermedi, kıyamadım... Sonra şarkılar da bana el verdi, umut verdi; “Bana iyi gelen herkese iyi gelir, sen durma yürü yoluna” dedim ve işte buradayız.