Üniversite öğrencileri: Gençler olarak daha fazla çalışacağız
Güncelleme Tarihi:
Onlar geleceğin bilim insanı, mühendisi, yazılımcısı... Pandemi sürecinin etkilediği kesimlerden biri de üniversite öğrencileri oldu. Üniversiteler uzaktan eğitime geçti, onlar da arkadaşlarından ve kampuslarından uzak; farklı bir eğitim dönemine adapte olmaya çalıştı. Salgın süreci gençlerin de yeni kararlar almasına neden oldu. 19 Mayıs Gençlik Haftası’nda, üniversite gençlerine pandemi sürecinde yaşadıklarını ve bu sürecin gelecek planlarını nasıl etkilediğini sorduk. Kimi daha fazla çalışmak gerektiğini anladığını söyledi, kimiyse biyoloji gibi bölümlerin öneminin daha iyi anlaşıldığını.
İLETİŞİM TEKNOLOJİLERİ GELECEĞİMİZİ ŞEKİLLENDİRECEK
Tuğçe Ayçin (İstanbul Üniversitesi):
Pandemi sürecinde üniversitemizden, hocalarımızdan ve arkadaşlarımızdan fiziki anlamda da olsa ayrı kalmak zor bir deneyim oldu. Bu süreç benim için sağlığımız başta olmak üzere sahip olduğumuz olanakların değerini bilme noktasında öğreticiydi. Evde kalma sürecinde hocalarımızla çevrimiçi derslerimize devam ettik. Arkadaşlarımla irtibatımı sürdürdüm. Dijital erişime açılan yayınlarla süreci verimli geçirmeye gayret ettim. Özellikle gençler olarak bizlerin çok daha fazla çalışması gerektiğine kanaat getirdim. Gelecekten mesleki anlamda akademisyen olma yönünde beklentisi olan bir öğrenci olarak bilimin, bir iletişim fakültesi öğrencisi olarak da dijital iletişim teknolojilerinin, geleceğimizi şekillendirecek olan unsurlar olduğunu bir kez daha anladım.
ÜLKESİNE FAYDA SAĞLAYAN BİR BİREY OLACAĞIM
Melisa İrem Uzun (Hacettepe Üniversitesi):
İçinde bulunduğumuz süreç gerçekten çok zordu ilk başlarda ama zamanla bu duruma alışıp ayak uydurmaya başladım. Bu süreç bana durup bir düşünme fırsatı sağladı, hiçbir şeyi ertelememek gerektiğini çok daha iyi anladım. Artık daha çok gezmek, daha çok çalışmak, daha çok okumak, daha çok yazmak ve daha birçok şey yapmak istiyorum. Hiçbir şeyi ertelemeyeceğim hayatı elimden geldiğince dolu dolu yaşayacağım. Hayat her zaman harika olmuyor maalesef, bazen iyi, bazen kötü şeyler oluyor. Ben daha çok çalışmalı, kendine ve ülkesine fayda sağlayan bir birey olmalıyım.
BAKMADAN GEÇME!
ÖĞRENCİLİĞİ ÇOK SEVDİĞİMİ ANLADIM
Dilara Özkan (İstanbul Teknik Üniversitesi):
İlk günlerde adapte olmakta çok zorlandım. İçinde olduğumuz durumun bana öğrettiği en önemli şey planlarımız ne kadar iyi olursa olsun bizim kontrol edebileceğimizin dışında birçok parametre olduğu. Ama bunun bilincinde olarak başarmayı istediğimiz şeyler için bir çözüm bulabilmemiz bizi asıl mühendis yapan özelliklerimiz. Pandemiden önce kendime ayıracak zamanımın olmayışından şikayet ederdim fakat zaman yönetimiyle daha doğru planlamalar yapabileceğimi gördüm ve okulumu, İstanbul’daki öğrenci hayatımı düşündüğümden çok sevdiğimi anladım. Bu dönemi kendimi geliştirmek için kullanmaya çalışıyorum. Sağlık gerçekten hayatımızdaki en önemli şey. Gelecekte en küçük anımın bile değerini bilerek ve bu dönemdeki kişisel gelişimimle iş hayatımda ve sosyal hayatımda daha çok şey başarmayı istiyorum. Başa çıkmak durumunda kaldığımız bu sürecin de bir tecrübe olduğunu unutmayarak en kısa zamanda normal hayatımıza geçiş yapmayı diliyorum.
GELECEĞİN TEKNOLOJİ TEDARİKÇİLERİNDEN OLACAĞIM
Umut Ulaş Tarhan (Boğaziçi Üniversitesi):
Mezuniyete birkaç ay kala, okuldaki son dönemin böyle olacak deseler muhtemelen inanmakta güçlük çekerdim. Derslerin başlamasıyla beraber karşılaştığım en büyük zorluk, evdeki rahat ortamın dersleri takip etme konusunda omuzlarımda yarattığı yüktü. Sanırım, bütün insanlık en azından koşulların izin verdiği ölçüde böyle kriz anlarında dijital çözümlere adapte olma konusunda gelişme gösterecek. Zamanımı bir süredir beklettiğim kitapları okuyarak ve gelecekte kendimde görmek istediğim apoletler üzerinde çalışarak geçirmeye çalışıyorum. Bunlar, veri bilimi, finans, sürdürülebilirlik ve girişimcilik. Gelecek ile ilgili kaygılarım aslında biraz şekil değiştirdi. Uzun planlar kadar kısa planlar yapmanın da ne kadar önemli olduğunu anladım. Beklentiler yerine gelecek için hayallerim var. Profesyonel dünyada 8-10 yıl çalışıp bir konuda uzmanlaşmayı, doğru tabiriyle T-İnsan’a dönüşebilmeyi ve geleceğin teknoloji tedarikçilerinden biri olmayı hedefliyorum.
BAKMADAN GEÇME!
HAYATIN DEĞERİNİ ANLADIM
Berk Arslan (ODTÜ Bilgisayar Mühendisliği 4'üncü sınıf öğrencisi):
Online ders verme şekliyle sürekli ders alıyoruz. Derslerimiz hiç durmadı. Yöntemi değişti sadece. Bu normal biyolojik bir süreç. Önceki yıllarda da salgın hastalıklar yaşanmış. Bu süreçte şunu gördüm, tıp, biyoloji bölümünün önemi bir kez daha anlaşıldı. Bir yerleri gezip görmenin ne kadar büyük lüks olduğunu fark ettim. Hayatın değerini bir nebze daha iyi anladım. Hayatın tamamı okul değil. İş ve ev yerine başka yerleri gezmek hayat kalitesini arttırmak gerektiğini öğretti bu süreç. Dünyanın farklı yerindeki üniversitelerin uzaktan derslerine katılıyordum. Bu süreçte bir anda uzaktan eğitime geçildi. Bu biraz daha altyapı çalışması ve deneyimle geliştirilebilir. Birçok şirket yeni çalışma şekillerine yönlenebilir. İnsanlar yazılım yardımıyla yapabileceği işleri yapamayacağını düşünüp erteliyor, yüz yüze yapmayı tercih ediyordu. Pandemiyle birlikte mecburi olarak yapmaya başladılar. Çoğu insan online olarak da yapabileceğini fark etti. Pandemi sonrası da bu değişmeyecek.
BİZ GENÇLERE SORUMLULUKLAR DÜŞÜYOR
Mehmet Tok (Ege Üniversitesi):
Tarım Makineleri ve Teknolojileri Mühendisliği bölümünde okuyorum. Bu süreçte, tarımsal üretimin salgın öncesi döneme kıyasla çok daha fazla önem kazanacağı ortada. Tarım arazilerimizi koruyacak şekilde ülke düzeyinde arazi kullanım planlaması yapılmalı; korunan tarım arazilerimizde üretim miktarı artışı, ürün çeşitliliği ve üretim sürekliliğini sağlayan tarımsal üretim planlamasına geçilmeli; girdi maliyetleri düşürülerek, makine kullanım kooperatiflerinin kurulması için çalışmalara derhal başlanmalı. Bu sebeple; ülkemizde bu konuda eğitimini almış biz ziraat mühendisi gençlere çok büyük sorumluluklar düşüyor.