Tekstil atölyesinden dünya şampiyonluğuna! Tekmene sağlık Emine
Güncelleme Tarihi:
Henüz 10 yaşındayken annesi evi terk ettiğinde kardeşleriyle birlikte babasının çalıştığı tekstil atölyesinde yaşamaya başladılar. Gece üzerinde uykuya daldığı muşamba onu ‘Dünya Şampiyonu’ yapacak ilk hayallerini kurduğu yatağı oldu... 11 yaşında ise artık o da bir tekstil işçisiydi. Hayat onu 20’li yaşlarından sonra kick boksla tanıştırdı. Çocuk işçi Emine, şair İlhan Berk’in dizelerindeki gibi “Kırarlar diye hayal kurmaktan vazgeçilmez” dedi ve Dünya Kick Boks Şampiyonası’na adını iki kez altın harflerle yazdırdı...
Emine Arslan’ın hikâyesi İstanbul Bağcılar’da başlıyor. O henüz 10 yaşındayken annesi kendi deyimiyle ‘kocaya kaçıyor’... Emine ve iki kardeşi, bir yıl annesinin yanında kalıyor: “Annem ve babam boşandıktan sonra ilk bir yıl annemle kaldık. Ama annemin huyu suyu değişti. Bizimle ilgilenmemeye başladı.
Küçücük boyumla tezgâhın üzerine çıkıp kardeşlerime yemek hazırlamaya çalışıyordum. Sonra bir gün uzunca bir süre bizi evde yalnız bıraktı. Komşular babamı aramış. Babam bizi alarak son ütücü olarak çalıştığı atölyeye götürdü. Patronun yazıhanesinde yatıp kalkıyorduk. Herkes gidince yere muşamba çekip yatıyorduk. Bunun böyle gitmeyeceğini düşündüm, okulu bırakıp önce kuaförün yanına çırak olarak girdim. Birkaç ay sonra da tekstil atölyelerinde çalışmaya başladım.”
BAKMADAN GEÇME!
GEL SALONA ÇALIŞALIM
Daha önceleri aklının ucundan bile geçmeyen kick boks sporu Emine’nin hayatını tamamen değiştiriyor. Emine herkesin “küçük yaşta başlanması gerekir” diye düşündüğü bir spora, 20 yaşından sonra başlayıp Türkiye’ye nasıl şampiyonluklar getirdiğini şöyle anlatıyor: “Mahalleden bir arkadaşım hâlâ antrenörüm olan Hasan Fahri Şen hocamın salonunda hocalık yapıyordu. Bu sırada babam kansere yakalandı ve vefat etti. Maddi olarak tüm ailenin yükü üzerimdeydi. Kız kardeşim salona gidip gelmeye başlamış. O sırada Hasan hoca yeni bir salona geçiyor.
Bana ‘Abla Hasan hocanın yeni salonuna yardım edelim, o da bize yemek ısmarlasın’ diyordu. Salon açıldıktan sonra Hasan hoca, ‘Hadi gel salona çalışalım’ diye ısrar etmeye başladı. Ama ben zaten işten geç saatlerde çıkıyorum, spora ayıracak param yok. Çok yorgun oluyorum, bir de tuhaf geliyordu bana dövüşüyorlar bağrış çağrış. Sonra bir gün Hasan hoca tüm kick boks malzemelerini vererek, ‘Haftaya geliyorsun senden para almayacağım bir deneyelim’ dedi. Para almam lafı zoruma gitti. ‘Hocam, para alırsan gelirim olmaz öyle şey’ dedim. O da ‘tamam’ dedi.
BAKMADAN GEÇME!
MAHALLENİN ASİ KIZI
Ben iş çıkışı yorgun argın salona gidiyorum. Günde 2 paket sigara içiyorum, koşamıyorum, tüm gün tekstilde olduğum için adeta toz öksürüyorum. Mahallenin asi kızı havalarındaydım ama başlayınca olayın çok farklı olduğunu bunun bir sanat olduğunu anladım. Yumruk stillerinden savunma tekniklerine her şeyi öğreniyordum. Uykusuz da kalsam haftanın üç günü çalışmaya başladım. Çok hızlı aşama kaydettim, rakiplerimi yenmeye başladım. Salonda vuruşlarımı çok beğenip, ‘Emine kaç yıldır dövüşüyorsun’ diye soruyorlardı. Oysa ben daha başlayalı 4 ay olmuştu.”
KAMP İÇİN İZİN ALINCA...
Teşvik maçlarıyla profesyonel sporculuğa adım atan Emine’nin özgüveni ilk katıldığı teşvik maçında madalya kazanmasıyla yerine gelmiş: “Katıldığım maçlarda kazanmaya başladım. Çekingen bir kızken boynuma madalya takmak beni inanılmaz cesaretlendirdi. Ancak başarılar kazandıkça çalıştığım yerlerde sıkıntı çekiyordum. Türkiye, Avrupa ve dünya şampiyonalarından önce kamp yapmak gerekiyor. Kamp için izin aldığım için işten kovuldum.”
BAKMADAN GEÇME!
BELEDİYEDE İŞE GİRDİ
2016 yılında Avrupa ikincisi olan Emine Arslan’ın başarısı yaşadığı mahallenin muhtarı aracılığıyla Bağcılar Belediye Başkanı Lokman Çağırıcı’nın kulağına gidiyor. Liseyi dışarıdan bitiren Emine’ye Bağcılar Belediyesi Gençlik Merkezi’nde sekreterlik işi veriliyor. Belediyede işe başladıktan sonra antrenmanlarına daha çok vakit ayıran Emine’nin başarıları bu tarihten sonra katlanarak artıyor.
HEP EN AZINI LAYIK GÖRDÜLER
İstanbul gibi yerde kadın olmak zor. Kendimi, ailemi tehlikelerden korumam gerekiyordu, geçindirmem gerekiyordu. Zaten maaş eşitsizliği vardı. Patron erkeklerle kadın çalışanlara aynı davranmıyor. Babam kanser hastası olduğunda ona bakmak için işi bırakmak zorunda kaldım. Babam vefat ettikten sonra kiralar birikmişti. Kimse yardımcı olmadı. Bir iş bulduğumda sorarlardı, ‘Emine ne kadar ücret istiyorsun, ben hep çekingen bir şekilde siz ne kadar layık görürseniz’ derdim. Onlar da hep en azını layık gördüler. Benimle aynı işi yapan erkekler hep daha yüksek paralar kazandı. Kick boksta da ‘Sen istediğin kadar şampiyon ol gücün bana yeter mi’ diyen erkeklerle karşılaştım. Yani hayatım boyunca yaşadığım sıkıntıların büyük bölümünü kadın olduğum için yaşadım.
BAKMADAN GEÇME!
BAŞARI DİSİPLİNLE GELDİ
Antrenör Hasan Fahri Şen artık baba kız gibi oldukları Emine ile gurur duyuyor: “Bu salonda sadece kick boks öğretmiyoruz. Avukat geliyor, doktor geliyor, ebe geliyor. Dostluk kurmayı, dayanışmayı öğreniyorlar. Emine’de ışık görünce yoğun bir çalışma temposuna girdik. Kitap okuma alışkanlığı edindi, sigarayı bıraktı. Tüm bunlarla birlikte disiplinli çalışmayla başarı geldi.”
2. KEZ DÜNYA ŞAMPİYONU
2019 yılında kendi kategorisinde Dünya Şampiyonluğu’nu kazanan Emine Arslan son 6 aydır yoğun antrenman temposuyla İtalya’nın Venedik şehrinde gerçekleşen Dünya Kick Boks Şampiyonası’na hazırlanıyordu. Arslan, geçen hafta yapılan şampiyonada finalde Alman rakibini yenerek altın madalyayı Türkiye’ye getirdi. Aslan, “Bana inanan destekleyen herkese minnettarım. Dua eden herkese sonsuz teşekkürler” dedi.
BAKMADAN GEÇME!
11 YAŞINDA TEKSTİL İŞÇİSİ
Arslan’ın tekstil macerası 11 yaşından 24 yaşına kadar sürmüş: “Tekstil atölyelerinde çok sert bir ortam var. Sabahın erken saatlerinden gecenin geç saatlerine kadar çalışıyorsunuz. 2 dakika bile geç gitseniz fırça yersiniz. Asgari ücretin yarısı kadar bir ücrete sigortasız, fazla mesai ücreti almadan yıllarca çalıştım. Yıllık izin diye bir şey zaten yok. Tuvalet molası bile yoktu, eve gitmeyi beklerdim tuvalet için. Bir de ailemin durumunu saklardım çünkü eğer bilirlerse beni ezerler diye düşünürdüm. Ama yaptığım işin en iyisi olmaya çalıştım. Her zaman en çok iş üreten çalışan oldum.”
KORKUP YILMAYIN
Emine, hem zorluklarla hem de başarılarla dolu hayatından aldığı derslerden yola çıkarak, kızlara şu tavsiyede bulunuyor:
“Korkmayın, yılmayın. Ben zor bir hayattan geldim. Ama hep nerede olursam olayım en iyi olmak istedim. Hiç yılmadan çalıştım. Erkeklerin zorbalıklarına boyun eğmedim. Emeklerimin karşılığını da buldum.”
Emine Arslan hayatın karşısına çıkardığı çok sayıda sınavdan başarıyla geçmiş bir genç kadın. Bağcılar’daki Hasan Fahri Şen Spor Kulübü’nde buluşuyoruz. İtalya’daki Dünya Kick Boks Şampiyonası’ndan altın madalyayla dönen Emine, “Başarımın tesadüf olmadığını herkese kanıtladım” diyor.