İnsan sevdikleri ile zaman geçirebildiği kadar hayattaymış. İnsan hayal ettiği ve emek sarf ettiği her ışığa dokunabilirmiş, insan rahatça nefes aldığı bir yerde sevgisizlikten ve Özlem’den nefessiz kalabilirmiş. İnsan dünyanın her yerinde yaşayabilir, dünyanın en güzel evlerinde oturabilir, dünyanın en güzel arabalarına binebilir, çok isterse tüm başarıları elde edebilirmiş ama ailesi ve sevdikleri olmadan koskocaman bir hiçmiş.