DUYGULARIM KALMAMIŞ
"Maneviyatım yok benim, gitti artık. İnsanların güldüğü şey gülemiyorum mesela" diyen Ortaç, şunları söyledi: Senin ağladığın şeye de ağlamayabilirim. Babam rahmetli olduğunda ve bir de Samatya Sahili'nde gemi yandığında korkudan ağladığımı hatırlıyorum, o kadar. Çok üzüldüğüm zaman içime atarım. Çok utandığımda da üzülürüm. Kendi kendimi mahkemeye verir, sorgularım. Eskiden bu sorulara abartı bir reaksiyon gösterirdim. Utanınca çıldırırdım, çok korktuğum olurdu. Şimdi hiçbiri kalmamış. Demekki ondan hasta oldum.