Günümüzde, ramazan ve ramazan bayramı adetleri eskiye göre fazla değişikliklere uğramamıştır. Ramazan ayı ilk teravih namazından son teravih namazına kadar camilerde ilâhiler söylenerek övülür. Buna "ramazan okşamaları" denilir. Ramazan’ın on beşine kadar "Hoş geldin/Merhaba..." şeklinde söylenen ilâhilere "ramazan karşılama ilâhîsi", ramazanın on beşinden sonra "elveda.." şeklinde söylenen ilâhilere de "ramazan uğurlama ilâhisi" denilmektedir. Bu ilâhiler teravih namazının dört veya sekiz rekat duraklarında, cemaatçe okunur ve ramazan ayının güzellikleri ile hikmetleri konu edilir.
. Ramazan boyunca il merkezinde ikindi vaktinden sonra sokak başlarında tereyağlı irmik ve şakşak helvası satılır. Kadınlar, camilerde veya evlerde öğleden önce toplanarak "mukabele" denilen Kur’an okumaları yapar ve "hatim" indirirler. Erkekler ise belirli camilerde olan "hatimli teravih" namazına giderek hatim indirirler. Ramazan boyunca evlerde hamurlu yemekler, börekler yapılarak sahurda yenir. Varlık sahibi olanlar, fakirlere ve yurtlarda kalan öğrencilere iftar yemeği verirler. Hayır olarak verilen bu yemeklerde çorbalar, etli fasulye ve nohut yemekleri, pilav ve irmik helvası verilebildiği gibi kıymalı ve peynirli pide, "söğüş" denilen domates, biber ve salatalıkla veya ayranla ikram edilir. Yörede, arife günü evlerde "pişi" veya "ıscak" denilen hamur yiyecekleri yapılarak komşulara dağıtılır. Arife günü dağıtılan bu hayırların aileden ölmüş olanların ruhlarına varacağına inanılır. Arife günü veya bir kaç gün önce sarı burma, baklava ve tel kadayıf hazırlanarak fırında pişirilir. Bayram hazırlığı olarak çocuklara bayramlık elbiseler ve ayakkabılar alınır. Köylerde arife günü yufka ekmeği yapılarak eşe dosta dağıtılır. Bazı varlıklı aileler yufka ekmeğinin içine etli pilav, irmik veya tahin helvası koyarlar.