Kadir Gecesi'nde çekilecek tesbihler ve zikirler: Kadir Gecesi tesbihleri nelerdir?
Güncelleme Tarihi:
Kadir Gecesi çekilecek zikir ve tesbihler Müslümanlar tarafından gündemde yer alıyor. Bin aydan daha hayırlı olan Mübarek Kadir Gecesi'nde ibadetlerini tam ve eksiksiz idrak edecek olanlar Kadir Gecesi tesbihlerine odaklandı. Rahmet, mağfiret ve günahlardan arınma mevsimi olan on bir ayın sultanı ramazan ayının kalbi mesabesinde yer alan Kadir Gecesi'nde Kur’an’ı Hz. Peygamber’e indirerek, melekleri yeryüzüne göndererek ve o geceyi, içinde Kadir Gecesi bulunmayan bin aydan hayırlı kılarak ona müstesna bir değer vermiştir. Peki, Kadir Gecesi tesbihleri nelerdir? İşte, Kadir Gecesi'nde zikirleri ve tesbihleri ile ilgili ayrıntılı bilgiler.
Kadir Gecesi tesbihleri yoğun ilgi görüyor. Kadir Gecesi tesbihleri, in aydan daha hayırlı Kadir Gecesi'nde yapılacak ibadetler kapsamında okunacak. Kur’an-i Kerim’in indirildiği gecenin adı olarak kullanılan Kadir Gecesi 2022 yılında 27 Nisan gecesinde idrak ediliyor. Müslümanlar bu tarihte bolca ibadet edecek ve af dileyecekler. Dini literatürde, leyletü’l kadr şeklinde Kur’an-i Kerim’in indirildiği gecenin adı olarak kullanılan Kadir Gecesi’nde bolca ibadet ediliyor.
KADİR GECESİ ÇEKİLECEK TESBİHLER
-Kadir Gecesi’nde bir Sübhanallah, bir Elhamdülillah, bir La ilahe illallah söylemek 700 bin tesbih, tahmid ve tehlilden kıymetlidir.
- Laihahe illahül hakimül kerimü sübhane rabbis semavati sebği ve rabbi arşil azim. (Hz. Peygamber (S.A.V.) buyurdu: "Her kim bu duayı üç defa okursan sanki Kadir Gecesini idrak etmiş gibi sevaba nail olur.")
-Sübhanallahi velhamdülillahi vela ilahe illahu vallahu ekber vela havle vela kuvvete illa billahil aliyil azim.
-Kadir gecesi üç defa “La ilahe illallah” söyleyen müslümanın, birincisinde bütün günahları bağışlanır. İkincisinde Cehennemden kurtulur, üçüncüsünde Cennete girer. [Tefsir-i Mugni]
BAKMADAN GEÇME!
KADİR GECESİ NAMAZI NASIL KILINIR?
Kandil namazı için Diyanet İşleri Başkanlığı'nın yayımladığı resmi bir bilgi yer almamaktadır. Ancak, Hz. Muhammed S.A.V'in amcasına tavsiye ettiği tesbih namazı, Kadir Gecesi'nde kılınabilecek namazlar arasında yer alıyor. Bu gecede tesbih namazının kılınması, alimler tarafından yapılan bir öneri olarak yer alıyor.
Tesbih namazı, Diyanet İşleri Başkanlığı'nın yayımladığı bilgilere göre şu şekilde kılınmaktadır;
Tesbih namazı, ömürde bir kez olsun kılınması tavsiye edilen mendub bir namazdır. Resûl-i Ekrem (s.a.s.) amcası Abbas'a, "Bak amca, sana tam on faydası olan bir şey öğreteyim; bunu yaparsan günahlarının ilki-sonu, eskisi-yenisi, bilmeyerek işlediğin-bilerek işlediğin, küçüğü-büyüğü ve gizli yaptığın-açıktan yaptığın on türlü günahını Allah bağışlar." diyerek bu namazı tavsiye etmiş ve öğretmiş; Hz. Abbas da bunu her gün yapamayız, deyince Hz. Peygamber, bu namazın haftada bir, ayda bir, yılda bir veya ömürde bir defa kılınmasının da yeterli olacağını belirtmiştir (Ebû Dâvûd, Tatavvu', 14; Tirmizî, Salât, 238).
Namazın kılınacağı saat ile ilgili bir açıklama yapılmamıştır.
Tesbih namazı dört rekât olup şöyle kılınır: “Allah rızası için tesbih namazı kılmaya” diye niyet edilerek namaza başlanır. Sübhâneke’den sonra 15 kere “Sübhânellâhi ve’l-hamdülillâhi velâ ilâhe illallahü vallahü ekber” denir. Sonra eûzü besmele çekilir, Fâtiha ve sûre okunduktan sonra 10 kere daha “Sübhânellâhi ve’l-hamdülillâhi velâ ilâhe illallahü vallahü ekber” denilir. Bu tesbih, rükûya varınca 10 kere, rükûdan doğrulunca 10 kere, birinci secdede 10 kere, secdeden kalkınca 10 kere, ikinci secdede 10 kere söylenir. Böylece her rekâtta 75 tesbih yapılmış olur. İkinci rekâta kalkılınca yine önce 15 kere tesbih okunur, ardından besmele çekilip Fâtiha ve sûre okunup 10 kere tesbih getirilir. Kalan rekatlar aynı şekilde tekrarlanır ve böylece 4 rekât tamamlanmış ve toplam üç yüz tesbih edilmiş olur.
Tesbih namazı kerâhet vakitlerinde kılınmaz (İbn Âbidîn, Reddü’l-muhtâr, II, 30-31). Tesbih namazında sehiv secdesini gerektiren bir şey olursa, sehiv secdesi normal olarak yapılır, o secdelerde tesbih namazına özgü tesbihat yapılmaz (Tahtâvî, Hâşiye, s. 361).