Kortay, hayatının aşkını yitirdikten sonra onsuz yaşamaya çalışmanın zorluğunu şu cümlelerle dile getirmişti: Gülmek istemiyorum, konuşmak istemiyorum. Halbuki ben hayatla barışık, şen şakrak bir kadındım. Şimdi huysuz, asık suratlı, sürekli gözyaşı döken biri oldum. Kerem`in o gülen gözlerini, güzel ses tonunu, kibarlığını, efendiliğini, dostluğunu ve bana olan sevgisini hasretle yüreğimde yaşatacağım. Ama bunu nasıl yapacağım bilemiyorum doğrusu. Çok canım yanıyor. Keşke o değil de ben ölseydim de, bu acıyı yaşamasaydım.
FOTOĞRAFLAR: HÜRRİYET ARŞİV