Bergüzar Korel'in ablası Zeynep Korel Amerika'da yeni bir hayat kurdu... Evlere temizliğe gidiyor!
Güncelleme Tarihi:
2005 yılında vefat eden usta oyuncu Tanju Korel'in kızı Zeynep Korel, Amerika'da kendine yepyeni bir hayat kurdu.
2005 yılında vefat eden usta oyuncu Tanju Korel'in kızı Zeynep Korel, Amerika'da kendine yepyeni bir hayat kurdu.
Kanal D'de yayınlanan 2. Sayfa programının özel haberine göre; Zeynep Korel, Chicago'ya taşınarak burada hayatına sıfırdan başladı.
BAKMADAN GEÇME!
Boğaziçi Üniversitesi Turizm Otelcilik mezunu olan, Teksas'taki Rice Üniversitesi'nde Tasarım bölümünü bitiren, birçok şirkette yöneticilik yapan, iki kitap yazan Zeynep, temizlik işçisi oldu.
Oturduğu sitede günlüğü 400 liraya evlere temizliğe giden Zeynep, arta kalan vaktinde de saati 70 liraya köpek gezdiriyor.Zeynep Korel yeni hayatıyla ilgili "Amerika'da evlere temizliğe gidiyorum. Şuanda gündelikçilik yapıyorum. Bunun daha aşağısı yok. 'Ailenin imkanları olmasına rağmen sen nasıl bunu yapıyorsun?' diyenler çok. hiçbir şey ayıp değil. Çalışmak hiç ayıp değil." dedi.
BAKMADAN GEÇME!
İŞTE ZEYNEP KOREL'İN AÇIKLAMALARI
Eğitimlerimden, 2 tane kitabımdan sonra çok değişik bir şey yapıyorum. Temizlikçilik yapıyorum. Yanlış duymadınız, ben Amerika’da evlere temizliğe gidiyorum. Bundan da hiç utanmıyorum ve gocunmuyorum.
Gittim, önce kendime bir kart bastırdım. Sonra dedim ki ‘benim spora devam etmem lazım’. Benim bazı problemlerim var. Bunun için de benim özel bir spor hocamın olması lazım. Spor hocası da burada pahalı. Ne yapabilirim? Düşündüm, ‘Eğer ben günde şu kadar köpek dolaştırırsam spor hocamı da karşılayabilirim. Bu sporu yaptığım zaman da, kaslarımda olan rahatsızlığı geçirebilirim.’ Köpek dolaştırmaya böyle başladım.
BAKMADAN GEÇME!
Köpek dolaştırıcılığından sonra bu oturduğum binada, yeni bir bina… yüksek bir bina… İnsanların herkese ‘bizim bir temizlik servisi almamız lazım, iyi temizlik servisi veren bir yer var mı?’ diye sorduklarını duydum. Tabii Türk aklı ‘Ben bunu yaparım’ dedim.
Zaten evler yeni. İlk başlarda delice geldi, sonra denedim. Köpeklerini dolaştırdığım bir kadına ‘ben temizlerim’ dedim. Onların ödeyeceği fiyatın çok daha aşağısına bir para söyledim. Kadın inanamadı. Gittim, temizledim. Kadın öyle bir yazı yazmış ki bana, teşekkür yazısı… ‘Benim hayatımda oturduğum ev temiz ev. Yürüyorum ve çoraplarım kirlenmiyor’ diyor… Ondan sonra onun bir arkadaşı aradı. Ondan sonra başkası derken, ben şimdi evlere temizliğe gidiyorum. Beni görenler diyorlar ki, acayip farklı bir kadın. Kadının kolunda çok pahalı bir saat, öbür kolunda çok pahalı bir bilezik. Sırtında Fransız markası çanta ama kadın bizim camlarımızı siliyor. Ben şuanda gündelikçilik yapıyorum. Asla utanmıyorum.
BAKMADAN GEÇME!
Ben tek tabanca çalışıyorum. Gocunmuyorum. Ayaklarımda problem var maalesef ki, zaten bir yıl boyunca çalışamadım. 3 ay kadar da doğru düzgün yürüyemedim. Şimdi yaptığım egzersizlerle ve ayağımın içine doktorun verdiği çelik kılıflarla oturmuyorum. Özgürlüğümü satmıyorum. Kimsenin boynuma tasma geçirmesine izin vermiyorum. Ne aileme, ne bir erkeğe müdana etmeden yaşayıp ayaklarım üzerinde duruyorum.
Tek tabanca kendi ayaklarımın üzerinde durmak için ne gerekiyorsa yapıyorum. Eğitiminiz olmayabilir, belki ilkokulu bile bitirmemiş olabilirsiniz… Her zaman içinizdeki güce inanın. Bana göre Allah dağına göre kar verir. Rabbim, bizim kaldıramayacağımız hiçbir yükü bize vermez. Yüksek tansiyonuma rağmen, ayak tabanlarımdaki bağların kopmasına rağmen, ayakkabıların içindeki çelik kalıplara rağmen, vücudumda hiç dinmeyen sızılara rağmen ben bundan vazgeçmeyeceğim.
BAKMADAN GEÇME!
Kart bastırdım. İnsanlar beni arıyorlar. Ben onlara gidiyorum. Çok büyük bir para yapıyor muyum? Hayır. Ben dışarıdakilerin aksine çok daha az bir paraya yapıyorum ismimi duyurmak için. Hedefim, kendi temizlik şirketimi kurmak. Ben kendime şunu göstermek istedim: Zeynep senin limitin nedir? Nereye kadar gidersin? Gocunur musun?
Gördüm ki, hiç gocunmuyorum . Bu bir iş. Bunun da daha aşağısı yok. Temizlik yapıyorum. Evine gittiğim inşalar bana evlerini, en mahremlerini açıyorlar. Ben de bundan dolayı gurur duyuyorum. İnsanlar beni gördükleri zaman ‘Herkes seni konuşuyor Zeyn! Nasıl bir iş, nasıl bir temizlik’ dediklerinde ben çok mutlu oluyorum.
BAKMADAN GEÇME!
Uzaktan da olsa belki Türkiye’nin yeni bir Martha Stewart’ı olacağım. İki tane hedefim var. Allah’ım bana izin verir, kısmet ederse iki yıl içinde küçük köpek yuvamı açacağım, ikinci hedefim de temizlik şirketimi kuracağım. Temizliğe gittiğim o apartmandan bir gün, yanımda çalışan elemanlarımla çıkacağımı çok iyi biliyorum. Ben Amerika’ya geldiğim zaman bir çok marka kıyafetimi satarak, alışverişe gittim. Belki zor yolu seçtim ama bundan dolayı çok mutluyum. O kadar rahatım ki, kimseye müdanam yok.
Hayatta hiç bir şey bana altın tepsi ile sunulmadı, ben hep tırnaklarımla kazarak almak zorunda kaldım. Benim hayatta Allah’tan başka sığınacağım hiçbir liman yok. Kimseden bir beklentim yok. 'Ailenin imkânları olmasına rağmen sen nasıl bunu yapıyorsun' diyenler çok. Bu benim yolum benim seçimim.
BAKMADAN GEÇME!
Zor olanı seçtim, zor olanı yapıyorum. Ev temizlemek ayıp bir şey değil, bu yolu seçen de benim. Hiçbir şey ayıp değil çalışmak hiç ayıp değil. Ayıp olan nedir biliyor musunuz, sizin yanınızda olmayan, sizi görmezlikten gelen vurdum durmaz davranan insanlardır ayıp. Bazen bunlar aile fertlerinizdir, bazen yakın arkadaşlarınız. Çok zor bir şey ama ben bunun üstesinden geldiğime inanıyorum. Sizde kendinizle gurur duyun hiçbir şeye boyun eğmeyin hele anneysek.
Bir de sakın evlat ayırmayın. Biz komşumuz açken tok yatmaması gereken bir ümmetten geliyoruz. Evlatlarınızı ayırmayın. İki, üç, beş on… Evlatlarınızı sakın ayırmayın. Bunu çocuklukta gösterin ona, çocuklukta evlat ayırmadığınızı gösterin. İleride evlatlarınız farklı yollara gittiğinde her zaman onların arasında dengeyi kurun. Hiçbir zaman çocuklarınızdan vazgeçmeyin, aile içinde paranızla kardeşlerinizi, çocuklarınızı, anne babanızı, teyzenizi, dayınızı dövmeyin çünkü para çok geçici. Empati yeteneği olmazsa bir insanın, hayatta da başarılı olamaz.
BAKMADAN GEÇME!
Rahmetli babam hayatta olsaydı, her zaman çalışmanın yanında olurdu. ‘Kızım sen temizleme, bu kadar sağlık problemin var gel küçük bir şirket açalım, yardımcı tutalım hem iş yükünü alırlar elinden, hem de iş olanağı sağlamış olursun onlara’ derdi.
Bazı şeyler kaybedilince anlaşılırmış ya çok doğru. Ben babamı çok erken kaybettim. Benim babam eğer hayatta olsaydı birçok şey bambaşka olurdu.
Bu sefer benim bir kardeşim oldu sorumluluklarım arttı. 7 yaşımda küçük bir bebek aldım kucağıma o büyürken de birebir yanında oldum. Hatta küçük anneydim ben, benim bir ergenliğim, çocukça şeyleri çok yaşamadım. Çok erken iş hayatına atıldım. Hem okudum hem çalıştım. Babam beni çok ayrı tutardı ‘cam bebeğim’ derdi. O zaman anlamazdım ama şimdi anlıyorum. Herhalde çok kırılgan olduğum için.
BAKMADAN GEÇME!
Ben büyürken ‘hiç kimse bana aferin kızım, bravo kızım’ demedi. Belki bizim kültürümüzde olan bir şey değil. Ben bu yüzden kızıma bunu söylemeye çalıştım. Anneler-babalar evlatlarınıza yaptıkları iyi şeyler için alkış tutun, çocuklarınızı büyütürken onlara sevgiyle açıklayın her şeyi lütfen şiddetten uzak durun. Şiddet ile büyüyen çocuk çözüm olarak bir tek şiddetti bilir.
Anne-babalar sorunlarınızı dışarıda halledin, eğer ayrılacaksanız sizin aranızda problem olduğunu çocuğunuzun bununla hiçbir alakası olmadığını anlattın. Dost kalmaya çalışın bunların hepsini yaşamış olarak size bunları söyleyebilirim. Rahmetli babamın dediği gibi artık ‘yüreğimin götürdüğü yere gidiyorum.’