“Açın hastane videolarını izleyin. Orada mı yatmak isterdiniz yoksa kendi evinizde mi?“
Seni takip eden bir kitle var. Sen de sosyal medya hesaplarından canlı yayınlar yapıyorsun bu süreçte… Evdekal farkındalığı için sorumluluk hissediyor musun?
Bu noktada çok ikiye bölündü insanlar. (Bazı özel durumları geçerek konuşuyorum çünkü geçim derdi olan, kira ödemesi gereken insanlar var) Açın hastane videolarını izleyin. Orada mı yatmak isterdiniz yoksa kendi evinizde mi? Benim durumun ciddiyetini en anladığım nokta o videolar oldu. Ben evimde kalıyorum. Sorumluluk şu; ben evimde kalıyorum, bence sizde kalmalısınız diyebilirim ama hiçbir birey adına karar veremem, herkesin kendi seçimi… Umarım evlerinde kalıyorlardır, benim adına karar verebileceğim bir kişi var o da annem. Onu arayıp “anne lütfen” dedim. Zaten o da farkındaydı gayet. Bizim evimizde bir sirkülasyon oluyor mecburen. İki tane kocaman köpeğim var. Onların dışarı çıkması gerekiyor. Olabildiğince minimum saatlerle, abileri ile beraber çıkıyorlar. Eve geldiklerinde onların da özel dezenfektanları var. Onlar da dezenfekte ediliyor. Ayak uyduruyorsunuz bir şekilde, öğreniyorsunuz. Çözümsüz değiliz hiç birimiz… Yani şu an biz evimizdeki balkonumuzun küçücük kısmına köpekler için alan yapıyoruz. Sokağa çıkma yasağı gelirse birtakım ihtiyaçlarını halledebilsinler diye. Özetle çözümsüz değiliz. Denemeden önce herkese imkansız gelir. Kesin olmaz, yapamayız derler. Denemeden kimse bilemez, bence olur.