69 - Mustafa Kemal’in kağnısı
Cephane taşıyan kadınların destanı
Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın “Mustafa Kemal’in Kağnısı’ şiiri İstiklal Yolu’nda cepheye mermi taşıyan isimsiz kahramanlardan Elif’i konu alır.
Mustafa Kemal’in kağnısı derdi, kağnısınaMermi taşırdı öteye, dağ taş aşardı.Çabuk giderdi, çok götürürdü Elifçik,Nam salmıştı asker içinde.Bu kez yine herkesten evvel almıştı yükünü,Doğrulmuştu yola önceden öncedeDurdu birdenbire Kocabaş, ova bayır durdu,Nazar mı değdi göklerden, ne?Dah etti, yok. Dahha dedi, gitmez,Ta gerilerden başka kağnılar yetişti geçti gacır gucurNasıl dururdu Mustafa Kemal’in kağnısı.Kahroldu Elifçik, düşünceden düşüncedenAman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,Vur beni, öldür beni, koma yollarda beni.(...)Kocabaş yığıldı çamura,Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,Örtüldü gözleri örtüldü hep.Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı, bacım,Kocabaşın yerine koştu kendini Elifçik,Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.