Torakçıların zorlu mesaisi
Güncelleme Tarihi:
Geçimini mangal kömürü üretimiyle kazanan ‘torakçı’ olarak bilinen işçiler, ateş karşısında verdikleri zorlu mücadeleyle meşe ağaçlarını mangal kömürüne dönüştürüyor. Meşe odunlarını torak adı verilen çukurlarda özenle yakan işçiler, günlerce ateş başında nöbet tutuyor.
Selahattin SÖNMEZ-Ankara’nın Çubuk ilçesine bağlı Avdullah köyüne mevsimlik işçi olarak gelen aileler, odun kömürü mesaisine günün ilk ışıklarıyla başlıyor. Aileleriyle Mardin’den bölgeye gelen işçiler, çadırlarda konaklayıp, sabahın ilk ışıklarıyla meşe odunlarını kesmek için yola çıkıyor. Engebeli arazideki ağaçları kesip, traktörlerle kurdukları ocaklara getiriyor. Odunlar ocakların üzerinde istiflenip, üstleri saman ve elenmiş toprakla kapatılıyor ve yakma süreci başlıyor. Yaklaşık 15 gün için için yanan odunlar, sonrasında soğutulmaya bırakılıyor.
RİSKLERİ FAZLA
Yılın 7-8 ayını bu işe ayıran aileler, yıllık ortalama 40-50 ton meşe kömürü üretimi yapıyor. Duman ve is kokusunun altında yoğun emek ve mücadeleyle elde edilen odunlar, ailelerin temel geçim kaynağı haline dönüşmüş durumda. Mardin’den ailesiyle bu iş için geldiğini söyleyen Abdurrahman Yılmaz da yaşadıkları sıkıntıları şöyle anlatıyor: “15 yıldır bu işi yapıyoruz. Kurduğumuz büyük ocak 20-25 günde, ufak ocak ise 5-6 günde ağaçları kömüre çeviriyor. Ocağın yanma süresi ortalama 10 gün. Yaptığımız işin tehlikesi var. Üstündeki toprak, altında ise yanan odun var. Bir boşluk olsa ve siz de o boşluğa bassanız, ayağınız yanıyor. Tabi bunun yanı sıra ocağın patlaması riski var. Ocağın ateşi gürlediği zaman dumanı kısmazsanız, patlama olabiliyor. Kolay ekmek yok ama çok şükür bizler de ekmeğimizi alın terimizle kazanabiliyoruz. Ailecek bu iş için göç ediyoruz. Ama en büyük sıkıtımız burada okulun olmaması ve çocuklarının okula gidememesi. Burada kalan 13 çocuk var, taşımalı eğitim için Çubuk İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’ne dilekçe verdik, bir an önce bu sorunun çözülmesini istiyoruz.”