Güncelleme Tarihi:
Gaziantep’te yaşayan D.Ö., 2019 yılında bir temizlik firmasında işçi olarak çalışmaya başladı. 10 ay 11 gün işyerinde çalışan D.Ö., firma tarafından 2020 yılının Nisan ayında ücretsiz izne gönderildi. D.Ö., 60 günlük ücretsiz izninin tamamlanmasının ardından işten çıkarıldı. D.Ö., firmaya tazminat davası açtı. Temizlik şirketi yetkilileri, D.Ö.nün 1 yılını tamamlamadığı için tazminat hakkına sahip olmadığını belirterek, davanın görüldüğü 4’üncü İş Mahkemesi’ne itiraz etti. D.Ö.’nün avukatı Abdulkadir Akıllar ise işçinin salgın süresinde gönderildiği 60 günlük ücretsiz iznin zorunlu hallere tabi olduğunu ifade ederek, bu sürenin müvekkilinin çalışma gününden sayılmasını talep etti. Gaziantep 4’üncü İş Mahkemesi, davacıya yapılan herhangi bir kısa çalışma ödeneği bulunmadığını ve pandemi gibi zorunlu haller sebebi ile ücretsiz izne gönderilen işçilerin bu sürede keyfi nedenle çalışmama durumları olmadığından, davacıya pandemi nedeniyle ücretsiz izin olarak kullandırıldığı belirtilen 60 günlük sürenin işçinin hizmet süresine dahil edildiğini, bu nedenle de davacının toplamda 1 yıl 11 gün çalışma gününün bulunduğun tespit edildiğine karar vererek, kıdem ve ihbar tazminatı almasına hükmetti.
‘EMSAL KARAR’
D.Ö.’nün avukatı Abdulkadir Akıllar, pandemi döneminde ücretsiz izne gönderilenler için yargıda şu anda emsal kararların oluştuğunu söyledi. Kendisinin baktığı dosyanın da emsal niteliği taşıdığını aktaran Akıllar, bir müvekkilinin işten çıkarılmadan 60 gün önce ücretsiz izne gönderildiğini ve bu iznin ardından çıkarılan işçinin yılı doldurmadığı için haklarını alamadığını ifade etti. Abdulkadir Akıllar, şöyle konuştu: “Pandemi olmasaydı normal ücretsiz izin çalışma süresine sayılmıyor. Yıl hesabı dolmadığı için tazminat hakkı da elde edemiyordu. Pandemi ayrı tutuldu bu süreçte. Yıl hesabında hesaba alınması gerektiğine karar verildi ve güzel bir emsal oluşturdu.”