Kuzeni Şile’de boğuldu giyenin ’batmasını önleyen mayo’ üretti
Güncelleme Tarihi:
Sadi ÖZDEMİR
Oluşturulma Tarihi: Kasım 25, 2008 00:00
Tekstilci Gökhan Yılmaz, teyzesinin oğlu Şile’de denizde boğulunca, kafayı ’batmayan mayo’ üretmeye taktı ve giyenin suda batmasını önleyen mayo üretip 80 ülkede patentini aldı. Dolfinus markasıyla pazara çıkan mayolar bedene göre değil ’kiloya göre’ satılıyor. 250 gramlık mayo 100 kilogramlık bir vücudun batmasını önlüyor. Bu sezon cirosunu ikiye katlamayı hedefleyen firmaya ortaklık teklifi yağıyor.
TÜRK tekstilinin, rekabet sorunlarını inovasyonla (yenilikçilikle) aşma çabası, bu sektörde dünya çapında gelişmeleri beraberinde getiriyor. Güngören’de konfeksiyona ’süs dikişleri’ yapmakla ünlenmiş Öncü Süs Dikişleri ve Tekstil San. Tic. Ltd.’in (Öncü Tekstil) sahibi Gökhan Yılmaz, teyzesinin oğlu Şile’nin azgın dalgalarında boğulduktan sonra "batmayan mayo" yapmayı kafasına taktı ve sonunda piyasaya sürdü. Onbinlerce küçük hava depocuklarından oluşan bir kumaş-dikiş yöntemi geliştiren Yılmaz, ürününün patentini aldı. Bu yıl tam kapasite ikinci sezona hazırlıklarını tamamladı. Yılmaz’ın "Dolfinus Batmayan Mayo" ismiyle markaladığı yeni ürün geçen yıl 4 milyon dolar olan ciroyu bu yıl en az ikiye katlayacak. Dubai’den 7 milyon dolarlık ’İki yıllık isim hakkını alım’ teklifi de geldi.
Alaylı tekstilci
Aslında makine mühendisi olan Gökhan Yılmaz, tekstile küçük yaşta ağabeyinin modelistlik atölyesinde çırak olarak başladığını söylüyor ve şöyle anlatıyor öyküsünü: "Şebinkarahisarlıyız ama ben doğma büyüme İstanbulluyum. Babam esnaftı. Ben ilkokul 5’inci sınıfın yazından beri hep tekstildeyim. Ağabeyim Turhan Yılmaz modelist olarak çalışıyordu. Daha sonra da kendi atölyesini kurdu ve ben de onun yanında başladım. Almanya’ya mutfak önlükleri yapıyorduk. 19-20 saat atölyede çalışıyordum. İş çoktu, kamyonun biri gidip biri gelirdi. Ağabeyim 21 yaşında bir genç olarak bu kadar parayı kaldıramadı ve bir süre sonra anlaşamaz olduk."
Solcu arkadaş desteği
Ağabeyinden ayrıldıktan sonra bir süre işsiz kaldığını ve boştayken üniversitedeyken çok farklı görüşlere sahip oldukları bir arkadaşıyla karşılaştığını söyleyen Gökhan Yılmaz, şöyle devam ediyor: "Makine Mühendisliği’ni 9 Eylül’de bitirmiştim. Oradan bir arkadaşım İstanbul’da doğalgaz işine başlamış. Karşılaşınca ’gel kendi işin gibi çalış’ dedi. Ben de bir süre doğalgaz işinde çalıştım ve çok iyi para kazandım. Ancak bir süre sonra benim eski tekstilci çevremden yine bana teklifler gelmeye başladı ve arkadaşımla konuşup yeniden tekstile girdim. Bu defa süs dikişlerinde uzmanlaştık ve piyasanın en iyi süs dikişi yapan firmalarından biri haline geldik."
Yeni ne yapabilirim
Süs dikişleri işine devam ederken sürekli ’yeni farklı ne yapabiliriz’ diye de arayış içinde olduğunu anlatan Gökhan Yılmaz, "Bir hafta sonu çalışma arkadaşlarımla Bandırma’ya denize gittik. Baktım arkadaşların çoğu yüzme bilmediği için denize giremiyorlar. Orada aklıma ’batmayan mayo’ fikri oturdu. Bir süre sonra da çok iyi yüzme bildiği halde Şile’de teyzemin oğlu boğuldu. O olay bizi çok üzdü ve ben bu batmayan mayo işini iyice kafaya taktım" diyor.
2 yılda 200 ürün denedik, hücreciklere hava hapsettik
BATMAYAN mayo üretmek için 2 yıl uğraştıklarını, bazen gece yarısı tekrar atölyeye gelerek denemeler yaptıklarını anlatan Gökhan Yılmaz, şöyle konuşuyor: "Yüzme bilen de bilmeyen de denize güvenle girebilsin istiyordum. Benimle dalga geçenler de oldu. Bu mümkün olsa ’Avrupalı Amerikalı bulurdu’ dediler. 2006’nın yazında fikir oluştu 2008’de üretim nasip oldu. 2 yılda 200 model denedik. Öyle bir şort yapalım ki insanlar o şortu giyince başka bir şeye ihtiyaç duymasınlar istiyordum. Kumaşlar denedik ve sonunda çok küçük minicik hücreciklere havayı hapsettik. Böylece sudayken mayonun bir yeri hasar görse bile sadece hasar gören yerdeki hava kayboluyor. 250 gramlık bir şort ile 100 kilogramlık vücudu su üstende tutuyoruz. Mayolar bedene göre değil, kiloya göre etiketlendi."
Yabancılardan teklif var, dünyaya Türk markası olarak yayılacağız
ÖNCÜ Tekstil Yönetim Kurulu Başkanı Gökhan Yılmaz, batmayan mayo için Dubai’den bir alıcının "2 yıllık isim hakkı için 7 milyon dolar teklif ettiğini, fason önerenlerin olduğunu" söylüyor ve şöyle konuşuyor: "Ürünü elimde tutmak, kendim büyümek istiyorum. Dünyaya da Türk markası olarak yayılacağız. Ağırlığımız, kazancımız fazla olsun diye bu yolu tercih ediyoruz. İhracata da başladık. Adetler bu sezon olgunlaşıyor. Venezuela’dan, Almanya’ya, Yunanistan’a, Lübnan’a kadar geniş bir coğrafyadan yoğun talep var."
Alaylı tekstilci
Aslında makine mühendisi olan Gökhan Yılmaz, tekstile küçük yaşta ağabeyinin modelistlik atölyesinde çırak olarak başladığını söylüyor ve şöyle anlatıyor öyküsünü: "Şebinkarahisarlıyız ama ben doğma büyüme İstanbulluyum. Babam esnaftı. Ben ilkokul 5’inci sınıfın yazından beri hep tekstildeyim. Ağabeyim Turhan Yılmaz modelist olarak çalışıyordu. Daha sonra da kendi atölyesini kurdu ve ben de onun yanında başladım. Almanya’ya mutfak önlükleri yapıyorduk. 19-20 saat atölyede çalışıyordum. İş çoktu, kamyonun biri gidip biri gelirdi. Ağabeyim 21 yaşında bir genç olarak bu kadar parayı kaldıramadı ve bir süre sonra anlaşamaz olduk."
Solcu arkadaş desteği
Ağabeyinden ayrıldıktan sonra bir süre işsiz kaldığını ve boştayken üniversitedeyken çok farklı görüşlere sahip oldukları bir arkadaşıyla karşılaştığını söyleyen Gökhan Yılmaz, şöyle devam ediyor: "Makine Mühendisliği’ni 9 Eylül’de bitirmiştim. Oradan bir arkadaşım İstanbul’da doğalgaz işine başlamış. Karşılaşınca ’gel kendi işin gibi çalış’ dedi. Ben de bir süre doğalgaz işinde çalıştım ve çok iyi para kazandım. Ancak bir süre sonra benim eski tekstilci çevremden yine bana teklifler gelmeye başladı ve arkadaşımla konuşup yeniden tekstile girdim. Bu defa süs dikişlerinde uzmanlaştık ve piyasanın en iyi süs dikişi yapan firmalarından biri haline geldik."
Yeni ne yapabilirim
Süs dikişleri işine devam ederken sürekli ’yeni farklı ne yapabiliriz’ diye de arayış içinde olduğunu anlatan Gökhan Yılmaz, "Bir hafta sonu çalışma arkadaşlarımla Bandırma’ya denize gittik. Baktım arkadaşların çoğu yüzme bilmediği için denize giremiyorlar. Orada aklıma ’batmayan mayo’ fikri oturdu. Bir süre sonra da çok iyi yüzme bildiği halde Şile’de teyzemin oğlu boğuldu. O olay bizi çok üzdü ve ben bu batmayan mayo işini iyice kafaya taktım" diyor.
2 yılda 200 ürün denedik, hücreciklere hava hapsettik
BATMAYAN mayo üretmek için 2 yıl uğraştıklarını, bazen gece yarısı tekrar atölyeye gelerek denemeler yaptıklarını anlatan Gökhan Yılmaz, şöyle konuşuyor: "Yüzme bilen de bilmeyen de denize güvenle girebilsin istiyordum. Benimle dalga geçenler de oldu. Bu mümkün olsa ’Avrupalı Amerikalı bulurdu’ dediler. 2006’nın yazında fikir oluştu 2008’de üretim nasip oldu. 2 yılda 200 model denedik. Öyle bir şort yapalım ki insanlar o şortu giyince başka bir şeye ihtiyaç duymasınlar istiyordum. Kumaşlar denedik ve sonunda çok küçük minicik hücreciklere havayı hapsettik. Böylece sudayken mayonun bir yeri hasar görse bile sadece hasar gören yerdeki hava kayboluyor. 250 gramlık bir şort ile 100 kilogramlık vücudu su üstende tutuyoruz. Mayolar bedene göre değil, kiloya göre etiketlendi."
Yabancılardan teklif var, dünyaya Türk markası olarak yayılacağız
ÖNCÜ Tekstil Yönetim Kurulu Başkanı Gökhan Yılmaz, batmayan mayo için Dubai’den bir alıcının "2 yıllık isim hakkı için 7 milyon dolar teklif ettiğini, fason önerenlerin olduğunu" söylüyor ve şöyle konuşuyor: "Ürünü elimde tutmak, kendim büyümek istiyorum. Dünyaya da Türk markası olarak yayılacağız. Ağırlığımız, kazancımız fazla olsun diye bu yolu tercih ediyoruz. İhracata da başladık. Adetler bu sezon olgunlaşıyor. Venezuela’dan, Almanya’ya, Yunanistan’a, Lübnan’a kadar geniş bir coğrafyadan yoğun talep var."