Güncelleme Tarihi:
Denizli'de faaliyet gösteren bir özel ÅŸirket, baÅŸka bir ÅŸirkete yaptığı iÅŸ karşılığında kağıt fatura kesti.    Â
Åžirkete, elektronik ortamda fatura düzenleme uygulamasına dahil olduÄŸu gerekçesiyle Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi gereÄŸi özel usulsüzlük cezası kesildi.    Â
Davacı ÅŸirket, cezanın kaldırılması için dava açtı ancak Denizli Vergi Mahkemesi davayı reddetti.    Â
Kararın kesinleÅŸmesinin ardından Danıştay BaÅŸsavcılığı, Ä°dare Mahkemesi kararının hukuka aykırı olduÄŸunu ileri sürerek kararı kanun yararına temyiz etti.    Â
Temyiz istemini görüşen Danıştay 9. Dairesi, BaÅŸsavcılığın kanun yararına temyiz istemini kabul ederek, Denizli Vergi Mahkemesinin kararının "hukuki sonuçlarına etkili olmamak üzere" kanun yararına bozulmasına karar verdi.    Â
Dairenin gerekçesinde, Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin birinci fıkrasında, "faturanın verilmemesi, alınmaması veya gerçek meblaÄŸlara yer verilmemesi halinde bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanlara uygulanacak ceza"nın belirlendiÄŸi hatırlatıldı.    Â
Vergiyi doÄŸuran olayın kayıt dışı bırakıldığının tespiti halinde bu cezanın söz konusu olabileceÄŸi belirtilen gerekçede, ÅŸu tespitler yapıldı:    Â
"Dolayısıyla hem satıcının hem alıcının Kanunda açıkça düzenlenmiÅŸ cezayı gerektiren bir fiili gerçekleÅŸtirmesi halinde bu madde kapsamında ceza kesilebilecektir. Olayda ise Vergi Usul Kanunu gereÄŸi düzenlenmesi gereken faturanın fiziki ortamda düzenlendiÄŸine yönelik bir ihtilaf bulunmamaktadır. Kağıt olsa dahi düzenlenmiÅŸ bir fatura mevcut olup iÅŸlem kayıt altına alındığından cezaya dayanak alınan fiilin Kanunda düzenlenen tipiklikte gerçekleÅŸmediÄŸi açıktır. Vergi ve cezaların kanuniliÄŸine iliÅŸkin anayasal ilkeler bazında kıyas veya varsayıma dayalı olarak ceza kesilmesi mümkün olmadığından fiilen mevcut olan faturaların hiç düzenlenmediÄŸi varsayılarak Kanunun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmamaktadır."    Â