Türkiye çocuk yoksulluğunda OECD’de sondan ikinci

OECD, ‘Hayat Nasıl? Refah Ölçümleme 2015’ raporu yayınlandı. Rapor, OECD ülkelerinde refah düzeyini belirleyen birçok konuyu masaya yatırıyor. 34 üye ülkede barınma, gelir, iş, eğitim, çevre, sivil katılım, sağlık, yaşam tatmini, güvenlik, iş-yaşam dengesi gibi ülkelerin refahlarına etki eden önemli alanları inceliyor, veriler paylaşıyor.

Rapor, üye ülkelerin 2011 verilerini kullanarak çocuk yoksulluğuyla ilgili durumu da gözler önüne seriyor. Buna göre, 34 üye ülkede her 7 çocuktan biri yoksulluk koşullarında yaşıyor. Ayrıca 0-17 yaş arası çocukların yüzde 10’u iş sahibi olmayan ebeveynler tarafından büyütülüyor. Raporda üye ülkelerde ekonomik krizlerle birlikte ortaya çıkan eşitsizliğin bedelinin, çocuklar açısından çok ağır sonuçları olduğu vurgulanıyor. Son verilere göre, çocuk yoksulluğu 2007’den 2011’e OECD ülkelerinin 3’te 2’sinde artış gösterdi. Türkiye ise bu artış oranında Macaristan’ın ardından ikinci sırada yer aldı.

Çocuk yoksulluğu Türkiye’de 4 yılda yüzde 5 arttı

Türkiye, İspanya ile birlikte Macaristan’dan sonra çocuk yoksulluğunun en çok artış gösterdiği ülkeler arasında bulunuyor. Ülkede çocuk yoksulluğu 2007’den 2011’e uzanan bir sürede, yüzde 5’ten fazla artış gösterdi. Türkiye bu oranla ekonomik kriz yaşayan Yunanistan’ın yüzde 3.2’lik oranını bile geride bıraktı. OECD’nin üye ülkelerinde çocuk yoksulluğu oranlarına bakıldığında Türkiye, İsrail’in ardından yüzde 28.4 ile en kötü ikinci dereceye sahip.

İngiltere yoksul çocuklarını azalttı

Çocuk yoksulluğunda en büyük gelişim gösteren ülke ise, 2007’de 13.18 iken 2011’de 9.5’e kadar geriletmeyi başaran İngiltere oldu. Onu Portekiz, Finlandiya ve Güney Kore izledi. Danimarka, Finlandiya, Norveç ise en iyi durumdaki ülkeler arasında ilk 3’te yer aldı.

Daha az refah, daha çok şiddet

Refah raporunda, sosyo-ekonomik açıdan dezavantajlı ailelere sahip çocukların okulda zorbalığa maruz kalma ihtimalinin arttığı belirtiliyor. Bu açıdan avantajlı ailelerin çocuklarının ise daha az zorbalığa maruz kaldıkları ve kendilerini okula daha çok ait hissettikleri vurgulanıyor. OECD ülkelerinde yetişkinler arasındaki refah durumundaki eşitsizlik, çocukların hayatlarında fırsatlar konusunda büyük bir dezavantaja neden oluyor.

Ayrıca raporda, sosyo-ekonomik açıdan dezavantajlı durumdaki ailelerin çocuklarının sivil hayata katılımının ve ulusal seçimlerde oy kullanma oranının, avantajlı olanlara göre çok daha düşük olduğu görülüyor. Bu çocuklar birçok alanda da geri planda kalıyor.

OECD ülkelerinde çocuk yoksulluğu oranı

2015 raporunda en iyi durumdaki 10 ülke ve 2007’deki durumları 

2015 raporunda en kötü durumdaki 10 ülke ve 2007’deki durumları