Suskunluk sarmalı kuramı nedir ve en önemli iki kavram nelerdir? Örnekleri ve özellikleri

1980 yılında ortaya çıkan bu kuram kişilerin düşüncelerini açık açık söylemekten korkmaları sonucu ortaya çıkmıştır ve bir kuram olarak çalışılmıştır.

 Suskunluk Sarmalı Kuramı Nedir?

 Suskunluk sarmalı 1980 senesinde Meinz'da Elisabeth Noelle tarafından ortaya çıkmıştır. Bireylerin toplumdan dışlanmamak için düşüncesine açık açık söyleyemediğini ortaya koyan suskunluk sarmalı kuramı bu bireylerin davranış nedenlerini araştırmaktadır. Kişilerin herkesin düşündüğü düşüncelere sahip olmadıklarında çoğunluk tarafından dışlanmamak için susmayı tercih etmektedir. Bu davranış içerisinde alt sınıf ve üst sınıf kavramı bulunduğu için kişiler özgür düşünceden uzak yaşamaktadır.

 İnsanlar sosyal varlıklar olduklarından toplum tarafından dışlanmak istemezler. Doğası gereği her insan çevresi tarafından onaylanmak ve desteklenmek ister. Eğer böyle bir düşünceye sahip değilse de çoğu kişi susmayı tercih eder. Bu durumun oluşmasında kitle iletişim araçlarının da önemli bir rolü bulunmaktadır. Kitle iletişim araçları çoğu kişinin düşüncesi diye farklı düşünceleri vererek kişileri buna inanmaya mecbur bırakmaktadır. Bu sebeple kitle iletişim araçlarının suskunluk sarmalında etkisi oldukça büyüktür.

 Suskunluk Sarmalı Faktörleri Nelerdir?

 Suskunluk sarmalı kuramında dört temel faktör bulunmaktadır. Bu faktörler şöyledir:

Kişiler düşüncelerini kimsenin desteklemeyeceğini bilirler ve bu düşüncelerini söylemekten yine de çekinmezler. Toplumun kendilerini dışlamasını göze alarak düşüncelerinden taviz vermezler.

Kişiler kendi düşüncelerinde daha fazla ısrarcı olmadan kitle iletişim araçlarının etkisiyle düşüncelerini değiştirirler ve sonunda herkesin kabul ettiği genel-geçer düşüncelere sahip olurlar.

Kişiler fikirleri kimse tarafından desteklenmeyeceği için susmayı tercih eder ve kimse tarafından dışlanmamak için kendi fikirlerini söylemekten çekinirler.

Kişiler herkesin kendi düşüncesinin olabileceğini kabul ederek farklı düşünceleri meydana geldikçe tartışma ortamı yaratarak herkesin düşüncesini açık açık söylemesini sağlar. Bu şekilde özgür bir düşünce ortamı meydana gelir.

Suskunluk Sarmalı Özellikleri Nelerdir?

 Suskunluk sarmalı sürekli hareket halinde olan bir kuramdır. Çoğunluğun görüşüne uyma zorunluluğu kişilerde sessizliğe sebep olmaktadır. Suskunluk sarmalı kuramında medyanın her zaman etkisi olmuştur. Kitle iletişim araçları kişilerin üzerinde oldukça büyük bir etkiye sahiptir. Kitle iletişim araçlarıyla kişilere bazı düşünceler aşılanmaya çalışır. Bu durum her dönemde böyle olmuştur ve bu düşüncelere sahip olmayan kişiler sessiz kalmayı tercih ederler. Dışlanma korkusu bu duruma sebep olmaktadır. Bazı kişiler düşüncelerini söylemekten hangi durum ortaya çıkarsa çıksın vazgeçmezler. Bu kişiler düşünce özgürlüğüne inandıkları için suskunluk sarmalına girmezler. Bu kuramın içinde bulunan kişilerin toplumdan dışlanma korkuları bulunmaktadır.

 Düşüncelerini yakın çevrelerine bile söylemekten çekinen bu kişiler her koşulda susmayı tercih ederler. Her zaman çoğu kişi tarafından kabul edilen gerçekliği kabul etmek zorunda hisseden kişiler suskunluk sarmalı yaşamaktadır ve düşüncelerine söylemekten çekinmektedir.

 Suskunluk Sarmalı Kuramında İki Önemli Kavram

 Suskunluk sarmalında iki önemli varsayım bulunmaktadır. Bunlardan birincisinde toplumun bireyi kendi düşüncesine çekme çabasının olduğu kabul edilir. Bu varsayımda toplum farklı düşüncesi içerisinde bulunan kişileri önce ikna etmeye ve kendi düşüncesine çekmeye çalışmaktadır. Bunun için oldukça çabalayan kişiler eğer düşüncelerine karşı tarafa aşılayamazsa farklı düşünen kişileri dışlar. Yani bu düşünceye göre kişilerin bir gruba ya da topluma ait olmaları için o toplumla aynı düşünceye sahip olmaları gerekir. İkinci kavrama göre ise kişilerin bir korku içinde olduğu kabul edilir.

 Toplumdan dışlanma korkusu yaşayan kişilerde yüz kızarması, kekeleme, sinirlenme ve gözleri kaçırma gibi tepkimeler meydana gelir. Bu korkuyu yaşayan kişilerin de toplumdan dışlanmamak için herkesin kabul ettiği düşünceleri kabul etme eğilimi bulunduğu varsayılmaktadır.