Milli Edebiyat Dönemi nedir? Milli Edebiyat Dönemi özellikleri, sanatçıları, romanları, tiyatro ve şiirleri hakkında bilgi
Güncelleme Tarihi:
Milli edebiyat dönemi, 20. Yüzyılın başlarında 1908 yılında başlamış olan bir dönemdir. Bu dönemde ulusçuluk ön plana çıkmıştır. Milli edebiyat dönemi, Genç kalemler dergisi ile başladı. Bu dönemin eserlerinde sade bir dil kullanılmış olup, vatan sorunları ve ulusal değerler konu edilmiştir. İşte, Milli edebiyat dönemi detayları hakkında bilgileri derledik.
Milli edebiyat dönemi 1908 yılında başlayıp, 1923 yılında sona ermiştir. 19. Yüzyılın sonlarında başlayıp 20. Yüzyılın başlarında 2. Meşrutiyet ile kuvvetlenen bu dönem, Türkçülük akımının eserlerde savunulduğu bir süreci işler.
Milli Edebiyat Dönemi Özellikleri
Milli edebiyat döneminin en büyük özelliği, milli kavramının edebi eserlere yansıtılmış olmasıdır.
Milliyetçilik akımı Avrupa’da daha önceden benimsenmiş olmasına rağmen biraz geç de olsa Milli edebiyat dönemi ile yaygınlaşmaya başlamıştır.
Milli edebiyat döneminde verilen eserlerde sade bir dil kullanılmıştır. Bu dönemin en önemli özelliği, edebi eserlerde Türkçenin esas dil olarak kullanılmasıdır. Özellikle de yeni lisan makalesinin Türkçenin edebiyat dili olmasında büyük bir etkisi vardır.
Yeni lisan makalesine göre Farsça ve Arapçanın dilimizdeki etkisi son bulacaktır. Bu dillerin yerine olabildiğince İstanbul Türkçesi tüm yurtta ana dil olarak kullanılacaktır.
Milli edebiyat dönemi ile birlikte çok uzun süre devam eden aruz-hece tartışması sona erdi. Türkçeye uymayan aruz ölçüsünün kullanılmadı yerine hece ölçüsü kullanılmaya başlamış ve büyük ilgi görmüştür.
Milli edebiyat döneminde ulusal konular, edebiyata işlenmeye başlanmış ve Anadolu’daki köylü kesimi ve Türk insanları edebi eserlere konu edilmiştir.
Sanatlı söyleyiş ikinci plana atıldı ama eserlerde romantik bir anlatım uygulandı.
Sanat anlayışı bireysellikten uzaklaşarak toplum için sanat yapılmaya başlanmıştır.
Mizah anlayışı Milli edebiyat döneminde ortaya çıkmıştır.
Şiirlerde kahramanlık, yurt severlik temaları doğa ve yurt güzelliği temalarından daha çok işlenmiştir.
Halk şiiri nazım biçiminde milli kaynaklardan yararlanıldı.
Batı geleneklerine karşı çıkılarak milli değerler ön plana alındı.
Eserlerde ise tarihten ve yerli hayattan konular işlendi.
Milli Edebiyat Dönemi Sanatçıları ve Romanları
Yaklaşık 13 yıl süren Milli edebiyat döneminde dilde sadeleşmese önemli adımlar atılmıştır. Milli edebiyat döneminde eser veren sanatçılar çok kısa bir süre içinde tanınmışlardır. Milli edebiyat dönemindeki sanatçıların çoğu, Serveti Fünun ve Fecri Ati döneminde eserler vermiştir. Bu dönemin öne çıkan sanatçıları ve romanları;
Ömer Seyfettin: Bambaşka, Efruz Bey, Yalnız Efe,
Ziya Gökalp: Türkçülüğün Esasları, Türk Medeniyet Tarihi,
Mehmet Emin Yurdakul: Ey Türk Uyan, Türk Sazı, Türkçe Şiirler,
Halide Edip Adıvar: Ateşten Gömlek, Dağa Çıkan Kurt, Sinekli Bakkal, Türkün Ateşle İmtihanı,
Yakup Kadri Karaosmanoğlu: Ankara, Kiralık Konak,
Reşat Nuri Gültekin: Çalıkuşu, Acımak, Yaprak Dökümü, Don Sığınak, Dudaktan Kalbe, Miskinler Tekkesi,
Peyami Safa: Dokuzuncu Hariciye Koğuşu,
Refik Halit Karay: Memleket Hikayeleri
Milli Edebiyat Dönemi Tiyatro ve Şiirleri Hakkında Bilgi
1917 yılında Genç Kalemler’le başlayan Milli Edebiyat Akımının ilklerinden yararlanarak halk şiirlerinde aruzdan heceye geçilmiştir. Beş Hececiler, Anadolu manzaralarını ve yaşayışını coşkulu bir dille ederlerinde işlemişlerdir. Hece ölçüsünde ise, genellikle 11’li ve 14’lü kalıpları kullanmışlardır. Daha sonra da daha farklı biçimler deneyerek çok daha uzun şiirler yazmayı denemişlerdir. Bu eserlerde ise konuşma dili kullanıldı. Yalın ve konuşma dilinin kullanılması ile daha çok kişi eserlerden faydalanmaya başladı. Beş hececiler ismi ile de bilinen sanatçılar;
Halit Fahri Ozansoy
Faruk Nafız Çamlıbel
Orhan Seyfi Orhon
Yusuf Ziya Ortaç
Enis Behiç Koryürek
Milli edebiyat döneminde de yine milli değerler ve toplumsal sorunlar işlenmiştir. Dönemin bilinen tiyatro eserleri, Veda, Nirvana, Mağara ve Sağanaktır.