Güncelleme Tarihi:
Şiirlerinde elifi vahdetin simgesi olarak kullanan divan şairlerinden bazıları şunlardır:
1- Bağdatlı Ruhi
2- Taşlıcalı Yahya
3- Enderunlu Vasıf
4- Budinli Hisali
5- Visalizade Arif
Lamelif Şiiri Kimin Eseri ve Kimin Tarafından Yazılmıştır?
Lamelif şiiri, Asaf Halet Çelebi tarafından kaleme alınmıştır. 27 Aralık 1907 tarihinde İstanbul'da doğan Asaf Halet Çelebi, soyut şiir akımının temsilcileri arasında yer alır. Şaire göre, şiir her türlü ideolojiden ve öğretiden arındırılmış olmalıdır. Çünkü soyut şiir anlayışına göre şiirin görevi ''anlatmak'' ya da ''göstermek'' değil, sadece ''hissettirmektir.''
Bazı edebiyat eleştirmenlerine göre ülkemizde ''metafizik şiirin'' kurucusu olan Asaf Halet Çelebi'nin şiirlerinde üslup sade, anlam ise belirsizdir.
Mevlana Celaleddin Rumi, hakkında birçok kitap yazan Asaf Halet Çelebi,
Mevleviliğin ülkemizde geniş kitleler tarafından bilinmesinde önemli rol oynamıştır. Divan Şiirinde İstanbul adlı kitabında, 50'den fazla divan şairinin İstanbul'dan bahsettiği şiirleri bir araya getirmiştir. Eşrefoğlu Divanı ve Molla Cami de tercüme ettiği eserler arasında yer alır.
Lamelif Şiirinin Türü Nedir?
Lamelif gerçeküstü ögelerle bezenmiş lirik bir şiirdir. Şair, bu eserinde Divan edebiyatı geleneğini sürdürerek, Lamelif'i, ilahi aşkın bir sembolü olarak kullanmıştır.
Lamelif Şiirinin Konusu
Diğer Asaf Halet Çelebi şiirinin birçoğunda olduğu gibi Lamelif şiirinin de belirgin bir konusu yoktur. Şaire göre şiir, imge ve sembollerle yazılmalıdır. Bu şiirde de Lamelif sembolü üzerinden, şairin hissettikleri aktarılmıştır.
Son dizede yer alan ''Lamelif'in kolları dolandı boynuma'' cümlesi ile, bir kavuşma sahnesi tasvir edilir. Tasavvuf edebiyatında dünya, aşık için sevgiliden ayrı kalınan bir sürgün yeridir. Sevgiliye yani Lamelif'e kavuşmak ise ''vahdet'' inancının şiirsel bir yorumu olarak, ''Lamelifin kollarının'' aşığın boynuna dolanması demektir.
Lamelif Şiiri İnceleme
Lamelif şiiri, serbest ölçü ile yazılmıştır. Toplam 17 dizeden oluşan şiirde en çok kullanılan söz sanatlarından biri, yineleme adıyla da bilinen tekrirdir. Şair, Lamelif dışında hiç kimseye sevgi duymadığını ''kalp yok göğsümün içinde'' dizesiyle vurgulamıştır.