Güncelleme Tarihi:
Adım Azize... Eğitimim nedeniyle Şanlıurfa’da abimin yanında kalıyorum. Annem ve babam Şekerli köyünde yaşıyor. 12 kardeşiz, ben altıncı çocuğum. Bir yandan aileme destek olmaya bir yandan da eğitimimi tamamlamaya çalışıyorum. Okullar açıkken boş zamanlarımda resim çiziyorum. Yaz tatillerinde ise aileme destek olmaya çalışıyorum. Örneğin, geçen yaz tatilinde Malatya’da kayısı tarlasında çalıştım. Her sabah saat 05.00’te kalkmak ve 06.00’da işbaşı yapmak ve akşam 18.00’e kadar tarlada çalışmak gerekiyordu. Burada 40 gün çalıştıktan sonra fındık toplamak için de Ordu’ya gittik. Yaz ayları öğrenciler için tatil anlamına geliyor ama bize dinlenmek yok. Okula döndüğümde arkadaşlarım tatillerini anlatıyor, üzülüyorum ama 11 yaşından beri çalıştığım, kimseye muhtaç olmadığım için de gururluyum.
KAZANIRSAM AİLENİN İLK ÜNİVERSİTELİ ÇOCUĞU OLACAĞIM
Ailemde benden büyüklerin hiçbiri üniversite ya da lise okuyamadı, hepsi ortaokuldan sonra eğitimi bırakmak zorunda kaldı imkânlarımızın sınırlı olması nedeniyle. Benden küçükler de ilkokula veya ortaokula gidiyor. En büyük hayalim üniversite sınavlarını kazanıp resim öğretmeni olmak. Eğer kazanırsam ailemde ilk üniversiteli olacağım. Bunu gerçekleştirmek için mümkün olduğu kadar çalışıyorum ama çok umutlu değilim açıkçası. Çünkü resim öğretmenliğini kazanabilmek için özel yetenek sınavını geçmek gerekiyor. Güzel resim çiziyorum, yeteneğime güveniyorum ama sınavı kazanacak kadar teknik bilgiye sahip olup olmadığımdan emin değilim. Derslerden sonra belediyenin açtığı bir resim kursuna gidiyorum fakat yeterli olduğunu düşünmüyorum. Ne de olsa yarışacağım insanların çoğu özel ders alarak bu sınava hazırlanacak, bu durum biraz umudumu kırıyor.
Bu yıl 11’inci sınıftayım, gelecek sene üniversite sınavlarına gireceğim. Benim için anlamı büyük. Çünkü hayalimi gerçekleştirmek için elimdeki ilk ve tek şans diyebilirim ama gerçekleştiremezsem yaşayacaklarımdan korkuyorum açıkçası. Korkumun nedeni şu; seneye üniversiteyi kazanamazsam bir daha sınava girme şansım olmaz ve ben bu şansı kaçırmak istemiyorum.
HER ÖĞRENCİ ÜNİVERSİTE OKUMAK İSTER
Her öğrenci üniversiteye gitmek, hayallerinin peşinden koşmak ister. Bazılarının elinde tekrar sınava girme şansı olabilir ama benim tek şansım önümüzdeki yıl. Çünkü ailemin düşüncesi, imkânlarım belli. Zaten ailem üniversiteyi kazanamayacağımı ve kazanıp mezun olsam bile öğretmen olarak atanamayacağımı söylüyor sürekli. Bu nedenle seneye kazanamazsam, bir sonraki yıl tekrar üniversite sınavlarına hazırlanmama karşı çıkacaklardır. Bu durumda da köye ailemin yanına gitmem gerekecek. Böyle olunca evlenmekten başka yapacak bir şeyim kalmıyor. Israr edersem belki bir yıl daha sınava girmemi kabul ederler ama onların da elinde çok olanak yok. Şimdi yaptığımdan başka özel bir hazırlık yapamayacağım için, tekrar sınava girsem de aynı sonuç çıkacaktır diye düşünüyorlar ama belli mi olur belki de kazanırım.
İMKÂNI OLAN HAYALLERİNİN PEŞİNDEN KOŞSUN
19 Mayıs Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı’nda, kendimle birlikte bütün gençlerin hayallerinin gerçekleşmesini diliyorum. Bu bayram gençlere armağan edilmişse bir nedeni olmalı diye düşünüyorum. Bayram nedeniyle de, devlet büyüklerimizden gençlere daha çok imkân tanımalarını istiyorum. Bazen aileler, çocuklarına yeteri kadar olanak sağlayamıyor. Bu onların suçu da değil çünkü herkesin yapabileceği şeyler kendi imkânlarıyla sınırlı. Devlet büyüklerimizse birçok şeyi yapabilir, isterlerse benim gibi hayallerinin peşinden koşmak isteyen gençlere destek olabilirler. Cumhurbaşkanımız, Başbakanımız, Meclis’teki milletvekillerimiz projeler gerçekleştirirken gençlerin hayallerini daha çok dikkate almalılar ve bizleri daha çok desteklemeliler diye düşünüyorum. Ben gençlik bayramında genellikle özel bir şey yapmıyorum, daha doğrusu yapamıyorum. Okullarda öğrencileri mutlu edecek etkinlikler düzenlenmesi gerekiyor diye düşünüyorum. Gençlerin bayramı ne de olsa, en azından bazı gençlerin bir gün bile olsa mutlu geçirmeye hakkı var.
Bu bayramda gençlere önerim, benim kadar umutsuz olmamaları. Benim şartlarım, yapabileceklerim belli ama hayallerinin peşinden koşabilecek durumda olan arkadaşlarımın hiçbir engele takılmadan yoluna devam etmesini tavsiye ediyorum. Kim bilir, belki ben de bir gün resim öğretmeni olarak öğrencilerimin hayallerinin peşinden koşması için destek olurum...