Fedakar anne her gün okul yolunda

Hendek ilçesinde doğum sırasında oksijensiz kaldığı için bedensel engelli olarak dünyaya gelen Rabia Demirbilek, fizik tedavinin ardından koltuk değnekleriyle yürümeye başladı. Annesinin desteğiyle konuşmayı 4 yaşında öğrenen ve geçen yıl ilkokula başlayan küçük kız, öğretmen olmak istiyor.

Evlerine yaklaşık 1 kilometre uzaklıktaki Yeniyüzyıl İlkokulu'nda 2’nci sınıfa giden kızını tekerlekli sandalye ile okula bırakan anne Leyla Demirbilek ise gününü kızı için okulda geçiriyor. Anne Leyla Demirbilek, kızının doğum sırasında oksijensiz kaldığı için bedensel engelli olarak dünyaya geldiğini söyledi.

Kızının engelli olduğunu doğumun üzerinden 7 ay geçtikten sonra öğrendiğini dile getiren Demirbilek, şöyle konuştu:
"Kızım aynı zamanda epilepsi hastası. Doktora gittiğimizde 'kızınız yürüyemez ve konuşamaz' dediler ama ben çocuğumu özel eğitime götürüyorum. Haftada bir kez fizik tedavi alıyor. Fizik tedavi uygulamalarıyla kızımda bir takım değişmeler oldu. Aynı zamanda kendi yaptığım bir takım eğitimlerle konuşmayı öğrettim."

Demirbilek, geçen yıl okula başlayan kızının engeli dolayısıyla okula gitmek istemediğini fakat bu yıl severek okula gittiğini anlattı.

"Kızım öğretmenini çok seviyor ve okuyup öğretmen olmak istiyor" diyen Demirbilek, şöyle devam etti:
"Okulunu ve arkadaşlarını çok seviyor. Ben de sürekli okuldayım, kızımı bekliyorum. Dışarı çıkarken, lavaboya gitmek istediği zaman ona yardım ediyorum. Geçen yıl kendisi hiçbir şey yapamıyordu ama artık yapabiliyor. İlk zamanlar hayata küsmüştüm ama kızım okula gelince ve durumunu gördükçe psikolojik olarak kendimi iyi hissediyorum."

“Ben niye engelliyim” gibi bir düşüncesi yok

Rabia'nın öğretmeni Fatma Altun Demirata da öğrencisinin derse katılımının geçen yıla oranla bu yıl daha iyi olduğunu belirtti.

Demirata, Rabia'nın Türkçe dersini çok sevdiğini söyledi ve şöyle devam etti:
"Ona kitap okutmamı istiyor, ben de söz hakkı veriyorum ve okuyor. Bu durumda da çok mutlu oluyor. Rabia arkadaşlarıyla hiçbir uyum sorunu yaşamıyor, arkadaşları da böyle şey yaşatmadı. Kantine gitmek istediği zaman elinden tutup götürüyorlar. Rabia'da 'ben niye engelliyim' gibi bir düşünce yok."

Okulun müdürü Ali Hotoman ise bedensel engelli olan Rabia'nın ihtiyacını karşılamaya yönelik bir takım çalışmalar yaptıklarını anlattı.

Hotaman, Rabia'nın dersteki heyecanının kendilerini mutlu ettiğine anlatarak, "Çocuğumuz okulda sevgi görmeseydi ne bu şekilde okuma-yazma öğrenebilirdi ne arkadaşlarıyla güzel vakit geçirebilirdi. Öğrencimizin üzerinde annesi ve öğretmeninin çok emeği var. Kızımızın başarısı için elimizden geleni yapacağız" dedi.