Emekli öğretmen maaşıyla okul yaptırıyor
Güncelleme Tarihi:
Ömrünün yarısını eğitime harcamış bir öğretmen Mürüvvet Kibaroğlu. Emekli oldu ama emekli ikramiyesine de her ay aldığı maaşına da hiç dokunmadı. Parasını hep biriktirdi ve hiç okula gidemeyen, eğitim hasretini yaptırdığı okulla dindirmeye çalışan rahmetli annesi gibi o da bir okul yaptırmaya niyetlendi. 1987 yılında başladığı meslek hayatında sayısız öğrenci yetiştiren Mürüvvet öğretmenin tek isteği doğup büyüdüğü ve yıllarca görev yaptığı memleketi Kayseri’ye bir eğitim yuvası daha kazandırabilmek.
“Başarının yüksek olması için bir sınıftaki öğrenci sayısının az olması gerektiğine inanıyorum. Bir okul daha kazandırırsak hiç olmazsa bazı öğrencilere yer açılır diye düşünüyorum” diyen Mürüvvet Hoca okul yaptırmak için biriktirdiği tüm parasını bir ara kaybetse de şimdi hedefine çok yakın. Okulu 2021 yıl sonuna kadar kapılarını açmış olacak.
DAYAKLA DEĞİL SEVGİYLE YETİŞTİK
“Küçükken kendi öğretmenime çok hayrandım. Eskiden öğretmenler biraz sert olurdu. Fakat dayakla kötekle değil sevgiyle yaklaştı hep ilkokuldaki Mehmet öğretmen bize. Onun gibi olmak istedim ben de. Bir de bizim zamanımızda öğretmen okulu vardı Kayseri Talas’ta. Belediye otobüsü çocukları götürür akşam da tekrar alır eve getirirdi. Annem hiç okuyamamış. O yüzden ben çocuklarımı öğretmen yapacağım derdi. Biz de öğretmenliği tercih ettik. 6 kız kardeşiz dördümüz öğretmen olduk.
ANNEM OKUL HASRETİNİ GİDERMEK İÇİN OKUL YAPTIRDI
Anneannem ilkokula sonra da rüştiye mektebine gitmiş. Ama dedem annemi kız çocukları okula gitmez diyerek göndermek istememiş. O, çok istediği okula gidemese de dayılarımın kitaplarından gazete kağıtlarından falan bir şekilde okumayı sökmüş. Ben emekli olmadan önce de annem benim görev yaptığım okulun yanındaki arsaya ailesinden kalan gayrı menkulleri satarak bir anaokulu yaptırdı. Ben de okula gidip gelirken her gün annemin yaptırdığı okulun önünden geçiyor, ona gıpta ediyordum. Sonra bir gün dedim ki ben de emekli olunca bir okul yaptıracağım. 2010 yılında emekli oldum. Emekli ikramiyemi ve her ay aldığım maaşı bankaya yatırdım.
OKUL YAPTIRMAK İÇİN BİRİKTİRDİĞİM TÜM PARA SIFIRLANMIŞTI
Bir akşam acaba ne kadar birikti bakayım dedim. Hesabımı açtım bir de ne göreyim. Hiç para yok. Yanlış mı bakıyorum diye düşündüm kapatıp geri açtım ve hakikaten hiç param yoktu. Şok oldum o an ve telaşla bankacı bir tanıdığımızı aradım. 6 ay hiç para çekmezseniz paranız geri çekilir dedi. İçime biraz olsun su serpildi ama emin de olamadım. Sabahı zor ettim, ertesi gün hemen bankaya gittim. Hiç paranız yok dediler. Nasıl olur dedim ben emekli ikramiyemi, her ay maaşımı bu hesaba yatırıyordum. Epeyce paramın olması lazım dedim. Bankacı arkadaşın söylediği gibiymiş. Sosyal güvenlik kurumuna gidip dilekçe verin dediler. O şekilde geri aldım okul parasını.
‘BİRİKTİRDİĞİNİZ PARA TRİLYONLARDAN DEĞERLİ’
Geçen yıl öğretmenler gününde bir yemek daveti verildi. İlçe Milli Eğitim Müdürü ve belediye başkanı da oradaydı. Onları bir arada görünce yanlarına gittim okul yaptırmak istediğimi söyledim. Beni belediyeye çağırdılar. Orada bu parayı nasıl biriktirdiğimi bu banka olayını anlattım. Belediye Başkanı Mustafa Yalçın da öğretmen kökenlidir o yüzden çok ilgilendi. “Sizin bu biriktirdiğiniz para başkasının trilyonundan daha değerlidir” dedi. Ben hepsini onlara teslim ettim. Şimdi sabırsızlıkla o okulun yapılmasını bekliyorum. Geçtiğimiz öğretmenler gününde de bana müjdeyi verdiler. 2021’in sonuna kadar okulun bitirileceğini söylediler. İnşallah ben de annem gibi bir okul yaptırırım. Doğduğum büyüdüğüm memleketime bir okul kazandırmış olurum. Eşim esnaf, çocuğumuz yok, onun geliri bize yetiyor. Hatta o da bir okulun anasınıfının tamiratını yaptırdı. Yani biz kazandığımızı eğitime yatırıyoruz. İnsanın gönlü zengin olsun önemli olan bu.
AŞIDAN KORKAN ÖĞRENCİM DOKTOR OLDU
Ankara’da mesleğe ilk başladığım yıllarda çalıştığım okulda çocuklara aşı yapılacaktı. Doktorlar hemşireler içeri girdi. Öğrencilerden bazıları çekiniyordu aşıdan. İlk çocuk tam aşı olurken arkadan küt diye bir ses geldi. Bir baktım ki Berfu adından bir öğrencim düşmüş, kafasını çarpmıştı. Sağlık çalışanları aşıyı bıraktı onunla ilgilendi. Sonra aradan zaman geçti bu öğrencim evime geldi “öğretmenim okul birincisi oldum” dedi. Aradan yine yıllar geçti bu kez lise birincisi olmuş şekilde bana geldi karnesini verdi. Bir gün telefon çaldı yine Berfu. Tıp fakültesini kazanmış. Her başarısında beni aradığı gibi düğününe de çağırdı. “Dün aşıdan korkup bayılan çocuk bugün doktor olmuş. Ne mutlu size” dedim babasına. Bu bir örnek sadece. İsterim ki yaptıracağım okulda ve diğer tüm okullarda böyle çocuklar yetişsin iyi yerlere gelsin.