Doçentlikte yabancı dil düzenlemesine eleştiri
Güncelleme Tarihi:
Yükseköğretim Kurulu’nun hazırladığı; yardımcı doçentliği kaldırıp doçentliğe geçişi kolaylaştıran, ‘doktor öğretim görevliliği’ni getiren yasa teklifinin bu hafta meclise gelmesi bekleniyor.
Tasarıyı değerlendiren akademisyenler, özellikle mevcut sistemde asgari 65 olan yabancı dil puanının, doktora için gerekli 55 puandan aşağı olmamak kaydıyla ilgili üniversite tarafından belirlenebilecek olmasına tepki gösteriyor. Bunun niteliği düşüreceğini vurguluyor.
EVRENSEL BİLİM ÜRETİMİ DÜŞER
Prof. Dr. Ersin Yurtsever (Bilim Akademisi Yönetim Kurulu Üyesi ): Bir öğretim üyesinin yabancı dil bilmeden bilim insanlığı yapması zor. Üniversitelerde “Türkçe ders veriliyor, yabancı dile ne gerek var?” gibi bir düşünce, sadece ders verecek eleman yetiştirmeye yönelik olur. Bilim yapmak, bilgi üretmek istiyorsanız, en az bir yabancı dile hakim olmalısınız. Tasarı akademiyi olumsuz etkiler. Literatürü takip edemeyen, kendisini uluslararası alanda anlatamayan kişiler yetişir.
Prof. Dr. Tahsin Yeşildere (Üniversite Öğretim Üyeleri Derneği BAŞKANI): Kriterlerin üniversitelere bırakılması doğru ama önce yönetsel ve mali özerklik sağlanmalı. Aksi halde ahbap-çavuş ilişkisi ortaya çıkar. Yabancı dil puanının 55’e çekilmesi niteliği düşürür. Dünyadaki bilimsel gelişmeleri takip etmek, uluslararası kongre, konferanslara katılmak, yayınlarda yer almak açısından verimliliği azaltır. Doktorasını yapanların, doktor öğretim görevlisi kadrolarına alınması öğretim üyesi açığını azaltabilir ama genel olarak niteliği de kötüleştirebilir.
Prof. Dr. Ali Serdar Fak (Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi ÖĞRETİM ÜYESİ): Yabancı dil akademide olmazsa olmaz. Bunda iyi üniversiteler ve kişiler yurtdışıyla daha iyi işbirlikleri geliştirir. Başka ülkeye kongreye giden bir akademisyen görüşünü ifade edemiyor, soru soramıyorsa akademiye, yaptığı çalışmaya nasıl katkı verecek? Bir yabancı dile hakim olunmadığında evrensel bilimle bütünleşmek zor. Çıta yükseltileceğine düşürülmesi, yabancı dil seviyesi az olanların akademide artması; üretimi, literatürü takibi, yayınları olumsuz etkiler. Bilimsel, evrensel üretim düşer.