Depolarizasyon nedir? Nasıl olur? Depolarizasyon repolarizasyon atp harcar mı?

Vücudumuzdaki her hücre, onu dokunun dış ortamından ayıran bir hücre zarına sahiptir. Hücre zarı boyunca farklı iyonların konsantrasyonu farklıdır.

 Depolarizasyon Nedir?

 Bilimde depolarizasyonun tanımı, kutupluluğun ortadan kaldırılmasıdır. Ancak gerçek anlamı biraz farklıdır; örneğin hücre gibi fizyolojik bir sistemde depolarizasyon, çevreden daha pozitif yüklü hale gelmeyi ifade eder.

 Hücre depolarizasyonu veya membran depolarizasyonu, elektrik yükü dağılımını değiştirerek hücrenin çevreye göre daha az negatif yüklü olmasını sağlayan bir süreçtir. Başka bir deyişle, depolarizasyon sırasında membran potansiyeli daha az negatif hale gelir. Hücre depolarizasyonu çok önemlidir çünkü hücrelerin mesajları hızlı ve tek tip bir şekilde göndermesine izin verir. Ayrıca vücutta uzun mesafelerde hızlı iletişim sağlar.

 Depolarizasyon Nasıl Olur?

 Bir hücre, dinlenme potansiyeli oluşturduktan sonra depolarizasyona uğrama kapasitesine sahiptir. Depolarizasyon, membran potansiyelinin negatif durumdan pozitif duruma hızlı bir şekilde değişmesine neden olur.

 Depolarizasyon süreci bir uyaranla başlar. Bu uyaran basit bir dokunuş, ışık, yabancı parçacık veya hatta elektriksel uyaran olabilir. Bu uyaran hücrede bir voltaj değişikliğine neden olur. Bu ilk voltaj değişikliği, hücre zarı içinde voltaj kapılı sodyum ve kalsiyum kanallarının açılmasına neden olur. Pozitif yüklü iyonlar bu kanallardan geçer. Sonuç olarak, hücrenin içi daha pozitif hale gelir. Membran potansiyeli negatiften pozitif duruma değişir.

 Farklı Hücrelerde Depolarizasyon

 Depolarizasyonun temel prensibi fizyoloji başlığı altında anlatılanla aynıdır. Bununla birlikte, vücuttaki farklı hücreler, farklı uyaranlara tepki verir ve depolarizasyon sürecinden geçmek için farklı iyon kanalları kullanır. Bütün bunlar o hücrenin işleviyle uyum içindedir.

Nöronlar

Nöronlar, ısı, kimyasal, ışık, elektriksel veya fiziksel uyaran gibi bir dizi uyarana yanıt olarak depolarizasyona uğrayabilir. Bu uyaranlar nöronların içinde pozitif bir potansiyel oluşturur. Pozitif potansiyel eşik potansiyelinden büyük olduğunda sodyum kanallarının açılmasına neden olur. Sodyum iyonları nörona hücum eder ve zar potansiyelinin negatiften pozitife kaymasına neden olur.

 Nöronun küçük bir bölümünün depolarizasyonu, güçlü bir sinir impulsu üretir. Sinir impulsu,nöronun tüm uzunluğu boyunca sinaptik terminale kadar ilerler. Sinir impulsu sinaptik terminale ulaştığında, nörotransmiterlerin salınmasına neden olur. Bu nörotransmitterler sinaptik yarık boyunca yayılır. Sinaptik sonrası nöron için kimyasal bir uyarıcı görevi görürler. Bu nörotransmitterler, postsinaptik nöronların depolarizasyonuna neden olur.

Endotel Hücreleri

Vasküler endotel hücreleri, kan damarlarının iç yüzeyini kaplar. Bu hücreler, kardiyovasküler kuvvetlere dayanacak yapısal yeteneğe sahiptir. Ayrıca kardiyovasküler sistemin işlevselliğini korumada önemli bir rol oynarlar.

 Bu hücreler, yapısal güçlerini değiştirmek için depolarizasyon sürecini kullanır. Endotel hücreleri depolarize durumdayken, belirgin yapısal güç ve sertlikte azalma gösterirler. Depolarize durumda, endotel hücreleri ayrıca kan damarlarının vasküler tonusunda belirgin bir azalmaya neden olur.

Kalp Hücreleri

Kardiyak miyositlerin depolarizasyonu hücrelerin kasılmasına neden olur ve böylece kalp kasılması meydana gelir.

 Depolarizasyon ilk olarak kalp pili olarak da adlandırılan SA düğümünde başlar. SA düğümü otomatiktir. SA düğümünün dinlenme zar potansiyeli, diğer kalp hücrelerininkinden daha az negatiftir. Bu sodyum kanallarının açılmasına neden olur. Sodyum iyonları SA düğümünün hücrelerine yayılmaya devam eder.

 Membran potansiyeli eşik potansiyelinden büyük olduğunda Ca +2 kanallarının açılmasına neden olur. Kalsiyum iyonları daha sonra içeri girerek depolarizasyona neden olur. SA düğümünden başlayarak, depolarizasyon atriyuma yayılır ve AV düğümü aracılığıyla Purkinje liflerine bir AV demeti, depolarizasyona ve ventriküllerin kasılmasına neden olur.

İskelet Kasları

İskelet kasının motor nöronlar tarafından uyarılması, voltaj kapılı sodyum kanallarının açılmasına neden olur. Sodyum kanallarının açılması iskelet kasının depolarizasyonuna neden olur. Motor nörondan gelen aksiyon potansiyeli de T-tübüllerinden geçer. Sarkoplazmik retikulumdan Ca2 + iyonlarının salınmasına neden olur. Böylece iskelet kasının kasılması meydana gelir. Tüm bu süreç aynı zamanda uyarma-kasılma bağlantısı olarak da adlandırılır.

 Depolarizasyon Repolarizasyon Atp Harcar mı?

 Repolarizasyonda Na - K pompası görev yaptığı sırada ATP harcanır. Ancak Depolarizasyonda harcanmamaktadır.