Güncelleme Tarihi:
Dadaizm akımı Avrupa'da ortaya çıkan yenilikçi bir akımdır. 20. yüzyılda ortaya çıkmıştır. Bu akım sonraları farklı ülkelere de yayılmıştır. Dadaizm akımı dil ve estetik kuralları hiçe saymaktadır. Bunun yanında eserlerde kapalı bir dil kullanılmıştır.
Dadaizm Nedir?
Dadaizm akımında kişiler bir takım olayların süreklilik arz etmediğini öne sürmektedir. Bu sebeple de akla ve mantığa uymayan hareketler sergilemektedirler. Geçmişten gelen gelenekleri yok sayarak yollarına devam etmektedirler.
Dadaizm akımına göre en yüce varlık insandır. Bu sebeple insanın özgür bırakılması gerekmektedir. Özgür bırakılan insan kendi yolunu bulacaktır. Türk edebiyatında bu akım çok fazla benimsenmemiştir.
Dadaizm akımı ilk olarak 1. Dünya savaşı yıllarında ortaya çıkmıştır. Dadaizm, Dünya savaşlarının ne kadar barbar olduğunu, günlük yaşamdaki entelektüel katılık ile erotizmi protesto eden bir akımdır. Bu akım ile var olan sanatsal düzenler yok sayılmıştır ve mantıksızlık ön planda olmuştur.
Dadaizm akımında hiçbir şeyin sürekli olmadığı bir felsefi inanç hakimdir. Bu akım 1. Dünya savaşı sonrası insanlarda oluşan buhranlar sonucunda ortaya çıkmıştır. Dadaizm yazarları, kamuoyunu şaşırtmak ve insanları hayrete düşürmek üzerine çalışmalar yapmıştır.
Bilindik estetik anlayışların dışına çıkarak sanat eserleri üretmişlerdir. Burjuva değerlerinin iğrençliğini vurgulamışlardır. Toplumda yerleşmiş olan dil ve biçimlerin dışına çıkarak eserler üretmişlerdir. 1922 yılından sonra Dadaizm etkilerini kaybetmeye başlamıştır. Bu akımı benimseyenler Sürrealizm akımına yönelmişlerdir.
Dadaizm Akımı Özellikleri Nelerdir?
Dadaizm akımından isyan ile ümitsizlik ön planda tutulur.
Aklın ve mantığın değersiz olduğu düşünülmektedir.
Eserlerde biçim, kaygı ya da uyak bulunmaz.
Hiçbir şey onlar için gerçek ya da doğru değildir.
Estetik değere önem vermezler.
Sürekliliğe inanmazlar.
Dadaizm akımını benimseyenler insanları şaşırtmak amacı ile eserler ortaya koymuşlardır.
Dadaizm akımının bilinen temsilcileri Max Ernst, Hugo Ball, Hans Richter, Marcel Duchamp, Kurt Schwitters, Emmy Hennings, Beatrice Wood, Hans ARP, Man Ray, Raoul Hausmann, John Heartfield, Hannah Höch, George Grosz, Johannes Baader, Huelsenbeck, Tristan Tzara olmuştur.
Kaynak: İslam Ansiklopedisi