Bağımlı Nüfus nedir? Neye denir ve yaş aralığı kaçtır? Bağımlı nüfus oranı fazla olan ülkeler
Güncelleme Tarihi:
Bağımlı Nüfus terimi aklınıza farklı şeyler getirebilir. Ancak bu, düşündüğünüzden çok daha farklı bir anlam taşır. Bu yazı dizininde belirli bir yaş sınırı setine dayalı olarak tanımlanan bağımlı nüfus(lar)ın, kişisel nitelikler açısından, özellikle de bağımlılık veya bağımlı olmama göstergeleri açısından, genellikle heterojen olduğunu hakkında detayları derledik.
Bağımlı nüfus, nüfusun çalışmayan ve tükettiği mal ve hizmetler için başkalarına bağımlı olan kısmı olarak tanımlanır.
Bağımlı Nüfus Nedir?
Bağımlılık oranı, 15 ila 64 yaş arasındaki toplam nüfusla karşılaştırıldığında, yaşları sıfır ile 14 arasında ve 65 yaş üstü olan bağımlıların sayısının bir ölçüsüdür. Aynı zamanda işgücünün göreli ekonomik yükünü anlamak için kullanılır ve vergilendirme açısından sonuçları vardır. Bağımlılık oranı, toplam veya genç bağımlılık oranı olarak da adlandırılır.
Bağımlılık oranı, bir ülke veya bölgedeki bağımlı kişilerin sayısının toplam çalışma çağındaki nüfusa oranının demografik bir ölçüsüdür.
Bu gösterge, işgücüne kıyasla nüfusun yapısının bir resmini çizer ve bağımlılığın vergisel etkilerine ışık tutabilir.
Nüfusun genel yaşı arttıkça, oran, yaşlanan nüfusla ilişkili artan ihtiyaçları yansıtacak şekilde değiştirilebilir.
Bağımlılık Oranı Size Ne Söylüyor?
Yüksek bir bağımlılık oranı, çalışma çağındakilerin ve genel ekonominin yaşlanan nüfusu desteklemede daha büyük bir yükle karşı karşıya kalması anlamına gelir. Genç bağımlılık oranı yalnızca 15 yaşın altındakileri içerir ve yaşlı bağımlılık oranı 64 yaşın üzerindekilere odaklanır.
Bağımlılık oranı, 15 - 64 yaşları arasında sayılan çalışma çağındakileri, çalışmayan yaştakilerden ayırmaya odaklanmaktadır. Bu aynı zamanda kendi gelirini elde etme potansiyeline sahip olan ve kendi gelirini elde edemeyecek durumda olan kişilerin bir muhasebesini de sağlar.
Çeşitli istihdam düzenlemeleri, 15 yaşından küçük bireylerin herhangi bir kişisel gelir için istihdam edilmesini pek olası kılmaz. 64 yaşını dolduran bir kişi genellikle normal emeklilik yaşında kabul edilir ve mutlaka işgücünün bir parçası olması beklenmez. 15 yaş altı ve 64 yaş üstü kişileri, genellikle ihtiyaçlarını karşılamak için dışarıdan destek almaları gerektiğinden, bağımlı kişiler olarak nitelendiren şey, gelir potansiyelinin olmamasıdır.
Genç Nüfus Avantajları
Büyük ve ucuz bir gelecek işgücü sağlar,
Üretilen ürünler için büyüyen bir pazar sağlar.
Genç Nüfus Dezavantajları
Eğitim ve sağlık hizmetlerini zorlar,
Gıda maddelerini zorlar,
Mevcut konaklama yerlerini zorlar,
Gelecekte mevcut işlerin olmamasıdır.
Yaşlı Nüfus Avantajları
Yaşlanan insanların daha büyük bir kısmı iş gücüne deneyim katabilir, iş yolları gençlere açılır,
Sağlık ürünlerinin alımı artar,
Emeklilik için tercih edilen bölgelerde inşaat gücü artar.
Yaşlı Nüfus Dezavantajları
Emekli maaşı, sağlık hizmeti ve korunaklı konut sağlamanın maliyeti, orantılı olarak küçük bir işgücü üzerinde artan vergilere yol açmaktadır.
Birçok genç yaşlı bakımında istihdam edilmektedir. Bu, ihracata yönelik ürün üretmedikleri için bir ülkenin rekabet gücüne zarar verir.
Bağımlılık Oranlarının Analizi Nasıl Yapılır?
Bağımlılık oranları, çalışma çağındaki olarak sınıflandırılan toplam nüfusun, çalışmayan yaştaki nüfusun geri kalanını destekleyecek yüzdesini karşılaştırmak için genellikle gözden geçirilir. Bu, ekonomistlerin nüfustaki değişimleri izlemeleri için bir genel bakış sağlar. Çalışmayan vatandaşların yüzdesi arttıkça, çalışanlar daha büyük bağımlı nüfusu telafi etmek için muhtemelen artan vergilere tabidir.
Zaman zaman, bağımlılık oranı daha doğru bağımlılığı yansıtacak şekilde ayarlanır. Bunun nedeni, 64 yaş üstü kişilerin genellikle 15 yaşın altındaki bağımlılardan daha fazla devlet yardımına ihtiyaç duymasıdır. Nüfusun genel yaşı arttıkça, oran, yaşlanan bir nüfusla bağlantılı artan ihtiyaçları yansıtacak şekilde değiştirilebilir.
Bağımlılık Oranının Sınırlamaları Nedir?
Bağımlılık oranı, bir kişinin ekonomik olarak aktif olup olmadığını belirlerken yalnızca yaşı dikkate alır. Bir kişinin öğrenci statüsü, hastalık veya engellilik, evde kalan ebeveynler, erken emeklilik ve uzun süreli işsiz olma durumu dahil olmak üzere yaşının yanı sıra ekonomik olarak aktif olup olmadığını başka faktörler de belirleyebilir. Ek olarak, bazı insanlar 64 yaşından sonra çalışmaya devam etmeyi tercih ediyor.