Güncelleme Tarihi:
 ABIDIN DINO FOTOĞRAFLARI İÇİN TIKLAYIN
Â
BAÅžLICA ESERLERI
KiÅŸisel Sergiler
1955 Galerie Kleber, Paris
1955 Galerie Camille Renaud, Paris
1956 Galerie La Demeure, Paris
1957
1958 Picasso Müzesi,
1959 Galerie Schoeller, Paris
1960 Galerie Deent,
1962 Galerie Partis Pris,
1964 Galerie Spisovatele, Prag
1964 Galerie Ritter, Zürih
1964 Ibn-i Haldun Müzesi, Cezayir
1964 Galerie Casanova, Paris
1965 Scott-Faure Gallery,
1966 dom Pisatili Galerisi, Moskova
1968 Galerie Henriette Gomez, Paris
1969 Galerie Deet,
1971 II Poliedro Galerie, Roma
1972 Galerie Leonardo da Vinci,
1972 Galerie Esteve, Paris
1978 Siloghi Galerisi, Atina
1978 Galerie Le Scriptorium,
1980 Türkay Sanat Galerisi,
1980 Galerie dans la Galerie,
1981 Adalar Bedri Rahmi Galerisi, Istanbul
1983 Günümüz Türk Sanatı, Fondation Corrente, Milano
1984 El,
1985 Urartu Sanat Galerisi, Istanbul/Ankara
1986 Yalınlar, Galerie Espace Pont Neuf, Paris
1986 Bu Dünya,
1988 Jacques L. Jourdan-Jopie, Paris
1988 Acıyı Çizmek, Vakko Sanat Galerisi, Istanbul/Ankara
1989 Galerie Vieille du
1989
1990 Çiçekleme,
1990 Musee de la Ceramique, Italya
1991 Galerie Bussola, Tulin
1992 Yüzler, Vieille du
1993 Ak la Ka ra,
Karma Sergileri
1952 16. Venedik Bienali
1954-62 Salon de Mai, Paris
1976 7 Türk Ressamı, Centre Culturel,
1977 Siloghi Galerisi, Atina
1982 Bugünün Türk Ressamları, Fondation Corrente, Milano
1982 Henry Thomas Foundation, Musee de l’Art Moderne de la Ville,
1983 "D" Grubu 50. Yıl Resim ve Heykel Sergisi. Garanti Sanat Galerisi, Istanbul
1987 1. Uluslararası Istanbul Bienali
1989 Jacques L. Jourdan-Jopie, Paris
1990 1940 Kuşağı, Tem Sanat Galerisi, Istanbul
1990 Paristanbul, Cite International des Arts,
1991 1. Sanat Fuarı, Apocalpyses, Saint-Germain en Laye
1991 La Bussola Galerie,
1992 Vieille du
Kitapları
Kel (1941,
Fikret Mualla (Ara Güler ile birlikte), 1980.
El, Bu Dünya, 1986
Le Mausolee du Maitre Blanc, 1988.
Le Pera Palace, Fata Morgana, 1991.
Visages-Pile ou Face, 1992.
Ak La Ka Ra, 1993.
Biçimde Öte,
IÅŸkence, 1994.
Yüzler, 1994.
Pera Palas, 1994.
Kısa Hayat Öyküm, 1995.
Kel, Verese, 1996.
Sinan, 1999.
Kültür ve Sanat Yazıları, 2000
Çağdaş Tük resim sanatının öncülerinden olan sanatçı, yaşamının büyük kısmını yurtdışında geçirmiştir. Bundan dolayı Türkiye’de olduğu kadar Avrupa’da da kendi dallarında tanınmış sanatçı ve aydınlarla tanışıp dostluklarını pekiştirme olanakları bulmuştur. Akademik bir eğitim almamasına rağmen birçok konuda kendisini geliştirmiş ve düşüncelerini açıkça söylemekten geri durmamıştır. Siyasi görüşleri dolayısıyla dönemin yönetimleri tarafında soruşturmalara maruz kalarak Anadolu’da sürgün dönemleri yaşamıştır.
ÇOK ERKEN YAŞLARDA RESIM
Adidin Dino 23 Mart 1913 yılında Istanbul’da doÄŸdu. Ailesinin Birinci Dünya Savaşı’nın baÅŸlamasından kısa bir süre önce Isviçre’nin Cenevre kentine yerleÅŸmesi üzerine çocukluÄŸunu Cenevre ve savaÅŸtan sonra da Paris’te geçirdi. BabasıÂRasih Bey, annesi Saffet Hanım’dır. Abidin Dino, kültürel ve bilimsel faaliyetleriyle Osmanlı ImparatorluÄŸu’nun son dönemlerinde etkili olan dedesi Abidin PaÅŸa’nın adını taşımaktadır. Ali, Arif ve Ahmet adlarında üç erkek kardeÅŸi ve bir ablası (Leyla) vardı. Özellikle kendisinden yirmi yaÅŸ büyük aÄŸabeyi Arif ile, Türkiye’de geçirdiÄŸi dönemlerinde çeÅŸitli vesilelerle birlikte olacaktır. Sanatsal ve düşünsel konularda geniÅŸ bir ilgi yelpazesi olan Arif "bir bakıma babalığı" olarak Abidin’in hem dostu hem de öğretmeni olmuÅŸtur. Abidin’de uyanan birçok sanatsal merakta Arif Dino’nun katkısı görülmektedir. Sanatsever bir aile ve çevrenin içinde yetiÅŸen Abidin Dino, ailenin 1925 yılında yurda dönmesinden bir süre sonra babasını ve sonra da annesini kaybetti. Robert Koleji’ndeki öğrenimini yarıda bırakarak tüm zamanını resim çalışmalarına ayırdı. Daha çocukluk dönemlerinde kendini gösteren resim yeteneÄŸi ve sanat sevgisi onun bu kararı almasında belirleyici olmuÅŸtur. Bundan sonra kendisini karikatür ve resim çalışmalarına daha kolay verebilecektir.
Henüz 18 yaşındayken Fikret Adil’in yönetimindeki "Artist" dergisinde ilk yazı ve resimleri yayımlandı. Názım Hikmet’in "Sesini Kaybeden Åžehir" kitabını da aynı yıl resimlemiÅŸti. Bu onun resimlediÄŸi ilk kitaptır; genç yaşına raÄŸmen kendisini geliÅŸtirebilmiÅŸ ve çizgileri belirli bir olgunluÄŸa eriÅŸmiÅŸtir. ArtıkÂçevresinde ressam olarak
FİLM ÇALIŞMALARI
1933 yılında SSCB’li yönetmen Sergey Yutkeviç, "Türkiye’nin Kalbi
YURDA DÖNÜŞ
1937 yılı sonunda Leningrad’dan ayrılarak dokuz ay Paris’te kaldıktan sonra yurda döndü. Aslında pasaportunun süresi dolduğu için dönmüştü. Niyeti süreyi uzatıp hemen Paris’e gitmekti. Oysa Türkiye’de onu ummadığı şeyler bekliyordu. Bunlardan birisi de askerlik sorunuydu. Paris’te kaldığı süre içinde Picasso, Tristan Tzara, Malraux, Cocteau gibi sanatçılarla tanışarak Getrude Stein ile birlikte "Yeni Faust Operası"nın dekorlarını yaptı.
Istanbul’a geldikten sonra başta resim olmak üzere birçok sanat dalında çalıştı. O yıllarda Istanbullu ressamlar arasında, yaşamını güç koşullar içinde sürdürmeye çalışan, özellikle de ekmeğini denizden çıkaranlara, balıkçılara karşı büyük bir ilgi oluşmaya başlamıştı. Bunun sonucunda birkaç ressam arkadaşıyla birlikte 1939’da "Liman Grubu"nu kurdu. Zaten liman emekçilerini konu edinen serginin açılışını da balıkçılar yapacaktı. Aynı yıl, New York Dünya Sergisi’nde yer alacak iki Türk pavyonunun hazırlık çalışmalarında sanat danışmanı ve dekoratör olarak çalıştı. Abidin Dino aynı zamanda "Ses", "Yeni Ses", "Servet-i Fünun", "Yeni Edebiyat" ve "Yeni Adam" dergilerinin, hem yazılarıyla içeriğine hem de çizgileriyle biçimine yardımlarda bulunuyordu.
Arif Dino ile birlikte soyut ile somutun, siyasal ile estetiğin birliktelik ve karşıtlıklarını araştırarak Abidin, Ikinci Dünya Savaşı’ndan esinlenen büyük desenler çizdi. Aynı zamanda yazdığı yazılarında faşizme ve ırkçılığa karşı çıkıyordu. 1940 yılında illegal Türkiye Komünist Partisi’ne katıldı; parti içinde çalışmaları 1966 yılına kadar sürdü; 1962/65 arasında Názım Hikmet ile birlikte dış büroda aktif görev aldı.
ABİDİN DİNO'NUN SÜRGÜN YILLARI İÇİN TIKLAYIN