12 öğrencili köy okulun tek öğretmeni

İlk görev yeri olan Tutak ilçesine sekiz kilometre uzaklıktaki Sincan Köyü İlkokulu’nun tek öğretmeni 26 yaşındaki Gamze Çal, Denizli'den geçen yıl geldiği Ağrı'da çetin kış şartlarına ve yaşadığı zorluklara rağmen özveriyle mesleğini sürdürüyor. Tek derslikli 12 mevcutlu birleştirilmiş sınıfta öğrencilerini geleceğe hazırlamak adına yaptığı çalışmaları köylüler tarafından da takdir toplayan öğretmen Çal, kısa sürede hem öğrencilerle hem de aileleriyle gönül bağı kurdu. Öğrencilerinin kış mevsiminde üşümemesi ve sıcak bir derslikte eğitim görmesi için soba yakmayı öğrenen Çal, tek başına görev yaptığı okulun temizliğini de tek başına yapıyor. Her sabah öğrencilerinden önce okula gelerek ilk iş olarak okulu temizleyip odunluktan kömür taşıyan ve derslikteki sobayı yakan Çal, daha sonra ilk göz ağrısı öğrencilerini kapıda karşılıyor.

Sobanın etrafında çember oluşturduğu öğrencilerine okuduğu ‘Külkedisi’ ve ‘Pamuk Prenses’ gibi masallarda adeta kendisini ve öğrencilerini bulan Gamze öğretmen, yakından ilgilendiği öğrencilerinin okuma azmini daha da güçlendiriyor. Okulun tüm sorumluluğunu üstlenen Çal, öğrencileriyle zaman zaman türküler söyleyip, güneşli ve sıcak havalarda çıkardığı okul bahçesinde oyunlar oynayarak eğitimi daha eğlenceli hale getiriyor.

Okulda temizlik işleri ve öğretmenliğin yanı sıra resmi işlemlerde ‘müdür yetkili’ olarak da görevini sürdüren Gamze Çal, tek derslikli birleştirilmiş sınıfta 12 öğrencisine eğitim verdiğini anlattı. Mevcudun az olması nedeniyle öğrencileriyle birebir ilgilenme fırsatı bulduğunu belirten öğretmen Çal, şöyle konuştu:
“Öğrencilerimi geleceğe hazırlamak adına elimden gelen çabayı gösteriyorum. Bu okula geçen yıl atandım. Burası alıştığım ve büyüdüğüm ortamdan hayli farklı ama insanlar sıcak kanlı ve günlerimiz keyifli geçiyor, bu köyü de çok seviyorum. Köylüler ve öğrencilerimle aramızda kuvvetli bir bağ var. Burası birleştirilmiş sınıflı bir köy okulu ve burada tek öğretmenim. Buraya gelmeden önce hiç soba yakmamıştım ve nasıl yakılacağını bilmiyordum. Öğrencilerim ve velilerim sağ olsunlar soba yakmayı öğretti. Ben aslında buraya öğretmenlik yapmaya, kazandığım bilgi ve birikimleri onlara aktarmaya gelmiştim ama burada hayata dair çok fazla şey öğrendim.

KARIN YÜKSEKLİĞİ ÇOCUKLARIN BOYUNU GEÇİYOR
Bölgede kış sert geçiyor. Kışın iklim şartları oldukça zorlu geçiyor. Bazen yoldan geçerken karın yüksekliğinin çocuklarımın boyunu geçtiğini görüyorum. Denizli ile burası arasında büyük bir iklim farklılığı var. Bunları zamanla alışıyorsunuz. Ama keyifli olan kısmı çok soğuk bir havada sobamızı yaktığımızda çocuklarla toplanıp sobanın etrafında sohbet etmek bütün zorluğu ve güçlüğü unutturuyor size. Öğrencilerimle aramdaki bağ anne ile çocukları arasındaki bağ gibi. Bütün öğrencilerimin ileride kazanmak istedikleri meslekler var. Onların hayalleri mesleklerine kavuşmaları, benim hayalim de onların hayallerine kavuşmalarını sağlamak. Tek olmam nedeniyle okulun her şeyiyim, öğretmeniyim, müdürüyüm. Bütün temizlik işlerine de ben bakıyorum. Bu durum burayı daha çok sahiplenmeme neden oluyor. Burada bir aile gibi yaşıyoruz. Henüz anne değilim ama eminim annelik bundan çok farklı bir duygu değildir. Bu çocukların gözlerindeki ışıltı ve pırıltı bitmediği ve ömrüm vefa ettiği sürece bu mesleği severek yapmaya devam edeceğim."