Tayyip Amca protez bacak gönderir misin

NAZİLLİ’de yaşayan Ayşe-Ali Tülek çiftinin tek çocukları olan Görkem, dünyaya engelli olarak geldi. Bacakları olmayan, sol kolu dirseğe, sağ kolu da bileğe kadar olan Görkem’in doğum sonrası kalbinde delik ve böbreklerinde büyüme olduğu belirlendi. Bir dizi tedavi ve ameliyatın ardından sağlığına kavuşup yaşama tutunan Görkem, 6 yaşına geldi. Ancak Görkem, el ve bacakları olmadığı için yaşıtları gibi koşup oynayamıyor. Yaşıtlarını balkondan izleyen Görkem, anne ve babasına sürekli olarak, “Benim el ve bacaklarım niye yok?” diye soruyor. Evde kendisi için alınan bilgisiyar ve oyuncak arabayla vakit geçiren Görkem, önümüzdeki yıl okul eğitimini ise evde alacak. Ailesi, hiçbir işini kendi başına halledemeyen Görkem’in ileriye yönelik sıkıntılarını gidermek için haftada iki gün rehabilitasyon merkezine götürüyor. Buradaki eğitmenleri, çok istekli buldukları Görkem’e protez bacakla denge eğitimi veriyor.
Başbakandan istedi
İleride doktor olmak istediğini söyleyen Görkem’in tek dileği, yaşıtları gibi koşup oynayabileceği protez bacak. Ancak, bir firmada asgari ücretle çalışan babası Ali Türek, maddi durumunun yeterli olmaması nedeniyle oğlunun bu isteğini yerine getiremiyor. Görkem ise hayata daha sıkı tutunmasını sağlayacak protez bacak için Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a seslenerek, “Recep Amca bana protez bacak gönder misin?” dedi.
Görkem’in yürüyebilmesi için alınacak protez bacağın yaklaşık 45 bin TL olduğunu söyleyen baba Ali Tülek, bunu karşılayacak maddi imkanlarının olmadığını belirterek, devlet yetkililerinden yardım istedi. Ali Tülek, Görkem’e 18 yaşından sonra el ve ayak nakli yaptırmayı düşündüklerini vurgulayarak, “Nakil için şu an yaşı çok küçük. En azından yürüyebilmesi için protez bacak ihtiyacımız var. Bunu da devlet ancak özel şartlarda ve lisanslı sporcular için karşılıyormuş. Bizim de bedeli çok yüksek olan protez bacağı alacak gücümüz yok. Bu nedenle çaresiziz” diye konuştu.
Hayırseverlere çağrı
Ev hanımı olan anne Ayşe Tülek de oğluyla ilgilenmek zorunda olduğu için çalışamadığını dile getirerek, şöyle devam etti: “Görkem zaman zaman parkta oynamak istiyor. Onu sırtıma bağlayarak bu isteğini yerine getirmeye çalışıyorum. Bunu yaparken bizi en çok üzen şey, meraklı ve acıyan gözlerle bakarak soru soranlar oluyor. Bu nedenle sokağa, pazara çıkmaya çekinir olduk. Oğlumuz protez bacağı kavuşması halinde en azından bazı işlerini kendisinin görebilir. Bu konuda tüm hayırseverlerden yardım bekliyoruz.”