Sendikal hareket yükselme arayışında
Güncelleme Tarihi:
Veli ŞAKIR
Oluşturulma Tarihi: Nisan 26, 2008 00:18
İŞÇİ örgütlenmesinin önemli bir aşaması sendika... Dünyada iş hayatında aktif yer alan insanların seslerini daha iyi duyurabildikleri ve yaşam için verdikleri mücadelede etkin diyalog aracı. Bu hafta, uzun yıllar DİSK yönetiminde yer alan ve kısa bir süre önce genel sekreterliği bırakan Musa Çam ile söyleştik.
Æ Yıllar boyunca DİSK bünyesinde önemli çalışmalara imza attınız. Birkaç ay önce ayrılma kararı aldınız, yaşadıklarınızı paylaşır mısınız?
Æ 1971'de öğrenciyken İzmir Fuarı’nda geçici işçi olarak çalıştım. 1974'te kadrolu oldum ve sendikal mücadelede aktif olarak yer aldım. Genel-İş işyeri temsilciliği ve şube yönetim kurulu örgütlenme sekreterliği yaptım. 1977’de Fuar’daki işimden atıldım; TARİŞ’te çalışmaya başladım. Yeni hükümetin kurulmasının ardından işten çıkartıldım, tekrar İzmir Belediyesi’nde çalışmaya başladım. Bu defa 12 Eylül darbesi oldu ve buradaki işim de sona erdi. 12 Eylül sonrasında siyasi ve sendikal faaliyetlerin yasaklanması, DİSK’in kapatılması ve yönetici ile temsilcilerinin gözaltına alınması dolayısıyla 12 yıl sonra, 1993 başında DİSK Ege Bölge Temsilcisi olarak döndüm; 2000'e kadar bu görevi sürdürdüm. DİSK 11. Genel Kurulu’nda, yönetim kuruluna, 2002'de genel sekreterliğe seçildim. Görevi 13. genel kurula kadar sürdürdüm. Israrlara rağmen, görevi bir arkadaşıma devrettim. 15 yıllık profesyonel sendikacılığı sonlandırmış oldum. Hiçbir görev sonsuza kadar devam edemez ve ettirilmemesi gerekir. Ülkemizdeki en önemli sorun, seçilmişlerin makamları terk etmeme arzuları ve görevleri geçim kaynağı, sıçrama tahtası görmeleridir. Yönetimdekilerin, genç kuşağa güvenmeleri ve önlerini açarak, yönetimlere gelmelerini sağlamaları gerekir.
TARTIŞMALAR SÜRÜYOR
Æ Sendikacılığın Türkiye’deki geleceğini nasıl görüyorsunuz?
Æ Türkiye’de ve dünyada sendikal hareket önemli kriz yaşamaktadır. Nedeni, 1980'den beri ABD’de Reagan, İngiltere’de Thatcher, ülkemizde de 12 Eylül askeri yönetimi ve Özal'la uygulamaya konulan neoliberal politikalardır. 24 Ocak kararları ve askeri darbe, Türkiye’de özelleştirme furyası başlatarak, sendikasızlaştırmanın önünü açmıştır. Dünyada ve Türkiye’deki sendikal kriz devam etmez. Küreselleşme ve neoliberal politikaların sonuçları, dünyada ve ülkemizde işçiler ve emekçilerce en ağır biçimde yaşanmaktadır. Sendikal hareket, çıkış ve yükselme arayışındadır. DİSK, üyesi olduğu Avrupa Sendikalar Konfederasyonu ve Dünya İşçiler Federasyonu ile sendikal hareketin sorunlarını tartışmaktadır. Tartışmalar, arayışlar devam edecektir ve sınıf ayrımı olduğu sürece, emek ve sendika hareketi her zaman olacaktır.
37 yıldır mücadelede
1953 İzmir doğumlu. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi Bölümü mezunu. 1971'den bu yana sendikal ve siyasi mücadelede yer alan ve çeşitli kademelerde görev yapan Musa Çam, evli ve iki çocuk babası.
Katkıya İzmir’den
devam edeceğim
Æ Bundan sonraki hedefleriniz? Musa Çam, aktif sendikacılığı bıraktı ama hangi kulvarda olacak?
Æ Bundan sonraki yaşantımı, memleketim İzmir’de sürdüreceğim. Elbette yüreğim hep eşitlik ve özgürlük gönüllülerinin yanında, sesim savaş karşıtlarının coşkulu sesi arasında, gözüm ve kulağım işçi ve emekçi hareketinin mücadelesinde olacak. Demokrasi mücadelesinde emekli olunmaz. Ben de İzmir’de, birikim ve deneyimlerimle bu sürece katkı vermeye hazırım.
Æ Yıllar boyunca DİSK bünyesinde önemli çalışmalara imza attınız. Birkaç ay önce ayrılma kararı aldınız, yaşadıklarınızı paylaşır mısınız?
Æ 1971'de öğrenciyken İzmir Fuarı’nda geçici işçi olarak çalıştım. 1974'te kadrolu oldum ve sendikal mücadelede aktif olarak yer aldım. Genel-İş işyeri temsilciliği ve şube yönetim kurulu örgütlenme sekreterliği yaptım. 1977’de Fuar’daki işimden atıldım; TARİŞ’te çalışmaya başladım. Yeni hükümetin kurulmasının ardından işten çıkartıldım, tekrar İzmir Belediyesi’nde çalışmaya başladım. Bu defa 12 Eylül darbesi oldu ve buradaki işim de sona erdi. 12 Eylül sonrasında siyasi ve sendikal faaliyetlerin yasaklanması, DİSK’in kapatılması ve yönetici ile temsilcilerinin gözaltına alınması dolayısıyla 12 yıl sonra, 1993 başında DİSK Ege Bölge Temsilcisi olarak döndüm; 2000'e kadar bu görevi sürdürdüm. DİSK 11. Genel Kurulu’nda, yönetim kuruluna, 2002'de genel sekreterliğe seçildim. Görevi 13. genel kurula kadar sürdürdüm. Israrlara rağmen, görevi bir arkadaşıma devrettim. 15 yıllık profesyonel sendikacılığı sonlandırmış oldum. Hiçbir görev sonsuza kadar devam edemez ve ettirilmemesi gerekir. Ülkemizdeki en önemli sorun, seçilmişlerin makamları terk etmeme arzuları ve görevleri geçim kaynağı, sıçrama tahtası görmeleridir. Yönetimdekilerin, genç kuşağa güvenmeleri ve önlerini açarak, yönetimlere gelmelerini sağlamaları gerekir.
TARTIŞMALAR SÜRÜYOR
Æ Sendikacılığın Türkiye’deki geleceğini nasıl görüyorsunuz?
Æ Türkiye’de ve dünyada sendikal hareket önemli kriz yaşamaktadır. Nedeni, 1980'den beri ABD’de Reagan, İngiltere’de Thatcher, ülkemizde de 12 Eylül askeri yönetimi ve Özal'la uygulamaya konulan neoliberal politikalardır. 24 Ocak kararları ve askeri darbe, Türkiye’de özelleştirme furyası başlatarak, sendikasızlaştırmanın önünü açmıştır. Dünyada ve Türkiye’deki sendikal kriz devam etmez. Küreselleşme ve neoliberal politikaların sonuçları, dünyada ve ülkemizde işçiler ve emekçilerce en ağır biçimde yaşanmaktadır. Sendikal hareket, çıkış ve yükselme arayışındadır. DİSK, üyesi olduğu Avrupa Sendikalar Konfederasyonu ve Dünya İşçiler Federasyonu ile sendikal hareketin sorunlarını tartışmaktadır. Tartışmalar, arayışlar devam edecektir ve sınıf ayrımı olduğu sürece, emek ve sendika hareketi her zaman olacaktır.
37 yıldır mücadelede
1953 İzmir doğumlu. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Beden Eğitimi Bölümü mezunu. 1971'den bu yana sendikal ve siyasi mücadelede yer alan ve çeşitli kademelerde görev yapan Musa Çam, evli ve iki çocuk babası.
Katkıya İzmir’den
devam edeceğim
Æ Bundan sonraki hedefleriniz? Musa Çam, aktif sendikacılığı bıraktı ama hangi kulvarda olacak?
Æ Bundan sonraki yaşantımı, memleketim İzmir’de sürdüreceğim. Elbette yüreğim hep eşitlik ve özgürlük gönüllülerinin yanında, sesim savaş karşıtlarının coşkulu sesi arasında, gözüm ve kulağım işçi ve emekçi hareketinin mücadelesinde olacak. Demokrasi mücadelesinde emekli olunmaz. Ben de İzmir’de, birikim ve deneyimlerimle bu sürece katkı vermeye hazırım.