Rota: KAVACIK

Siste yolculuk

Kavacık, Seferihisar’a bağlı 200 haneli bir köy. Havası sağlam, suyu lezzetli. Kütür, kütür, iri üzümü enfes. Damakta unutulmaz bir tat bırakıyor, pekmezi cana can, kana kan katıyor

SİS kalın, gri bir tül gibi inmiş dağlara. Kıvrılarak yükselen asfalt dağ yolunda farlarımızı yakmış ilerliyoruz. Hava ayaza kesmiş, bir virajı döndük ve sürünün içinde kaldık. Sisin içindeki flu doğa, az önce uzaklaştığımız sürünün uzaktan uzağa yankılanan çan sesleri, yaprakları kızıla dönmüş bağlar ve tepeleme siyah üzüm dolu sandıklar. Sanki bir düşteyiz.

KIŞIN geldiğini haber verdiği bir sonbahar sabahı. Rotamız Seferihisar’ın Kavacık Köyü. Üzümü, hormonsuz sebze ve meyveleri, konukseverliği ile ünlü Kavacık. Hava soğuk, bacalar tütüyor. Köy meydanına geldiğimizde, kimseler yok gibi. Otomobilimizden inip, çevremize bakınırken bir ses, ‘‘Hoş geldiniz. Buyurun, bir çayımızı için, üşümüşsünüzdür, soba yanıyor’’ diyor. Ses köy kahvesinin yanındaki bakkaldan geliyor. Alçak kapıdan, loş dükkana giriyoruz. Meşe odununun o sıcacık kokusu karşılıyor bizi. Ne ararsan var, rafları, camlı ekmek dolabı, küçük penceresinden sızan gün ışığı ve ortada yanan odun sobasıyla burası da zamanın ötesinde kalmış gibi. Selamlaşma faslından sonra duvarın içinde bilmeyenin farkedemeyeceği bir kapı açılıyor, yandaki kahveden tavşan kanı çaylar geliyor. Sohbet koyulaşıyor.

KAVACIK, çok eski bir köy. Bakkal Mustafa Yalçın ile komşusu Hayati Çınar, tarihi bilmediklerini, ancak kabristanda 600 yıllık mezar taşları olduğunu anlatıyor. 200 haneli köyde sebze, meyve, zeytin ve en çok da üzüm yetişiyor. Parmak boğumu iriliğinde altın renkli razaki üzümü ve tadını başka hiçbir şeyde bulamayacağınız, ince kabuklu, iri taneli siyah üzüm. Bu yöreye özgü, buğulu kabuğu, kütür kütür güzelliğiyle ünlü üzümün adı enfes. Bir tane tadarsanız, niçin bu ismi aldığını hemen anlarsınız.

YALÇIN ve Çınar, geçen ayki üzüm şenliğini kaçırdığımızı söylüyor, gelecek yılkine davet ediyor. Sohbet ilerledikçe Kavacık’ın özellikle doğa sporunu sevenlerin gözdesi olduğunu anlıyoruz.

Nasıl gidilir?

İNANIN işin en zor yanı bu. Daha önce de söyledim, ben yer tarif etme özürlüyüm. Ama Kavacık’ı benim tarifimle bile bulabilirsiniz. Bozyaka’dan Limontepe yönüne dönün. (Levha var) Sonra radar yoluna çıkın. (Biz yolda birkaç kişiye sorduk) yolun başındaki levhada Bozyaka 23 kilometre yazıyor. (Bu 23 kilometrelik yolun güzelliği dönüşte bizi büyüledi. İzmir Körfezi’nin en güzel göründüğü yol gidişte sisin içine saklanmıştı, ancak dönüş tam bir görsel şölen oldu.) Köylüler, bu yolun kışın kar tuttuğunu, bazen birkaç hafta kapandığını, Güzelbahçe yolunun hep açık kaldığını söyledi.

Ne yapılır?

KAVACIK günü birlik gezi için çok uygun. Havası ve suyu çok güzel. Bu sudan yapılan çayın da tadına doyulmuyor. Köyde kısa bir gezinti yaptıktan sonra,bir rehber alırsanız İzmir’in çok yakınında çok farklı bir hafta sonu geçirmeniz mümkün. Kavacık’ın görülecek yerlerinin başında, ara sıra çok eski paraların bulunduğu mağaralar geliyor. Köyün Çukurboz veya Güney Mevkii diye anılan yerdeki mağaralarda çok eski devirlerde yaşamış insan toplulukları olduğu, ancak bugüne kadar bir inceleme yapılmadığı söyleniyor.

OTOBÜSLERLE gelen grupların genellikle şelalelere gittiğini anlatıyor, Yalçın ve Çınar. Şelaleler, doğal güzelliklerinin yanı sıra dağ yürüyüşleri için ideal bir parkur. Deredeki altın ve bir zamanlar mozaik çıkarılan madenin de görülmesi gerektiğini anlıyoruz bize anlatılanlardan.

MEVSİMİNDE giderseniz, hormonsuz sebze ve meyve almalısınız mutlaka. Hala patlıcan, biber ve domates bulunduğunu, ancak birkaç hafta içinde tükeneceğini belirtiyor gönüllü rehberlerimiz. Kış sebzelerini ise kendilerine kadar ektiklerini, satış yapmadıklarını anlatıyorlar.

ÜZÜMÜ bu kadar güzel olan yerde pekmez olmaz mı? İzmir’den, çevre il ve ilçelerden Kavacık pekmezine talep var. Çoğu zaman siparişlere yetişemiyorlar, pekmezlerinin kan yaptığına, cana can kattığına inanıyorlar. Kavacık Köyü’nde bağlar 15 Kasım'dan sonra bozuluyor. Yani hala enfes bulmanız ve hiç tatmadıysanız dalından koparıp tatmanız mümkün.

Ne yenir?

KAVACIK'ta lokanta yok. Ancak, cumartesi, pazar günleri köylü kadınlar kiloluk köy ekmeği pişirip satıyor. Yalçın’ın dükkanından da peynir ve sucuk almanız mümkün. Kavacık’a gidenlerin, gezi ve alışveriş sonrasında Güzelbahçe veya Seferihisar’a inip balık yeme olanağı da var.