Avrupa’da alıcımız çok ülkemizde kabul görmüyoruz

New York’ta ise Yves Saint Laurent, Sonia Rykiel, Christian Dior gibi ünlü markaların satıldığı Nordstrom Mağazası onu ’Geleceğin Tasarımcısı’ seçti. 11 ülkede kendi adındaki markası satılan Evrim Timur, Türkiye’nin ilk Özel Moda Meslek Lisesi’nin de kurucusu.Dünya eğilimlerine yön veren 100 kişiden biri seçilmişsiniz.Æ Uluslararası Moda Federasyonu tasarım gücü başkalarını motive edebilecek ve 1-2 sene sonrasını yansıtan tasarımlar yapabilecek kişilerden Atmosfer adlı bir grup oluşturuyor. Sizi inceliyorlar. Modaya ileri bakış diyebiliriz. Başka Türkler de vardı ama bu gruba ilk giren benim.Modacı olmaya nasıl karar verdiniz?Æ 5 yaşımda evdeki perdeleri, annemin elbiselerini kesmeye başlamıştım. Babam askeri ataşe olduğundan ilkokulu Fransa’da bitirdim. Çocukların yeteneklerini belirleyip ona göre eğitim veriyorlardı. Beni de görsel sanatlara yetenekli buldular. Sonrasında arkadaşlarımın kıyafetlerini bile tasarlamaya başladım. Moda tasarımcısı olunca hiçbir arkadaşım şaşırmadı.Yurt dışında yetenek yetmez mutlaka kendinizi donatınYurt dışındaki pazarlara marka olarak girmek çok zor. Siz nasıl başardınız?Æ Zor çünkü çok ciddi sistem var. Benim sektörümde her yıl en az 5 bin tasarımcı piyasaya çıkıyor. Onların orasından sıyrılmak ve öne çıkmak için yetenek yetmez, akıl ve donanım önemli. Ben iki yabancı dil konuşup, cesur ama tedbirli olduğumdan ve tabii iyi eğitimimle birçoğunu eliyorum. Ama bazen 10 bin kişinin arasında sıra bekliyorsunuz. Orada sistem devreye giriyor. Sistemi ne kadar doğru kavrarsanız, o zaman başarıyorsunuz. Stil para etmiyorTasarımlarınız neden hep yurt dışında satılıyor? Æ Bu bir zorunluluk. Türkiye’de moda henüz sokağa inmedi. Biz kendi ülkemizde kabul görmüyoruz. Bu modanın acı tarafı. Ben hazır giyimden keyif alıyorum. Biz seviyedeki tasarımcıların koleksiyonları ülkemizde satmıyor. Yurt dışındaki moda geleneği yok. Yurt dışında büyük markaların yanında bizim gibi özgün tasarımlar vardır ve modayı takip edenler bunları alır. Ama Türkiye’de tüketici bu bilince ulaşmadı. Ya parasının yettiğini alıyor ya da illa marka alıyor. Stile para veren yok. O nedenle Türkiye’ye çalışmıyorum.MİLANO MODA HAFTASI’NIN AÇILIŞINI YAPAN İLK TÜRK MODACI2006’da Milano Moda Haftası’nı açan ilk Türk modacı olmak ne hissettiriyor?Æ Tüm ülkeler kendi tasarımcısını öne çıkarmaya çalışır. Önemli moda haftası açılışını kolay kolay yabancıya teslim etmez. Nadiren gerçekleşen olay bana kısmet oldu. Bir Türk tasarımcının Milano Moda Haftası’nı açması Türkiye adına gurur. Ama Türkiye’de tam anlaşılamadı. Orada daha çok anlaşıldı.Meslek liseleri memleket meselesiModacı kimliğinizden eğitimciliğe geçiş nasıl gerçekleşti?Æ 40 yaşımda, ’ben ne yapıyorum, ülkem için ne yaptım’ diye düşündüm. Hep eleştiriyoruz. Elimi taşın altına koymam gerektiğine karar verdim. Bir sene çalıştık ve geçtiğimiz yıl Designstars adlı okulumuzu İstanbul’da açtık. Okulunuzun özelliği nedir?Æ Türkiye’de bizim modelimizdeki ilk özel moda tasarım meslek lisesi. Türk tekstilinin yanı sıra İtalyan Moda Federasyonu da bize destek veriyor. Okulumuz sektöre ara kadrolar da dahil 15 alanda nitelikli eleman yetiştiriyor. Özellikle tasarıma yeteneği olan gençleri eğitmek istiyoruz. Burayı bitiren gençler belki üniversite sınavına girmeden iş bulabilecek?Æ Her gencin ÖSS törpüsünden geçmesine, üniversite okumasına gerek yok. ’Meslek lisesi kötü bir şeydir’ klişesinin silinmesi gerek. Meslek lisesi iyi bir şeydir. Hatta Koç Vakfı’nın "Meslek lisesi memleket meselesi" diye bir çalışması var, ben de inanıyorum. Meslek liseleri gelişmeli, yaygınlaşmalı.İzmir’e özel moda meslek lisesiİzmir için projeleriniz var mı?Æ İzmir’e her geldiğimde kalışımı 1-2 gün uzatıyorum. İstanbul’daki keşmekeşten sonra bana tedavi gibi geliyor. İzmir’in moda için çok önemli olduğunu düşünüyorum. Yakında moda tasarım okulumuz Designstars’ın İzmir şubesini açacağız. Yani İzmir’de de özel bir moda meslek lisesi olacak.Babamın asker olması realist olmamı sağladıSizinle ilgili her yerde babanızın paşa olmasından bahsediliyor.Æ Evet babam asker. Bu daha realist olmamı sağladı. 11 yaşımdan itibaren galatasaray Lisesi’nde yatılı okudum. O yaşımda kendi kararlarımı verecek duruma gelmiştim. O yaşta yatılı okumak zor olmadı mı?Æ Kolay değil tabii. Ama bana çok şey kattığına inanıyorum. Babam Fransa’da askeri ataşeydi. Sonra Anadolu’da birçok yerde bulunması gerekti. Benim iyi eğitim alabilmem için yatılı okumaktan başka çözüm yoktu. Çok faydasını gördüm.