Güncelleme Tarihi:
Cenazeler genelde hüzünlü, sessiz, boğuk ve sulu olur. Törenin yapılacağı San Simpliciano Kilisesi'ne ilk gidenlerdendim . Kilisesinin meydanında hummalı bir çalışma vardı. Meydanın tüm kaldırımlarına yeşil mumlarla donatıldı.
Zaten herkes yeşiller içindeydi. Giuseppina’nın arkadaşları, dostları, tanıyanı, tanımayanı, Milanolu ya da başkası törene O’nun çok sevdiği yeşil rengi giymişler veya bir aksesuarı takmışlardı. Sonra yeşil balonlar şişirildi. Yine yeşil kurdeleler dağıtıldı.
Kilisede Barış ve Yeşil bayraklarla süslenmişti. Elbette Giuseppina’nın tabutu da yeşil bayrakla sarılmıştı. Ailesi yeşil bir tabutla gömülmesini istemiş ama yasalara uygun olmadığı için bu arzu kabul edilmemişti. Sonra Giuseppina’nın koro ve orkestra arkadaşları meydana gelerek klasik müzik çalmaya, aryalar söylemeye başladılar.
Bir de broşür bastırılmıştı. İtalyan Gelin’in Barış Yolculuğu'na çıkmadan önce verdiği poz kapak yapılmıştı.
Şişli Belediye Başkanı Mustafa Gül geldi, ardından Türkiye’yi temsilen Milano Başkonsolosumuz Nihal Çevik. Cinayetle ilgili derinden sarsıldıklarını belirten konuşmalar yaptılar. Milano Belediye Başkanı Letizia Moratti’de bu gibi cinayetlerin bir ülkeye mal edilemeyeceğini belirten sözler sarf etti.
Yaklaşık 3 bin kişi birikmişti kilisenin önünde. Ancak bin kadarı cenaze ayinine katılabildi. Ama dışarıdakiler şarkılar söylemeye, dans etmeye başladılar. Arada “Yaşasın Pippa”, “En Büyük Pippa”, “ İtalyan Gelin Çok Yaşa” sloganları atıp sonra alkış tutuyorlardı.
Cenaze töreni bittikten sonra tabut meydandaki yine yeşil örtülü katafalka kondu ve asıl şölen başladı. Orkestra hızlı ritmik parçalar çalıyor insanlar dans ediyordu. Bu arada yine Pippa’nın sevdiği yeşil renkte nane limon kokteyli ikram ediliyordu. Ardından da büfe kuruldu yemek servisi yapıldı. Pippa’nın annesi, babası ve kardeşleri tabutun etrafını sararak ellerindeki kadehleri tokuşturup, sandviçler yediler Napoli’ye özgü hızlı ve neşeli Tarantella dansını yapmaya başladılar. Bu folkloru de Pippa çok severmiş. Zaten vasiyeti de oymuş. “Ölürsem cenaze törenim şölene dönüştürülsün” diye.
Balonlar gökyüzüne uçuruldu, danslar edildi, şarkılar söylendi, yemekler yendi, kadehler tokuşturuldu. Pankartlar yazıldı, defterler imzalandı ve Pippa son yolculuğuna tam bir Panayır havasında uğurlanırken bizi de sadece öfke sardı. “ Rahat uyu Giuseppina” demekten başka elimizden bir şey gelmedi.