Seçim hakkına uyum bahanesi

Bu kampanyaya tam 95 kuruluş destek verdi.
14 binin üzerinde imza toplandı.
Bu imzalar, NRW Eyalet Parlamentosu Anayasa Komisyonu Başkanı Prof. Rainer Bovermann’a 2 Mart 2016 tarihinde teslim edildi.
Bunun üzerine NRW Eyalet Parlamentosu’nda partiler arasında görüşmeler yapıldı.
Eyalet Anayasası’nda gereken değişiklik için uzlaşma yolları arandı.
Ama partiler arasında uzlaşma sağlanamadı.
NRW’de iktidarda bulunan Sosyal Demokrat Parti (SPD) ile Yeşiller’in, Korsanların da desteğiyle Avrupa Birliği (AB) ülkelerinden gelmeyen yabancılara da yerel seçimlere katılma hakkı verilmesi için Anayasa’da değişikliği içeren kanun teklifi geçen hafta eyalet parlamentosunda ele alındı.
134 milletvekili “Evet” dedi.
Ama NRW Parlamentosu’nda grupları bulunan Hıristiyan Demokrat Birlik Partili (CDU) ve Hür Demokrat Partili (FDP) milletvekilleri karşı çıktı.
Bu yüzden de Anayasa’da değişikliğin yapılması içen gereken 2/3 çoğunluk sağlanamadı.
24 milletvekili daha “Evet” deseydi, çok büyük bölümü Türk vatandaşı olmak üzere, 1 milyona yakın yabancı da AB ülkelerinden gelen Avrupalı yabancılar gibi NRW’de yerel seçimlere katılma hakkına sahip olabileceklerdi.
Ama CDU ile FDP buna fırsat vermedi.

***
CDU’nun gerekçesi daha önceki dönemlerde de olduğu gibi yine uyumu engeller oldu.
Bir de “Bu Türk Cumhurbaşkanı Erdoğan’a boyun eğme gibi yanlış bir sinyal...”
FDP ise her ne kadar CDU’nun uyumu engeller gerekçesini paylaşmasa da, yabancılara yerel seçim hakkı verilmesine karşı çıktı.
Yerel seçim hakkı Almanya’da tam bir yılan hikayesine dönüştü.
Schleswig-Holstein Eyaleti 1989 yılında Danimarka, Hollanda, İrlanda, İsveç ve İsviçre vatandaşlarına yerel seçimlere katılma hakkı verilmesini kararlaştırdı.
Kısa bir süre sonra da Hamburg Eyalet Parlamentosu, belirli bir süre eyalette yaşayan yabancılara yerel seçim hakkı verilmesini karara bağladı.
Ancak Federal Anayasa Mahkemesi Alman Anayasası’nın 20’nci maddesi 2’nci bendindeki “Egemenlik tümüyle halkındır” ilkesinin yalnız Alman vatandaşları olduğu görüşünde birleşerek 31 Ekim 1990 tarihli kararıyla her iki eyaletin de yolunu kesti.
Ama Maastricht Anlaşması’nın ardından 1992 yılında Alman hükümeti, AB ülkelerinden gelen yabancılara Almanya’da yerel seçimlere katılma hakkı yolunu açtı.
Yani Federal Anayasa Mahkemesi’nin halk anlayışı değiştirildi.
Ama Federal Anayasa Mahkemesi buna hiç de itiraz etmedi.
Alman politikacılar da.
1997 ve 2009’da da diğer yabancılara da yerel seçimlere katılma hakkı verilmesi için benzer girişimler oldu.
Ama Anayasa’da değişiklik için gerekli 2/3 çoğunluk bir türlü sağlanamadı.
Oysa ki, 28 üyeli AB’de 16 ülke üye olmayan ülkelerden gelen insanlara da yerel seçimlere katılma hakkı vermektedir.

***
İrlanda bu hakkı 1963 yılında vermiştir.
Danimarka, İsveç, İzlanda, Finlandiya 1970-1980’li yıllarda.
İspanya 1978’de, Hollanda 1985’te.
Birleşik Krallık (İngiltere) ise İkinci Dünya Savaşı öncesi.
Almanya gibi demokratik bir hukuk devleti ise 3 aydır bu ülkede yaşayan AB vatandaşlarına yerel seçimlere katılma hakkı verirken, 50 yıldır bu ülkede yasalara saygılı bir biçimde yaşayan, bu ülkenin kalkınması için ter döken ve vergi ödeyen Türkler başta olmak üzere üye olmayan ülkelerden gelen yabancılara bu imkanı vermemekte direnmektedir.
Hem de uyumu engeller gibi CDU ve CSU’luların kendilerinin bile inanmadıkları yapay gerekçelerle.
İşte bu da Almanya’ya yakışmamaktadır.
Alman Anayasası’nın 3’üncü maddesindeki “Bütün insanlar yasa önünde eşittirler” ilkesiyle de bağdaşmamaktadır.