Lübnan'daki Suriye askeri varlığı sona erdi

Güncelleme Tarihi:

Lübnandaki Suriye askeri varlığı sona erdi
Oluşturulma Tarihi: Nisan 26, 2005 12:32

Lübnan'daki 29 yıllık Suriye askeri varlığı, bugün düzenlenen veda töreniyle son buldu.

Haberin Devamı

Rayak'taki törende Suriyeli komutan, Lübnanlı askerlere, “silah arkadaşlarım, hoşça kalın” diye seslenirken, Lübnanlı komutan da Suriye askerlerine aynı biçimde “silah arkadaşlarım, fedakarlığınız için sağolun” dedi.
  
Suriye, iç savaşın ardından 1976 yılında Lübnan'a barış gücü askerleri yerleştirmiş, 1990'da savaş bittikten sonra da 40 bin civarında asker bu topraklarda kalmıştı.
  
Lübnan'da 2 ay önce 14 bin civarında Suriye askeri varlığı bulunuyordu. Eski başbakanlardan Refik Hariri'ye 14 Şubat'ta düzenlenen suikastın ardından uluslararası baskı nedeniyle bugün bu sayı, törene katılan 250-300 civarında askere indi.
  
Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esad, 30 Nisan'a kadar Lübnan'dan ayrılacaklarını açıklamıştı.

LÜBNAN'DAKİ 29 YILLIK SURİYE VARLIĞI

Haberin Devamı

     Bu süreç içinde önemli tarihler şöyle sıralanıyor:

  -6 Haziran 1976: Suriye ordusu, ilerici Filistinli güçlere karşı 14 ay süren savaşın ardından, kötü durumda olan Lübnanlı Hıristiyanların çağrısı üzerine müdahale etti. Ekim'de yapılan Riyad ve Kahire zirvelerinde, çoğunluğu Suriyelilerden oluşan bir Arap ikna gücü (FAD) gönderilmesine karar verildi. Bu güce tek başına katılan Suriye, daha sonra askerlerinin sayısını yaklaşık 40 bine çıkardı.
    -16 Mart 1977: Dürzi lider Kemal Canbolat öldürüldü.
    -Mart-Haziran 1978: İsrail, Lübnan'ın güneyini işgal etti. BM'nin İsrail'in çekilmesini öngören 425 sayılı kararı kabul edildi.
    Temmuz 1978: Şubat'tan beri Şam'ı Filistinli ilericilere yakınlaştıran bir ittifak değişikliğinden sonra, Suriye ordusu Lübnan'ın başkenti Beyrut'un Hıristiyan mahallelerini yağmaladı. Suriye, kuzeyde bir bölgenin kontrolünü      ele geçirdi.
  Nisan 1981: FAD, Hıristiyan Zahle kentini kuşattı ve Beşir Cemayel'in Lübnanlı kuvvetlerini boyun eğdirmeye çalıştı.
    Haziran 1982: İsrail'in Lübnan'a akını. 300 kadar tank ve 85 uçağını kaybeden Suriye, İsrail ile ateşkes yapmayı kabul etti. Eylül başında Suriye ordusu, Filistinlilerle ***aynı zamanda Şuf dağı ve Beyrut'u terk etti ve ülkenin orta kesimlerinde Bekaa'ya ve kuzeye doğru çekildi.
  17 Mayıs 1983: Şam tarafından kınanan Lübnan-İsrail barış anlaşması yapıldı. Anlaşma Lübnan makamlarınca daha sonra yürürlükten kaldırıldı.
    1983 yazı: Filistin Kurtuluş Örgütü lideri Yaser Arafat yanlılarıyla Suriye yanlıları arasında çatışmalar çıktı.
  23 Ekim 1983: Beyrut'taki çok uluslu gücün Fransız ve Amerikan karargahlarına saldırılarda 241 Amerikalı 58 de Fransız öldü. Şam'ın gitmesini istediği çok uluslu güç, 1984 başında misyonunu tamamlamadan ayrılacaktı.
    Kasım-Aralık 1983: Kuzeyde düzen yanlılarıyla Şam destekli Filistinli isyancılar arasında çatışmalar çıktı. Trablus'ta sıkışan Arafat ve yandaşları ülkeden ayrılmayı bir kez daha reddetti.
  Şubat 1984: Şam'da Suriye Devlet Başkanı Hafız Esad ile Lübnan Devlet Başkanı Emin Cemayel buluştu.
    Mart 1984: Batılılar ilk kez rehin alınmaya başlandı.
  Mayıs 1984: Şam himayesinde ve Raşid Kerame başkanlığında bir ulusal birlik hükümeti kuruldu.
    Mayıs-Haziran 1985: Filistinli mücahitlerle Suriye destekli Şii Emel milisleri arasında “kamplar savaşı” başladı. Savaş 3 yıl sürdü.
  Haziran 1986: Cemayel'in Hıristiyanlar, Şiiler ve Dürziler arasındaki Şam anlaşmasını imzalamayı reddetmesi, Hıristiyanlar arasındaki çatışmalara yol açarken, Suriye-Lübnan diyaloguna da son verdi.
    Şubat 1987: Solcu güçlerle Suriye yanlıları arasındaki çatışmalardan yararlanan Suriye birlikleri Beyrut'un batısında yeniden güçlü hale geldi.
  Mart 1989: Hükümetin başındaki General Michel Aun, Şam'a karşı ”kurtuluş savaşı” başlattı.
    22 Ekim 1989: Toplumlar arasında yeni bir denge oluşturan ve Suriye'nin varlığını bir çerçeveye alan Taif anlaşmaları imzalandı.
    24 Ekim 1989: Suriye kontrolündeki Lübnan'ın doğusunda Elias Hravi başkan seçildi. Ekim 1995'te de görev süresinin 3 yıl uzatılması için anayasa değişikliği yapıldı.
    Ekim 1990: Suriye-Lübnan saldırısı sonrasında, General Aun iktidardan indirildi ve Fransa'ya sığındı.
  22 Mayıs 1991: Suriye'nin baskın rolünü resmileştirecek olan Suriye-Lübnan “kardeşlik ve işbirliği” anlaşması imzalandı.
    Eylül 1992: Savaştan sonra ilk kez genel seçimler yapıldı. Şam müttefiki Şii Nebih Berri meclis başkanı seçildi. Refik Hariri de başbakan oldu.
  15 Ekim 1998: Suriye yanlısı aday General Emil Lahud, Elias Hravi'nin yerine devlet başkanı seçildi.
    24 Mayıs 2000: İsrail 22 yıllık işgaline son vererek Lübnan'ın güneyinden çekildi. İran ve Suriye'nin desteklediği Şii örgüt Hizbullah bölgenin denetimini ele aldı.
  22 Ağustos 2000: Marunilerin ruhani lideri Nasrallah Sfeir, Suriye'yi himayesine son vermeye çağırdı ve ülkenin bozuk ekonomik düzeninden Suriye'yi sorumlu tuttu.
    3 Kasım 2000: Muhalif Dürzi lider Velid Canbolat, Suriye askerlerinin sayısının azaltılmasını istedi. Şam, Canbolat'ı Suriye'de ”istenmeyen adam” ilan etti.
  16 Nisan 2001: 1982'den beri ilk kez Lübnan'daki Suriye mevzilerine İsrail akını düzenledi.
    14-19 Haziran 2001: Suriye birliklerinden önemli bir kısım, ülkenin güneyinde 20 bin kadar asker bırakarak, Beyrut ve bölgesinden çekildi.
  17 Nisan 2003: Lahud devlet başkanı seçildiğinde görevini bırakan Refik Hariri yeniden başbakanlığa geldi.
    2 Eylül 2004: BM'nin üstü kapalı biçimde Suriye'yi hedef alan ve Lübnan'daki yabancı güçlerin çekilmesi çağrısında bulunan 1559 sayılı kararı kabul edildi. 3 Eylül'de ise bir anayasa değişikliği yapılarak Lahud'un görev süresi 3 yıllığına uzatıldı.
  20-29 Eylül 2004: 3 bin kadar Suriyeli asker ülkelerine döndü.
    26 Ekim 2004: Ömer Kerame, Suriye'nin ülkenin iç işlerine müdahalesine karşı çıkan Hariri'nin istifasının ardından yeni hükümeti kurdu.
  2 Şubat 2005: Lübnan'daki muhalefet Şam'a karşı sesini yükseltmeye ve Suriye birliklerinin ülkeden çekilmesini istemeye başladı.
    14 Şubat 2005: Hariri öldürüldü. Muhalefet Lübnan'daki rejimi ve Suriye'yi suçladı.
  28 Şubat 2005: Sokaktan gelen baskıyla Kerame istifa etti.
    5 Mart 2005: Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esad, iki aşamalı olarak Lübnan'dan tamamen çekileceğini açıkladı. Esad, birliklerin önce Bekaa'ya sonra da Suriye sınırı yakınlarına çekileceğini söyledi.
  3 Nisan 2005: Suriye ile BM Suriye birliklerinin tamamının en geç 30 Nisan'da çekilmesi konusunda anlaştı.
    7 Nisan 2005: Suriye'nin doğudan çekilmesinin son aşaması başladı. Aynı tarihte BM'nin Hariri cinayetinin uluslararası boyutta soruşturulmasını öngören 1595 sayılı kararı kabul edildi.
  19 Nisan 2005: Lübnan'daki Suriye istihbaratının şefi General Rüstem Hazale, Lübnanlı liderlere resmen veda etti.
    Şam yanlısı yeni başbakan Necip Mikati kısıtlı bir hükümet kurdu.
  25 Nisan 2005: Rüstem Hazale Lübnan'dan ayrıldı.
    26 Nisan 2005: Suriye'nin Lübnan'da 29 yıllık varlığına son vermesini simgelen resmi tören Rayak'taki askeri hava üssünde, her iki tarafın üst düzey askeri liderlerinin katılımıyla düzenlendi. Veda töreninin ardından, son Suriye birliği iki ülke sınırındaki Mesna geçiş noktasından sınırı geçerek ülkelerine döndü.

Haberle ilgili daha fazlası:

BAKMADAN GEÇME!