Küreselleşme karşıtları Nairobi'de buluşuyor

Geçen yıl eş zamanlı olarak Bamako, Karaçi ve Caracas'ta düzenlenen DSF 2006, neo-liberal politikalara karşı duran küreselleşme muhaliflerinin, küreselleşmenin getirdiği sonuçlardan en fazla zarar gören ve imkansızlıklar yüzünden forumlara bile katılamayan Afrika ile yakınlaşma arzusunu yansıtmıştı.

2001 yılında 20 bin kişiyi ancak bir araya getirebilen DSF, geçen yıl dünyanın dört bir köşesinden 100 bin kişiyi aynı amaç etrafında buluşturdu. Ancak bu "popüler başarıya" rağmen, rakipleri tarafından "somut mesaj verememekle" suçlanan küreselleşme karşıtları, artık Afrikalı halkları devreye sokarak ortak eylemler önermek için uğraşıyor.

İsviçre'nin Davos kentinde aynı dönemde düzenlenen Ekonomi Forumu'na alternatif olarak ortaya çıkan DSF, Kibera varoşunda düzenlenecek yürüyüşle başlayıp 25 ocakta Nairobi'nin doğusundaki banliyölerin çoğundan geçecek maratonla sona erecek.

Forum organizatörlerinin koordinasyonu altında ayrıca 13 yuvarlak masa toplantısı düzenlenecek: AİDS'le mücadele, borç yükü, gıdada egemenlik, adil ticaret anlaşmaları, gençlere alternatif hayat tarzları, insan haysiyetine yaraşır istihdam...

Foruma katılacak isimler arasında, Zambiya'nın ilk devlet başkanı Kenneth Kaunda, 2004 Nobel barış ödülü sahibi Kenyalı Wangari Maathi, eski BM insan hakları temsilcisi Mary Robinson, Nobel barış ödülü sahibi Güney Afrikalı Desmond Tutu, Nelson Mandela'nın eski karısı Winnie Mandela gibi isimler bulunuyor.

DSF organizasyon komitesinden Oduor Ong'wen'in açıklamasına göre, Nairobi toplantısı, yoksul ülkeleri etkileyen savaşlar, çevre kirliliği, göç gibi küresel uygulamalara karşı "çözüm üretme ve sert mesajlar verme imkanı" sağlayacak.
Fransız çiftçi lideri Jose Bove de bu hareketin "Avrupa merkezli kalmaması için" Afrika'ya taşınması ve "neo-liberal küreselleşmenin ilk kurbanları olan halk yığınlarına açılmasının" elzem hale gelmiş olduğunu söyledi.

Küreselleşme karşıtları, siyasi alternatif yokluğundan boğulup gitmeye eğilimli hale gelen bir süreci yeniden canlandırmak için DSF'yi somut öneriler sunan bir kuvvet haline getirmek istiyor. Forum önderleri, bu amaçla bu yılki forumda yenilik yapmayı kararlaştırdı ve "eylem önerileri" günü ihdas etti. Katılımcılar ayrıca, 2008 ocağında DSF'den hemen önce düzenlenecek "Dünya eylem gününün" temelini atacak.

İVME PEŞİNDE...

Gözlemcilere göre, sendikalar ve muhtelif örgütlerin oluşturduğu küreselleşme karşıtı hareket, ortak alternatif öneriler sunulamadığı için batağa saplanma riskiyle karşı karşıya. Yedinci forum için Afrika'nın seçilmesi, hareketi bu tehlikeden uzaklaştırma amacını taşıyor.

DSF önderlerinin bazıları da bu tespite katılıyor. ATTAC adlı küreselleşme karşıtı örgütün kurucusu Bernard Cassen, "2001'deki ilk forumdan sonra şimdi 7. forumda bir araya geliyoruz. İyi de ne yapıyoruz?" diye sordu ve popüler başarısı göz ardı edilemeyecek bu toplantıların "yararını" sorguladı.

Cassen, "Başta Davos'a alternatif olarak değerlendirilen forum, kendi başarılarının kurbanı oluyor. Sayıları hep artan katılımcılar, alternatif siyasetin tanımını zorlaştırıyor" dedi.

Bu görüşü Jose Bove de paylaştı. "Forumların, sırf kendi kendini tekrara dönüşmesinden korktuğunu" söyleyen çiftçi lideri, "Ben, DSF'nin üç yılda bir yapılmasını istedim hep. Çünkü sosyal hareketlerin insanları bir yerden bir yere sevk etmesi ve organizasyon ve lojistik sorunlarıyla her yıl boğuşması kolay değil" dedi.

DSF'nin bu önde gelen isimleri, Cassen'in deyimiyle "bu uluslararası toplantılardan hiç eksik kalmayan, fakat küreselleşme karşıtlığını içselleştirmemiş bir (Jet-set)in ortaya çıkmasından" da korkuyor. Fransız "Solidaires" sendikasının sözcüsü Pierre Khalfa da şunu söyledi:

"DSF, dünyanın gidişatı konusunda akademik bir toplantıdan ibaret olamaz. Uluslararası planda hep birlikte neler inşa edebiliriz, asıl bunun tartışılması şart."