Kalbini taşıdığı İngiliz gencin ailesini ziyaret etti

2006 yılında 17 yaşındayken kalp yetmezliği teşhisiyle tedavi gören ve kalp nakli için bekleyen Tayfun Erdem (27), İngiltere’den tatil için geldiği Bodrum’da hayatını kaybeden 17 yaşındaki Craig Oliver Beston’un kalbiyle son anda yaşama tutundu. 17 Ekim 2006’da yapılan kalp naklinin ardından bir gazetede, ‘Karşıyakalı gence şifa, kilometrelerce öteden geldi’ başlıklı haberi okuyan Erdem, o tarihten bu yana Oliver’ın ailesini bulmak için Cumhurbaşkanı ve Başbakana mektuplar yolladı, sosyal medyada platformlar oluşturdu, bloglarda yazılar yazdı.

ÜÇ YIL İNTERNETTEN KONUŞTULAR

İngiltere Konsolosluğu ve kiliseye giden Erdem, hiçbir sonuç alamayınca İngiltere’de yaşayan tanıdıklarından Oliver’ın ailesini bulmalarını istedi. Yakınları sayesinde Oliver’ın ölüm ilanlarına ulaşan Erdem, 3 yıl önce Oliver’ın babası Bob Beston’a Facebook’tan ulaştı. Daha önce ensesine “Oliver 17.10.2006” yazılı bir dövme yaptıran Erdem, aileye ulaştığı zaman ise bir kalbin içinde Oliver’ın resminin bulunduğu dövmeyi omzuna yaptırdı. 3 yıl boyunca Oliver’ın ailesiyle internet üzerinden konuşan genç, geçen hafta arkadaşı Deniz Yalçıner’le Londra’ya gitti. Oliver’ın kalbi ile deyim yerindeyse ikinci anne-babasına sarılan Erdem, İngiliz gencin evini ve mezarını da ziyaret etti.

HAYATIMDA HİÇ BU KADAR AĞLAMADIM

Aileye ilk ulaştığında görüşmek istemediğini belirten Erdem, şunları söyledi: “Oliver’ın mezarına gidip dua etmek istedim. Aile ilk önce buna hazır değildi. Buluştuğumuzda ise hayatımda hiç ağlamadığım kadar ağladım. Birbirimize sıkıca sarıldık. Annesi bana öyle bir sarıldı ki, kalp atışımı hissetti. Duygusal oldu ama iki taraf da şu anda mutlu. Aile, Oliver’ın kalbinin kime takıldığını artık biliyor. Oliver’ın ailesi çok erdemli bir harekette bulundu. Çocukları öldüğünde ölüm nedeninin ancak otopsi ile anlaşılacağını söylemişler. Ancak aile bunu reddederek organ bağışında bulunmaya karar vermiş. Hâlâ çocuklarının ölüm nedenini bilmiyorlar.”

ODASINI HİÇ DEĞİŞTİRMEMİŞLER

“Nakil olduktan sonra hep aynı rüyayı gördüm. Bilmediğim bir eve gidiyorum, bilmediğim bir eve çıkıyorum. Londra’ya gitmeden önce Deniz’e ‘Bahçeli bir eve gideceğiz. Oliver’ın odası yukarıda soldaki ilk odada’ dedim. Ev gerçekten de bahçeliydi. Yukarı çıktığımızda gördük ki Oliver’in odası yukarıda ve soldaki ilk odaymış. Odasını hiç değiştirmemişler. Odasını gezdim. Çok duygusal bir andı. Tarif edemem.”
Oliver’ın babası Bob ve annesi Julie’nin, kendisine Oliver’a ait bir fotoğraf albümü ve oğullarının giydiği bir forma hediye ettiğini anlatan Erdem, “Ben de onları yazın Türkiye’ye çağırdım. Aile gelmeyi çok istiyor. Ben de maddi durumum el verdikçe Londra’ya gitmek istiyorum. Türkiye’ye dönünce hemen doğum günlerine baktım kutlamak için. Benim ikinci anne ve babam gibiler. Onların haklarını ödeyemem. Eğer organ bağışında bulunmasalardı ben şu anda ölmüştüm. Şu an bunları konuşuyor olmayacaktık” dedi.

OLIVER’IN KALBİ, AİLESİNE GİTMEK İSTEMİŞ

Tayfun Erdem’e yolculuğunda eşlik eden ve tercümanlık konusunda yardımcı olan arkadaşı Deniz Yalçıner ise şöyle konuştu: “Yaşadıkları olağanüstü bir durum. Londra’da çok duygusal anlar yaşadık. Sürekli ağlıyorduk. Aile de Tayfun’la tanışmayı çok istemiş. Annesinin vedalaşırken Tayfun’a sarıldığı anı hiç unutmayacağım. Sımsıkı sarıldı ve başını Tayfun’un kalbine yasladı. Oğlunun kalbini kendine yakın hissetmek istedi. Türkiye’ye dönüp durumu anneme anlattığımda ‘Çocuğun kalbi ailesine gitmek istemiş. Tayfun’u oraya götüren Oliver’ın kalbi’ dedi. En çok yaşanmış öykülerden esinlenen filmlerden etkileniyoruz. Tayfun’un hikayesi filmlere konu olacak cinsten.”