İkisi de koyu Sırp milliyetçisi

Biri kasap

Slobodan Miloseviç 1987 yılında, ayaklanan Kosova'ya karşı milliyetçi söylemiyle halkın desteğini kazanarak iktidara geldi. O günlerde yaptığı ünlü konuşmasında, ‘‘Priştine'deki Arnavut çoğunluğun Sırplara dayak atmasına izin vermeyeceğiz’’ diyerek kitlelerin gönlünü kazandı. Böylelikle katı Komünist kimliğinden sıyrılarak, milliyetçi ve popülist bir lider kimliğine büründü. Tito döneminde tabu olan milliyetçilik ve etnik düşmanlık Miloseviç yönetiminde bütün zincirlerinden boşaldı. 1989 yılında Sırbistan Devlet Başkanı oldu. 1990 yılından sonra Hırvatistan ve Slovenya'nın Yugoslavya'dan kopması, Bosna ve Kosova'da yaşanan iç savaş, önce Batı ambargosu, ardından NATO müdahalesi Miloseviç'i halkın gözünden düşürdü. Binlerce kişi ölüp, ambargo yüzünden ekonomi iyice bozulunca Miloseviç'in milliyetçi söylemi yenik düştü.

Biri ılımlı

Vojislav Kostunica Değişim arayan Yugoslav halkının umudunu bağladığı 56 yaşındaki hukukçu Kostunica öyle sıkı bir milliyetçi ki, Tito dönemindeki anayasal değişiklikle Kosova ve Voyvodina'nın özerkliğine karşı çıktığı için üniversiteden kovuldu. Diğer cumhuriyetlerdeki Sırpların ezildiğini öne süren Kostunica 1980'li yıllarda milliyetçi fikirleriyle entelektüel çevrelerde sivrilmeye başladı. Demokratik Parti'nin kurucuları arasında yer aldı, ancak bu oluşumu yeterince milliyetçi bulmadığı için 1992 yılında ayrıldı ve Sırbistan Demokratik Partisi'ni kurdu. Bosna'ya barışı getiren Dayton anlaşmasına, Sırplar aleyhinde olduğu gerekçesiyle karşı çıktı. Miloseviç'in Kosova'da yenilmesi Kostunica'nın yıldızını iyice parlattı. Kosova'yla birlikte milliyetçilik yeniden yükselirken, milliyetçi söylemi ele geçiren bu kez Kostunica oldu ve seçimleri kazandı.