Güncelleme Tarihi:
Kır saçlı şef bir anısını naklediyor: '' 90 lı yılların ortasında heyetteki bir milletvekili dönüş yolculuğunda yolcu kontrolundan geçerken ziller çalmaya başladı. Üstünden iki tabanca çıktı. Diplomatik konumunu yetkililere anlattık, silahları bavuluna koyup kargoya gönderdik. O günden sonra gelen gruplara devlet büyüğü dahi olsalar uçağa silahla girilmeyeceğini söyledik.''
Silahla ilgili olaylar Amerikalılar için sürpriz değil. Araba tutkusuna paralel silah tutkusu hayli yaygın kıta ülkede. Cebinde parası olan, İnterpol'in aradığı azgın cani, seri katil değilse canı çeken silahı alabiliyor. Arada bir vurguladığm tanımlama sıfatına göre 'rakam cümbüşü'ndeki dev ülkede FBİ' ( Sivil devlet polisi)ye göre Amerika'da ateşli silah sayısı 200 milyonun üstünde. Ama NRA
( Milli Tüfek Cemiyeti) yöneticilerine sorarsanız değişik açıdan cevap alacaksınız: '' Ülkemizde her dört kişiden birinde silah var. Her silah sahibinin vasat silah sayısı dört. Nüfusumuz 340 milyon yaklaşıyor. Hesaplamaya kalkıştığıızda sivil halktaki silah sayısı 330 milyona çıkıyor.''
İnanılması güç astronomik bir rakam bu. Amerikan askeri kuvvetlerinde silah sayısı 10 milyonu geçmez. Sivil Amerikalıların evlerinde, araçlarında silahlar tüm dünya ülkeleri ordularını misliyle defalarca katlar. Bu ülke demokrasi liderliğinin öncüsü olduğu iddiasında. Uygarlık yarışında da zirvede olduklarını vurguluyorlar. Öyleyse bunca silaha ne gerek var? FBİ ve diğer güvenlik örgütlerinin araştırmalarına göre ateşli silahlardan ölenlerin sayısı giderek arıyor. Geçen yıl silahlar Amerika'da 11,500 kişinin ölümüne sebeb oldu. Bu meblağ kişi başına düşen ölüm sayısına göre İngiltere'den 39, Avustralya'dan 13, Kanada'dan 6 kere fazla.
Cinayetlerin giderek tırmanmasına ragmen Amerikan Kongresi'nde silah kontrolu yasaları sık sık yumuşatılıyor.
Saygın John Hopkins Üniversitesi'nin 'Silah Politikası ve Araştırmalar Merkezi''nde Daniel Webster '' Memleketimizde her yıl mini soykırımlar yaşanıyor. Silah satın almak çok kolay. Basit bir zar kumarında öfkelenme ölümle sonuçlanıyor. Ama silahları olmasa kimse can vermez.'' diyor.
1871 de kurulan, üç milyon üye sahibi 'Milli Tüfek Cemiyeti' sözcülerinden Andrew Arulanandam konuyu kelime oyunlarıyla saptırıyor : ''Şiddet hareketleri her yerde olabilir. Silahlı ve kötü niyetli bir insanı ancak silahlı iyi bir insan durdurur. Yasaları koruyan polis ve güvenlik ekipleri her eyleme yetişemezler. Yasalara saygılı insanlarımız saldırıya uğradıklarında kendilerini koruma şansına sahip olnalıdır.''
South Carolina'da öğrencilerin okula silahla gitmeleri, Montana'da ev ve otel sahiplerinin silah taşımalarına, Texas'ta barlarda, ziyaretçilerin Tennessee parklarına silahla girmelerine izin verecek yasalar Kongre'de tartışılıyor. Son bir yılda zihin sorunlusu katillerin New York'ta göçmen dairesinde, California'da yaşlılar yurdunda, çeşitli eyaletlerde öğrencilerin orta okul ve liselerde arkadaşlarını otomatik silahlarla kurşuna dizdiklerini hatırlayan yok.