Avrupa’da buruk kutlama

AET daha sonraki yıllarda genişlemeye başladı.

1973 yılında Danimarka, İngiltere ve İrlanda AET’ye katıldı.
1981’de Yunanistan, 1986’da da İspanya ile Portekiz AET üyesi oldu.
1989 yılında iki Almanya’nın birleşmesinden ve Doğu Blok’un çöküşünden sonra üye sayısı arttı.
AET’nin ismi de Maastricht Anlaşması ile 1992 yılında Avrupa Birliği (AB) oldu.
1995 yılında Avusturya, Finlandiya ve İsveç, 2004 yılında Çek Cumhuriyeti, Estonya, Güney Kıbrıs, Letonya , Litvanya, Macaristan, Malta, Polonya, Slovakya ve Slovenya, 2007’de Bulgaristan ve Romanya, 2013 yılında da Hırvatistan AB üyesi oldu.
Türkiye ile AET arasında 12 Eylül 1962 tarihinde ortaklığa giden Ankara Anlaşması imzalandı.
1999 yılı Aralık ayında Helsinki Zirvesi’nde Türkiye’ye adaylık statüsü verildi.
3 Ekim 2005 tarihinde de üyelik müzakereleri başladı.
Bir türlü ilerlemeyen müzakereler...
Yani hiç hesapta olmayan ülkeler AB üyesi olurken, Türkiye yaklaşık 55 yıldır kapıda bekletiliyor.
Son dönemlerdeki sürtüşmeler ve gerginlikler ışığında, bu gidişle daha çok bekleyeceğimiz ve bekletileceğimiz de ortada.
İşte AB üyesi ülkelerin hükümet ve devlet başkanları AB’nin 60’ıncı yaş gününü kutluyorlar bugün Roma Anlaşması’nın imzalandığı Roma’da.
Resmi törenle.
Tabii AB üyesi Avrupalılar da.

***
Yıllardır Avrupalılar haklı olarak övünerek hep şunu söylerler...
AB, bir medeniyet projesidir.
AB, bir demokrasi projesidir.
AB, bir barış projesidir.
AB, bir özgürlük projesidir.
AB, bir dayanışma projesidir.
Ama son yıllarda AB’ye dönük ciddi bir güven eksikliği yaşanmaya başladı.
Hatta kopmalar da.
Birleşik Krallık (İngiltere) AB’yi terk etmek (Brexit) için gelecek hafta resmen başvuruda bulunacak.
Birçok AB ülkesinde aşırı sağcı ve sağ popülist partiler, “Hakkaniyetimiz elden gidiyor” diyerek AB’yi terk etme politikasıyla güçlerini artırıyorlar.
Fransa’da aşırı sağcı Milliyetçi Cephe (FN), Almanya’da sağ popülist Almanya İçin Alternatif (AfD), Avusturya’da Özgürlük Partisi (FPÖ), İtalya’da Kuzey Ligi ve 5 Yıldız Hareketi, Finlandiya’da Gerçek Finliler, Hollanda’da Özgürlük Partisi (PVV), Danimarka’da Halk Partisi (DF), İsveç’te İsveçli Demokratlar, Yunanistan’da Kızıl Şafak, ülkelerinin AB’den kopmasını istiyor.
Polonya, Macaristan ve Çek Cumhuriyeti’nde de öyle.
Yani üye ülkelerde AB’ye karşı olan parti ve hareketler, popülist yaklaşım ve söylemleriyle adeta “Geliyoruz” diyorlar.

***
AB liderleri ise ileriye dönük sağlam ve somut üretmekten aciz bir tutum sergiliyorlar.
AB Komisyonu Başkanı Jean-Claude Juncker, bundan kısa bir süre önce, birliğin geleceğine dönük konseptleri içeren Beyaz Kitap adlı belgeleri paylaştı kamuoyuyla.
Beyaz Kitap’ta 5 ayrı senaryo yer alıyor.
Bunlar, aynen devam, yalnız ortak pazar, daha fazlasını yapmak isteyenler, daha azını daha verimli yapmak isteyenler ile birlikte daha fazlasını yapmak başlığı altında sıralanmış.
Bu senaryolar arasında bazı ülkelere daha hızlı hareket etme olanağı sağlayan bir farklı hızlı ve farklı vitesli AB modeli bile var.
Aslında Almanya’nın şu andaki Maliye Bakanı Wolfgang Schaeuble, bundan yıllar önce buna benzer bir çekirdek Avrupa önerisini gündeme getirmişti.
Belli ki, bu alanda yıllardır olumlu bir gelişme ve somut bir konsept yok.
Bu durum gösteriyor ki, AB’de kafalar karışık.
Her ne kadar Roma’dan üye ülkelere ve halklarına tam bir birlik ve beraberlik havası yansıtılmak istense de, bir burukluk yaşandığı da ortada.
Ancak her şeye rağmen bu medeniyet projesi, demokrasi projesi, özgürlük projesi, barış projesi ve dayanışma projesi yaşatılmalı.
Bu hepimizin çıkarınadır.
Bu olgu hiçbir zaman gözardı edilmemelidir.